RANASINGA PREMADASA WAS BRUTALLY ASSASINATED IN MAY DAY RALLY 1993 MAY 1

RANASINGA PREMADASA  WAS BRUTALLY ASSASINATED IN MAY DAY RALLY 1993 MAY 1

ரணசிங்க பிரேமதாசா (ஜூன் 23, 1924 - மே 1, 1993) இலங்கையின் முன்னாள் அதிபராவர் (இலங்கைத் தமிழில்: சனாதிபதியாவார்). இவர் அதிபராவதற்கு முன்னர் ஜே.ஆர். தலைமையிலான அரசில் பெப்ரவரி 6 1978 தொடக்கம் மார்ச் 3 1989 வரையில் பிரதமராகவும் பணியாற்றினார். இவரது ஆட்சிக்காலத்தில் கொழும்பு உட்பட இலங்கையில் பல பகுதிகளில் ஆர்ப்பாட்ட ஊர்வலம் மற்றும் இவரது அரசிற்கு எதிராகக் கருத்துக்களை தெரிவித்தவர்கள் பலர் இரகசியமான முறையில் கடத்தப்பட்டு பின்னர் களனி ஆற்றில் சடலமாக மீட்கப்பட்டனர். இவரது ஆட்சிக்காலத்தில் நாட்டின் பலபகுதிகளில் மணிக்கூட்டுகோபுரங்கள் நிர்மாணிக்கப்பட்டது. இதற்கு இவர் ஆருடத்தில் (சோதிடம்) நம்பிக்கையுள்ள இவரின் சோதிடம் ஒருவரின் கருதிற்கமையவே இவை நிகழ்ந்ததாகக் கூறப்படுகின்றது. இவர் 1993 இல் மே தின ஊர்வலத்தின் போது, கொழும்பு ஆமர் வீதியில் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் என சந்தேகிக்கப்படும் தற்கொலைக் குண்டுதாரியால் கொலை செய்யப்பட்டார்.[1]. இவரது நினைவாக இவர் கொலைசெய்யப்பட்ட ஆமர் வீதியில் ஓர் உருவச் சிலை நிர்மாணிக்கப்பட்டுள்ளது.




இலங்கை முன்னாள் அதிபர் பிரேமதாசாவின் கடைசி நாள்...

இலங்கையில் 1988ம் ஆண்டு டிசம்பரில் நடந்த ஜனாதிபதி தேர்தலில் பிரேமதாசா வெற்றி பெற்றார். பிரேமதாசாவுக்கு 25,69,199 ஓட்டுகளும், அவரை எதிர்த்து போட்டியிட்ட திருமதி பண்டாரநாயகாவுக்கு 22,99,770 ஓட்டுகளும் கிடைத்தன.

தேர்தலில் வெற்றி பெற்றதை தொடர்ந்து பிரேமதாசா 1989ம் ஆண்டு ஜனவரி 2ந்தேதி அதிபராக பதவி ஏற்றார். பிரேம தாசா புத்த மதத்தைச் சேர்ந்த மக்கள் மத்தியில் செல்வாக்கு பெற்றவர்.

மே தினத்தை முன்னிட்டு, இலங்கை ஆளும் கட்சியான ஐக்கிய தேசிய கட்சி, கொழும்பு நகரில் 01.05.1993 அன்று ஒரு ஊர்வலத்துக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தது. இந்த ஊர்வலத்துக்கு பிரேமதாசா தலைமை தாங்கி ஒரு "ஜீப்"பில் சென்றார். நகரின் மையப்பகுதியான ஆர்மர் தெரு வில் பகல் 12.45 மணி அளவில் ஊர்வலம் போய்க்கொண்டு இருந்தது.

அப்போது உடலில் வெடிகுண்டை கட்டிக்கொண்டு சைக்கிளில் வந்த ஒரு மர்ம மனிதன் பிரேமதாசாவின் "ஜீப்" மீது மோதுவதற்காக நெருங்கினான். பாதுகாப்பு படையினர் அவனை தடுத்து நிறுத்தியபோது, அவன் தன் உடலில் கட்டியிருந்த சக்தி வாய்ந்த குண்டை வெடிக்கச் செய்தான்.

