மே 35. இது என்ன.... புது தேதியாக இருக்கிறது....? ஒரு நாட்டின் சர்வ வல்லமை பொருந்திய அரசாங்கம், தனது நாட்டு எல்லைக்குள், இணைய தளத்தில் ஜூன் 4 என்கிற தேதியையே தடை செய்து வைத்து இருக்கிறது.
அதற்காக.....? சுதந்திரப் பிரியர்கள் சும்மா இருக்க முடியுமா.....? மே மாத 31 நாட்களுடன் ஜூன் மாத 4 நாட்களை சேர்த்து, மே 35 ஆக்கி விட்டார்கள். இந்த ஆண்டு, மே 35-க்கும் தடை வந்து, காணாமல் போய் விட்டது என்கிறார்கள். ஆமாம்.... ஜூன் 4க்கு தடை விதித்த நாடு... மனித உரிமைகளை, மனித மாண்புகளை அடியோடு அழித்த நாடு சீனா!

சீனாவில் தியனன்மென் சதுக்கத்தில் இடம்பெற்ற மாணவர் போராட்டம்
பலி - 10,454; காயம் - 40,000
Tiananmen Square
மா சே துங்கின் சிவப்புப் படை

1960 - 70-களில் சீனாவின் அசைக்க முடியாத தலைவராக மா சே துங் இருந்தார். ‘கலாச்சாரப் புரட்சி’ என்று புதிதாக ஒரு கோட்பாட்டை 1966-ல் அறிமுகம் செய்தார். ‘அரசு நிர்வாகத்தில் சீர்திருத்தவாதிகள் நுழைந்து விட்டனர்; வர்க்க வன்முறையால் அவர்கள் எல்லாரும் நீக்கப்பட வேண்டும்; உண்மையான கம்யூனிசக் கோட்பாட்டைத் தக்க வைக்க வேண்டும்' என்று முழங்கிய மா சே துங், செயலிலும் இறங்கினார். ‘சிவப்பு காவல் படை’ உருவாக்கப்பட்டது. மக்கள் தொகையில் பெரும்பாலோர் நாட்டுக்குள்ளேயே இடம் பெயர நேரிட்டது. எல்லா மட்டங்களிலும் மக்களிடையே பிளவு தோன்றியது. ‘சந்தேகக்காரர்கள்’, சிவப்புப் படையால், கைது, சிறை, சித்திரவதை, சில சமயங்களில், மரண தண்டனைக்கு உள்ளானார்கள். வரலாற்று சின்னங்கள், கலாச்சார சமய நம்பிக்கை அடையாளங்கள் தகர்க்கப்பட்டன.

மா சே துங் கொண்டு வந்த மாற்றங்களால், சீனா பயன் அடையவில்லை; பாதிப்புக்கே உள்ளானது. சீன அரசியலை செயலிழக்கச் செய்தது. பொருளாதாரத்தை மோசமாக பாதித்தது. இதை யாரோ சொல்லவில்லை; 1981-ல், சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியே அதிகாரப்பூர்வமாக இப்படிக் கூறியது. ‘கட்சியின், நாட்டு மக்களின் மோசமான பின்னடைவுக்கு, கலாச்சாரப் புரட்சியே காரணம்!’ 1976 செப்டம்பரில், மா சே துங் மறைந்தார்.

மாணவர் போராட்டம்

1986-ல், பேராசிரியர் ‘ஃபாங் லிஸி’ தலைமையில் மாணவர் போராட்டம் துளிர் விட்டது. சிறிது சிறிதாக மாணவர் இயக்கங்கள் வலுப் பெறத் தொடங்கின. தமது ஜனநாயக உரிமைகள், ஒவ்வொன்றாக பறிக்கப்படுவதை மக்கள் உணரத் தொடங்கினர்.

இந்த நிலையில்தான், மக்களின் பக்கம் நின்று நியாயம் பேசுபவராக, கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் பொதுச் செயலாளர் ஹூ யாபாங் பிரபலமாகி வந்தார். அரசின் செயல்பாடுகளில் இயன்றவரை, ஒரு வெளிப்படைத் தன்மை யைக் கொண்டு வர யாபாங் முயற்சித்தார். விளைவு...? மக்களிடையே ஆதரவு; கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் மூத்தவர்கள் மத்தியில் கசப்புணர்வு. ஒரு கட்டத்தில் அதாவது 1987 ஜனவரியில் யாபாங் பொதுச் செயலாளர் பொறுப்பில் இருந்து, கட்டாயப் பதவி விலகலுக்கு உள்ளாக்கப்பட்டார். இதற்குப் பிறகு இரண்டு ஆண்டுகள் கழித்து 1989 ஏப்ரல் 15 அன்று 74 வயது ஹூ யாபாங் திடீர் மாரடைப்பால் மரணம் அடைந்தார்.

யாபாங் மறைவில் மர்மம் உள்ளதாக, மாணவர்கள் மத்தியில் சந்தேகம் எழுந்தது. ஆங்காங்கே யாபாங் நினைவு அஞ்சலிக் கூட்டம் நடைபெற்றது. ஒரு வாரம் கழித்து, ஏப்ரல் 22 அன்று - அரசு மரியாதையுடன், தியானன்மென் சதுக்கத்தில் ஹூ யாபாங் இறுதி சடங்கு நடைபெற்றது.

இதில் கலந்து கொள்வதற்காக, முதல் நாள் மாலையிலேயே சுமார் ஒரு லட்சம் மாணவர்கள் திரண்டனர். ஆனால் இவர்கள் யாரும் சதுக்கத்துக்குள் அனுமதிக்கப்படவில்லை. கண்ணீருடன் பல்லாயிரம் மாணவர்கள் வெளியில் நிற்க, இறுதி சடங்கு நிகழ்ச்சிகள் அவசர அவசரமாக நடத்தி முடிக்கப்பட்டன. இதன் பிறகுதான் மாணவர் போராட்டம் தீவிரம் அடைந்தது. நாள்தோறும் தியானன்மென் சதுக்கம் நோக்கி மாணவர்கள் வருகை புரிய ஆரம்பித்தனர். கூடவே பல்வேறு கோரிக்கைகளையும் முன் வைத்தனர்.

அதிபர் லீ பெங் அடக்குமுறை

உண்மையான ஜனநாயகம், பேச்சு சுதந்திரம், பத்திரிகை சுதந்திரம், ஊழலற்ற கட்சி நிர்வாகம், மக்களுக்கு அரசு பதில் அளிக்கிற கடமை ஆகியவற்றை மாணவர்கள் வலியுறுத்தினர். உண்ணாவிரதம், உள்ளிருப்புப் போராட்டம் என்று போராட்டம் தீவிரம் அடைந்தது. சதுக்கத்தில் ஏராளமான மாணவர்கள் குவிந்த வண்ணம் இருந்தனர். சுமார் 10 லட்சம் பேர் வரை திரண்டனர். மாணவர்களின் போரட்டம், சீனத் தலைநகருக்கு வெளியேயும், பல நகரங்களில் பரவியது.

புதிய பொதுச் செயலாளர் ஜாவோ ஜியாங் - மாணவர்களுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்த வலியுறுத்தினார். ஆனால், அதிபர் லீ பெங் - தீவிர அடக்குமுறையே சரி என்று வாதிட்டார்.

ஒவ்வொரு நாளும் போராட்டம் வலுத்தது; கூடவே, அரசின் பிடிவாதமும். மே 20-ம் தேதி ‘அரசியல் அச்சுறுத்தல்’ காரணமாக, ‘ராணுவ சட்டம்’ அமலுக்கு வருவதாக அறிவிக்கப்பட்டது. இதனைத் தொடர்ந்து 2,50,000 படைகள், தலைநகர் பெய்ஜிங் விரைந்தன. அங்கிருந்த மாணவர்கள் படைகளை சூழ்ந்து கொண்டனர். திரும்பிச் செல்ல வலியுறுத்தினர். பல சுற்று பேச்சுவார்த்தைகளின் முடிவில் மே 24-ம் தேதி வேறு வழியின்றி, படைகள் திரும்பிச் சென்றன. இதற்கிடையே, பல்வேறு குழுக்களாக இருந்த மாணவர்கள் மத்தியில் ஒருங்கிணைப்பு குன்றி கருத்து வேறுபாடுகள் தோன்றத் தொடங்கின. ஜூன் 1-ம் தேதி பொலிட்பீரோ உறுப்பினர்களுக்கு, அதிபர் லீ பெங், ‘குழப்பத்தின் உண்மைத் தன்மை’ என்று ஒரு சுற்றறிக்கை அனுப்பினார். போராளிகள் மத்தியில் ‘அமெரிக்க ஆட்கள்’ புகுந்து விட்டதாக ராஜாங்க பாதுகாப்பு அமைச்சகம் ஓர் அறிக்கை தந்தது. ஜூன் 2-ம் தேதி ராணுவம் ஊருக்குள் நுழைந்து, 4 பேரைக் கொன்றதாய் தகவல் பரவியது. மாணவர்கள், ஊருக்குள் நுழைவதற்கான எல்லாத் தெருக்களிலும் தடைகளை ஏற்படுத்தினர். ஆனால் சாதாரண உடை அணிந்து, சாமான்யர்களைப் போல, ராணுவ வீரர்கள், ஆயுதங்களுடன் உள்ளே நுழைந்தனர்.