குண்டு வெடிப்பில் சிக்கி பிரேம தாசா உடல் சின்னாபின்னமாகி மரணம் அடைந்தார். குண்டை வெடிக்கச் செய்த மர்ம மனிதனும், தலை துண்டிக்கப்பட்ட நிலையில் உடல் சிதைந்து செத்தான். குண்டு வெடிப்பில் பிரேமதாசாவின் பாதுகாவலர்கள் 6 பேர் உள்பட 40 பேர் பலியானார்கள். இவர்களில் 16 பேர் உடல்கள் அடையாளம் காணமுடியாத அளவிற்கு சிதறிப்போய்விட்டன. 60க்கும் மேற்பட்டோர் காயம் அடைந்தார்கள்.

குண்டு வெடித்த ஆர்மர் தெரு ஒரே ரத்தக் களறியாக காட்சி அளித்தது. எங்கு பார்த்தாலும் பீறிட்டு அடித்த ரத்தமும், மனித தசைகளுமாக காணப்பட்டன. பிரேமதாசாவுக்கு பின்னால் கார்களில் வந்து கொண்டிருந்த மந்திரிகள் உயிர் தப்பினார்கள். குண்டு வெடிப்பில் பிரேமதாசா காயத்துடன் தப்பி விட்டதாக முதலில் வந்த தகவல்கள் தெரிவித்தன. ஆனால் அவர் என்ன ஆனார் என்று அரை மணி நேரம் குழப்பம் நிலவியது. பிறகு அவரது உடல் சின்னா பின்னமாக சிதறிப் போய்விட்டதாக அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்பட்டது.

குண்டு வெடித்த மர்ம மனிதன் மோட்டார் சைக்கிளில் வந்தான் என்றும், நடந்து போய் பிரேமதாசாவை நெருங்கினான் என்றும் மாறுபட்ட தகவல்கள் தெரிவித்தன. இலங்கை முழுவதும் ஊரடங்கு சட்டம் பிறப்பிக்கப்பட்டு, கொழும்பு நகரில் ராணுவத்தினர் நிறுத்தப்பட்டனர். அதன் பிறகே டெலிவிஷன் மூலம் பிரேமதாசா படுகொலை செய்தி அறிவிக்கப்பட்டது. இலங்கை பிரதமராக இருந்த விஜயதுங்கே தற்காலிக அதிபராக (ஜனாதிபதி) நியமிக்கப்பட்டார். உடனடியாக அவர் பொறுப்பை ஏற்றுக்கொண்டார்.

பிரேமதாசா படுகொலை குறித்து ஜனாதிபதி சங்கர் தயாள் சர்மா, துணை ஜனாதிபதி கே.ஆர்.நாராயணன், பிரதமர் நரசிம்மராவ், முன்னாள் பிரதமர் வி.பி.சிங் ஆகியோர் அதிர்ச்சியும், துயரமும் அடைந்தார்கள். இலங்கை தற்காலிக ஜனாதிபதிக்கு ஒரு அனுதாப செய்தி அனுப்பினார். பிறகு 6ந்தேதி பிரேமதாசா இறுதிச்சடங்கு நடந்தது.

பிரேமதாசா கொலை செய்யப்பட்ட இடத்திலேயே கொலைகாரனின் துண்டித்த தலை கைப்பற்றப்பட்டது. அந்த தலை எந்தவித சேதமும் இல்லாமல் இருந்தது. கண்கள் மூடிய நிலையிலும், வாய் திறந்த நிலையிலும் இருந்தது. தூங்கும் ஒரு மனிதன் போல அந்த தலை காணப்பட்டது.