ராணுவ தாக்குதல்

ஜூன் 3 மாலை சுமார் 6 மணி. ‘எக்காரணம் கொண்டும், வீட்டை விட்டு யாரும் வெளியே வராதீர்கள்’ என்று தொலைக்காட்சி எச்சரித்தது. ‘அப்படி என்ன ஆகி விடப் போகிறது....? என்று எண்ணி, ஆயிரக்கணக்கில் பொது மக்கள், வீதிக்கு வந்தனர். அடுத்த சில நிமிடங்களில், எல்லா திசைகளில் இருந்தும் ராணுவம், தானியங்கி துப்பாக்கிகள், ‘டாங்கர்கள்’, புல்டோசர்கள் மற்றும் வாகனங்களுடன், தெருக்களில் வந்து குவிந்தன. கண்ட மேனிக்கு, குண்டுகளைப் பொழிந்தது.

32 வயது விண்வெளி தொழில்நுட்ப இளைஞன் சோங் ஜியோமிங், முதல் பலியாய் விழுந்தான். தியானன்மென் சதுக்கத்தின் உள்ளே இருந்தவர்கள் வெளியேறுவதற்கு, ஒரு மணி நேரம் அவகாசம் தரப்பட்டது. ஆனால்.....? அடுத்த ஐந்தே நிமிடங்களில் ராணுவத் தாக்குதல் தொடங்கியது. கொல்லப் பட்டவர்களின் சடலங்களை மிதித்துக் கொண்டு சென்றன படைகள்.

அதன் பிறகு புல்டோசர் வைத்து சேகரித்து கும்பலாய் எரித்தனர்; எஞ்சியவற்றை அள்ளிச் சென்று கழிவுநீர்க் கால்வாயில் எறிந்தனர். சதுக்கத்தை விட்டு வெளியேறியவர்களையும் விட்டு வைக்கவில்லை. பெய்ஜிங் இசை அரங்கம் அருகே அவர்கள், கொத்து கொத்தாகக் கொன்று வீழ்த்தப்பட்டார்கள்.

உயிருக்குக் கெஞ்சிய கல்லூரி மாணவிகள் 4 பேரை, துப்பாக்கியில் பொருத்தப்பட்ட கத்தியால் குத்திக் கொன்றனர். தனது மூன்று வயதுக் குழந்தையைக் காப்பற்றச் சென்ற தாயையும் சேர்த்து சுட்டனர். தாக்குதலுக்கு உள்ளானவர்களின், மருத்துவ உதவிக்கு வந்த சீன - ஜப்பானிய ஆம்புலன்ஸ் வண்டி தகர்க்கப்பட்டது. ஆணையை நிறைவேற்றத் தயங்கியதால், சுடுகிற பணியில் சுணக்கம் காட்டியதாக, ராணுவப் படை அதிகாரி ஒருவரே சுடப்பட்டார். ஜூன் 4-ம் தேதி வரை அடக்குமுறை கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டது.

தாக்குதல் நடத்திய வீரர்கள் யார்?

ஆமாம்..... படை வீரர்களால், தமது நாட்டு குடிமகன்கள் மீதே எப்படி இத்தனை குரூரமாகத் தாக்க முடிந்தது....? இதைச் செய்தது - ‘ஷாங்க்ஷி மாகாண 27-ஆவது படை’. இதில் இருந்த வீரர்கள் எழுத்தறிவில்லாதவர்கள். இவர்களை, ‘உங்களின் முகம், டி.வி.யில் வரும்’ என்று சொல்லி பணிக்கு எடுத்தார்களாம்.