துப்பறியும் போலீசார் அந்த தலை படத்தை பத்திரிகைகளில் வெளியிட்டனர். இலங்கை ரூபவாகினி டெலிவிஷனிலும் அந்த தலை காண்பிக்கப்பட்டது. போலீசாரின் இந்த நடவடிக்கை மூலம் கொலையாளி யார் என்ற அடையாளம் தெரிந்து விட்டது. பிரேமதாசாவின் வீடு, கொழும்பு நகரில் `சுசரிதா' என்ற பகுதியில் இருந்தது. கொலையாளியும் அதே பகுதியில் 2 ஆண்டுகளாக வசித்து வந்தவன் என்பது தெரியவந்தது.

கொலையாளியின் பெயர் பாபு. இவன் ஓட்டலில் பகுதி நேர வேலை பார்த்து வந்தான். பிரேமதாசாவின் வீட்டில் இருந்து சில நூறு மீட்டர் தூரத்தில் உள்ள ஒரு வீட்டில் பாபு தங்கியிருந்தான். அந்த வீட்டின் சொந்தக்காரரான ஓட்டல் அதிபர் ஒருவரும், பக்கத்து வீட்டுக்காரரும் பாபுவை அடையாளம் காட்டினார்கள். ஆனாலும் கொலைக்கான காரணம் தெரியவராமல் மர்மமாகவே இருந்தது.

ஆரூர் மூனா செந்தில்

His Excellency
Ranasinghe Premadasa
Ranasinghe Premadasa.jpg
3rd President of Sri Lanka
In office
2 January 1989 – 1 May 1993
Prime Minister Dingiri Banda Wijetunga
Preceded by Junius Richard Jayewardene
Succeeded by Dingiri Banda Wijetunga
8th Prime Minister of Sri Lanka
In office
6 February 1978 – 2 January 1989
President Junius Richard Jayewardene
Preceded by Junius Richard Jayewardene
Succeeded by Dingiri Banda Wijetunga
Member of Parliament
for Colombo Central
In office
22 March 1965 – 2 January 1989
Preceded by Razik Fareed
Succeeded by constituency abolished
In office
19 March 1960 – 20 July 1960
Preceded by M.S. Themis
Succeeded by Razik Fareed
Personal details
Born 23 June 1924
Colombo, British Ceylon
(now in Sri Lanka)
Died 1 May 1993 (aged 69)
Colombo, Sri Lanka
Nationality Sri Lankan
Political party United National Party
Spouse(s) Hema Premadasa
(née Wickrematunge)
Children Sajith, Dulanjali
Residence Sucharitha
Alma mater Hāvad (හාවඩ්) Girls' College, Dam Street
Lawrence College, Maradana
St Joseph's College, Colombo

Sri Lankabhimanya Ranasinghe Premadasa (Sinhalese: රණසිංහ ප්‍රේමදාස,Tamil: ரணசிங்க பிரேமதாசா; 23 June 1924 – 1 May 1993)[1] was the third President of Sri Lanka from 2 January 1989 to 1 May 1993. Before that, he served as the Prime Minister in the government headed by J. R. Jayewardene from 6 February 1978 to 1 January 1989. He was awarded Sri Lanka's highest award to a civilian Sri Lankabhimanya in 1986 by President Junius Richard Jayewardene, the first to receive in Sri Lankan history. He was assassinated in Colombo in a suicide bombing by the LTTE.[2][3

R. Premadasa was born on 23 June 1924 at Dias Place, Colombo 11, to the family of Richard Ranasinghe (Ranasinghe Mudalali) of Kosgoda and Jayasinghe Arachchige Ensina Hamine of Batuwita, Horana. R. Premadasa was the oldest of five children, three sisters, and one brother. He received his primary education at Harvard Girls’ School, Dam Street, Colombo, post primary education at St. Lorenz’s College, Skinner’s Road South (Now Sri Sangaraja Mawatha, Maradana) and his secondary education at St. Joseph’s College, Colombo. While attending school, he attended the Hewavitharana Daham Pasala. He completed his education at St. Joseph’s College, during the Le Goc era. He satisfied all the requirements for registering at the University of London for higher studies. However, he gave up this opportunity to engage in higher studies and chose path of social service for the welfare of the poor and down- trodden.