வீட்டு மொட்டை மாடிகளில் இருந்தவர்கள், தெரு பெருக்கும் தொழிலாளர்கள் ஆகியோரை சுட்டுக் கொன்று, அவசர அவசரமாக இவர்களுக்கு ‘பயிற்சி’ தரப்பட்டதாம். முக்கியமான செய்தி. இப்படையின் தளபதி ‘யாங் ஜென்ஹுவா'. அப்போதைய அதிபர் ‘யாங் ஷங்குன்', இவரின் மாமா!

ஜூன் 4 ராணுவ நடவடிக்கையில் இறந்தவர்கள் எத்தனை பேர்...? 21 ஜூன் 1989 அன்று ‘நியூயார்க் டைம்ஸ்’ சொன்னது - பொதுமக்களில் 400 முதல் 800 பேரும், அரசுத் தரப்பில் 12 பேரும் பலி; இதுதவிர, 2600 மாணவர்களைக் ‘காணவில்லை’. 'ஜொங்னான்ஹாய்' அரசுத் தலைமை அலுவலக ஆவணத்தைக் குறிப்பிட்டு, வெள்ளை மாளிகை ஆவணங்களை ‘டி- கோட்’ செய்து, 2014-ல், வெளியான செய்தி சொன்னது - பலி - 10,454; காயம் - 40,000. சீனாவின் ஸ்டேட் கவுன்சில் உறுப்பினர் ஒருவரும் இதனையே உறுதிப்படுத்துகிறார்.

இன்று நினைவு தினம்

இதோ.... தியானன்மென் சதுக்கப் படுகொலை யின் 30-வது நினைவு நாள் இன்று. இப்போது என்ன நிலைமை....? கொலம்பியா பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர் ஆண்ட்ரூ ஜே நாதன் கூறுகிறார். “சீனாவில் பொருளாதார சீர்திருத்தங்கள் நடைபெறுகின்றன; ஆனால், அரசியல் தாராளமயம் உறைந்துபோய் விட்டது.”

இவர் இருக்கட்டும். இன்னொருவர் இருக்கிறார் - ‘டிங் ஜிலிங்’. தம் மகனை, சதுக்கத்தில் பறி கொடுத்தவர். ஜூன் 4 அன்று தமது பிள்ளைகளை இழந்த அன்னையர்களைக் கொண்டு, ‘தியானன்மென் அம்மாக்கள்’ என்று ஓர் அமைப்பு வைத்து இருக்கிறார். ‘இறந்தவர்களுக்காக வாதாடுபவர்’ என்று புகழப்படுகிறார். சுமார் 30 ஆண்டுகளாக, தொடர்ந்து போராடிக் கொண்டு இருக்கிறார். இவர் வைக்கும் ‘பயங்கரமான’ கோரிக்கைகள் என்ன தெரியுமா...?

பொதுஇடத்தில் கூடி அஞ்சலி செலுத்த அனுமதி; மனிதாபிமான உதவிகள் பெற உரிமை; இனியேனும் அரசு வழக்குகள் கைவிடப்படல்; இன்னமும் சிறையில் உள்ள எல்லாரையும் விடுவித்தல்; 1989 ஜூன் 4 சம்பவம் மீது, நியாயமான முழு விசாரணை.

தியானன்மென் படுகொலையை அடுத்து, உலக நாடுகள் என்ன செய்தன...? அமெரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா, ஐரோப்பிய நாடுகள் கண்டித்தன. கியூபா, அப்போதைய கிழக்கு ஜெர்மனி ஆதரித்தன. சீனாவைச் சுற்றி இருக்கிற ஆசிய நாடுகள், எந்த எதிர்வினையையும் வெளிக் காட்டவில்லை. ‘காந்தி தேசம்’ என்ன செய்தது....? அதிகாரப்பூர்வமற்ற, உறுதி செய்யப்படாத தகவல் கூறுகிறது - சீனாவுடன் ‘நல்லுறவு’ பாதிக்கப்படக் கூடாது என்று, இந்தச் செய்தியையே, அடக்கி ‘வாசிக்கச் சொல்லி’, ஊடகங்கள் கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டதாம்.
.







தியானன்மென் சதுக்கம்: சீனாவில் என்ன நடந்தது? ரத்தம் தோய்ந்த நிகழ்வை நேரில் பார்த்தவரின் சாட்சியம்
பெய்ஜிங்கின் தியானன்மென் சதுக்கத்தில் நடந்த ஜனநாயக ஆதரவு மாணவர் போராட்டங்களை நசுக்க சீனா தனது ராணுவ வல்லமையை பயன்படுத்தி இன்றுடன் 30 ஆண்டுகள் ஆகின்றன.