He, the architect of the Sri Sucharitha Movement, a volunteers organisation with the objectives of uplifting the economic, social and spiritual development of the low income people living in shanty areas of the capital. He was the full-time organizer of the community development project of the area in 1939. These youth who enrolled in his development movement refrained from taking liquor and avoided smoking and gambling. Premadasa too was a teetotaler.

Political career
Allying with late A. E. Goonesinghe, the founder leader of the Ceylon Labour Movement, he commenced his political life. He had several ups and downs in that era. He had been the Deputy Mayor of the Colombo Municipal Council while functioning as a member of San Sebastian’s Ward. Joining hands with late Dudley Senanayake, he joined the UNP and contested Dr. N. M. Perera unsuccessfully in the Ruwanwella constituency at the general election held in 1956. After his first failure to enter Parliament, he, in the process of reorganising the UNP, visited every nook and corner of the country, while also being the secretary of the Religious Affairs Committee of the Buddhist Council appointed by the government to organize the 2500th Buddha Jayanthi celebrations.

The following year he joined the protest march to Kandy on October 3, which had been organized by the late J.R. Jayewardene (later President). This march was disrupted at Imbulgoda by some thugs led by a powerful politician of the area. He was elected the third Member of Parliament for Colombo Central in the Dudley Senanayake government at the general election held in March 1960, but failed in the July general election. Later he was elected Member for the Cinnamon Gardens Ward in the Colombo Municipal Council.

Premadasa initially supported the Labour Party, then headed by A. Ekanayake Gunasinha. He was elected Deputy Mayor of Colombo in 1955.[3] Having realized that the Labour Party in the 1950s didn't have a very promising future, in 1956 Premadasa joined the moderate United National Party,[3] and contested 1956 parliamentary election for Ruwanwella Electorate was defeated.[4] He became the first non-Govigama politician to reach to the highest levels in democratic, post-independence Sri Lanka.

Minister
During his tenure as Minister of Broadcasting in Dudley Senanayake's cabinet, Premadasa turned Radio Ceylon, the oldest radio station in South Asia, into a public corporation - the Ceylon Broadcasting Corporation on 5 January 1967.

Part of his political program was shelter for the poor, after the United Nations declared a Year of Shelter. Other policies included Jana Saviya, the instrument he used to help the poor, a foster parents scheme, the Gam Udawa project with which he tried to stir up the stupor in the villages, the mobile secretariat whereby he took the central government bureaucracy to the peasants, the Tower Hall Foundation for drama and music, and the pension schemes he initiated for the elder artistes. On the economic front, the garment industry project that he initiated became a forerunner in earning foreign exchange and provision of employment in the villages.

He was elected second Member of Parliament at the general election held in 1965 for the same seat and was appointed Chief Government Whip besides being appointed Parliamentary Secretary of Local Government. Later he was raised to the position of Minister of Local Government.

Opposition
In the following general election held in 1970, he was elected first MP for Colombo Central and sat in the Opposition with late J.R. Jayewardene, the Leader of the Opposition. Premadasa was once again appointed Chief Opposition Whip. Further, he was elected chairman of the General Assembly of the Commonwealth Inter- Parliamentary Association held in Australia. In the meantime, he held membership of the Constituent Assembly which drafted the constitution of 1972.

Prime Minister
Premadasa was elected first MP for Colombo Central in 1977 and became the Leader of the House and the Minister of Local Government. In addition he became the Deputy Leader of the UNP. When J.R. Jayewardene became the first Executive President of the country, Minister Premadasa became the Prime Minister on February 23, 1978.[5]

Presidency

Ranasinghe Premadasa and Diyawadana Nilame Neranjan Wijeyeratne with Raja Elephant
He was elected second Executive President of the country when late J. R. Jayewardene stepped down. He led the UNP to victory at the general election held in 1989. He survived the attempted impeachment by some of his party men together with opposition Members of Parliament. When he assumed duties as President, the country was in a bad shape with an insurgency in the South and the presence of the Indian Peace Keeping Force in the North and East. So, he first set about overcoming the two major problems in a very competent and matter of fact way. Then, he concentrated on building the economy, in which exercise too he was successful as seen by the improved position of the country’s economy during his tenure.

However, Premadasa’s greatest achievements were in the field of housing, poverty alleviation and the upliftment of the down- trodden. He was the architect of many innovative development schemes, such as, the Gam Udawa, Presidential Mobile Service, 200 Garment Factories programme and so on.

Premadasa proposed at the United Nations Organisation in New York to declare a year as International Year of Shelter for the Homeless. The proposal was unanimously accepted at the 37th session of the United Nations General Assembly and 1987 was declared the International Year of Shelter for the Homeless.

He launched the Gam Udawa scheme all over the country. He is the eminent founder of the Janasviya, now the Samurdhi scheme.

Premadasa met with less success in dealing with Sri Lanka's civil war. When he assumed office, he faced a rebellion in the south from the hardline Sinhala-nationalist, Marxist Janatha Vimukthi Peramuna (JVP). The security forces brutally put down the revolt and killed many of its leaders. In the north, the Liberation Tigers of Tamil Eelam were facing off against the Indian Peace-Keeping Force. The Indian presence on the island was unpopular, and Premadasa requested India to leave. In order to force IPKF to leave the island, he authorized a clandestine operation to supply arms to LTTE according to the report published by the Sri Lankan Presidential commission to inquire into the 1992 assassination of one of the senior most officers in the Sri Lankan army, Lt Gen Denzil Kobbekaduwa.[6] The inquiry also found that Premadasa ordered clandestine supply of arms to LTTE. In the end, LTTE massacred 774 policemen using the same weapons he had given to LTTE (the policemen were asked to surrender to LTTE in Batticaloa at Premadasa's request).[7][8] After the IPKF left in 1990, the government's war with the LTTE resumed, and resulted in stalemate.

During his presidency Premadasa took action to reduce poverty in the country. He encouraged the building of model villages with clean water, decent roads, schools and health centers. He encouraged the placement of small-scale industries, mostly garment-related, in poor areas by giving factory owners low-interest loans and a share in textile quotas for the United States and Europe.[3]

Premadasa was well known for the unostentatious life led by him in his simple home, away from his luxurious official residence. He perhaps travelled less than any other leading Sri Lankan politician. During his presidency, he faced an impeachment in parliament lead by his two formidable rivals in the UNP Lalith Athulathmudali and Gamini Dissanayake. He defeated it by adjourning Parliament and the Speaker Mohamed dismissed the impeachment stating a lack of signatures after several of the parliamentarians who supported it withdrew their support after facing threats.[9]. He then expelled from the UNP Athulathmudali and Dissanayake, who then joined to form the Democratic United National Front (DUNF). He was found to be involved in the assassination of Lalith Athulathmudali by a presidential commission appointed by President Chandrika Bandaranaike Kumaratunga.[10][11]

In 1992, he changed the country’s name in English from Sri to Shri Lanka on the advice of soothsayers, who predicted it would improve the country’s fortunes. However, after his assassination in 1993 the former spelling was restored.

Assassination

Ranasinghe Premadasa was killed along with 17 others on 1 May 1993, at 12.45 p.m. during a May day rally in north Colombo, by an LTTE suicide bomber. Another 38 people were injured in the bombing including seven who were seriously wounded. An island-wide curfew was imposed hours after the assassination. Prime minister Dingiri Banda Wijetunga sworn in as the new acting-president in the afternoon. Government did not announce the death of President Premadasa until 6 p.m. local time when state television Rupavahini broadcast a tape of BBC's report of the incident. A period of national mourning was announced until the funeral. Police claimed that they recovered the severed head of a young man suspected to be the bomber, which found to have a cyanide suicide capsule, bearing LTTE tradecraft in his mouth.[12]

Family

In 1960, he married Hema Wickramatunge, the daughter of Mr. and Mrs. Wickramatunge Arachchige Charles Appuhamy of Bandarawela, on June 23, 1964. The son, Sajith, and daughter, Dulanjali, were born to this couple.[5]