தியானன்மென் சதுக்கம் (கோப்புப் படம்)

என்ன நடந்தது தியானன்மென் சதுக்கத்தில்?
ஜனநாயக சீர்திருத்தம் வேண்டும் என்று கோரி தியானன்மென் சதுக்கத்தில் 1989ஆம் ஆண்டு மாணவர்கள் போராட்டத்தை முன்னெடுத்தனர்.

தியானன்மென்னில் நடைபெற்ற போராட்டம் சீன அரசால் ஒடுக்கப்பட்டது.

சீன ராணுவமும் யுத்த டாங்கிகளும் தியானன்மென் சதுக்கத்தில் நுழைந்து மாணவர் போராட்டத்தை அகற்ற முற்பட்டனர். துப்பாக்கிச் சூடுகள் நடத்தப்பட்டன.

தியானன்மென் சதுக்கம் அன்றும், இன்றும்

போராட்டத்திற்கு பிறகு, 1989ஆம் ஆண்டு, ஜூன் மாத இறுதியில் சீனா வெளியிட்ட அறிக்கையில், ஜூன் 4ஆம் தேதி நடந்த போராட்டத்தில் பொதுமக்களில் 200 பேர் இறந்ததாகவும், பல பாதுகாப்பு அதிகாரிகள் இறந்தார்கள் என்றும் குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது.இப்படியான சூழலில், சீனாவில், 1989ஆம் ஆண்டு நடந்த தியானன்மென் சதுக்கப் போராட்டத்தில், குறைந்தது 10,000 பேர் கொல்லப்பட்டனர் என்று, 2017ம் ஆண்டு வெளியாகிய பிரிட்டன் வெளிவிவகாரக் கோப்பு விவரங்கள் தெரிவித்தன.

இந்த எண்ணிக்கை, அப்போது சீனாவிற்கான பிரிட்டன் தூதரான ஆலன் டொனால்டிற்கு ரகசிய வெளியுறவு தகவல் பறிமாற்ற முறையில் அனுப்பப்பட்டுள்ளது.

இந்தத் தகவலை அளித்தவர், அப்போதைய சீன அரசின் குழுவில் இருந்தவர் என்கிறார் டொனால்டு.

தியானன்மென் சதுக்க போராட்டக்கார்கள்

தணிக்கை
தியானன்மென் சதுக்க போராட்டம் நினைவு கூரப்படுவதை சீன அரசு விரும்புவதில்லை.

இந்த ஆண்டும் தியானன்மென் சதுக்கத்தில் யாரும் ஒன்று கூடாத வண்ணம் பாதுகாப்பினை வலுப்படுத்தியது, சமூக ஊடகத்திலும் யாரும் கருத்து தெரிவிக்காத வண்ணம் பார்த்துக் கொண்டது என்கிறார் பிபிசியின் பெய்ஜிங்க் செய்தியாளர் ஜான் சுட்வொர்த்.

தடையை மீறி சதுக்கத்தில் கூடுவோர் மற்றும் சமூக ஊடகங்களில் கருத்து தெரிவிப்போருக்கு மட்டுமல்லாது, அது குறித்த செய்திகளையும் கடுமையாக தணிக்கைக்கு உள்ளாக்குகிறது சீன அரசாங்கம்.

தியானன்மென் சதுக்கப் போராட்டத்தை நினைவு கூர்ந்து பகிரப்பட்ட ட்வீட்டுகளை ட்விட்டர் நிறுவனம் நீக்கியது.

இது கடும் விமர்சனத்திற்கு உள்ளானதை அடுத்து இது தொடர்பாக விளக்கம் கொடுத்திருந்தது ட்விட்டர் நிறுவனம்.

அரசியல் குழப்பம்
இதற்கு மத்தியில் சிங்கப்பூரில் நடந்த மாநாட்டில் கலந்து கொண்ட சீன பாதுகாப்புத் துறை அமைச்சர் வெய் ஃபெங்கே தியானன்மென் சதுக்க நிகழ்வை 'அரசியல் குழப்பம்' என கூறியுள்ளார்.

சீன பாதுகாப்புத் துறை அமைச்சர் வெய் ஃபெங்கே, வணிகம் மற்றும் பாதுகாப்பு தொடர்பாக சீனாவில் நடந்த ஒரு கூட்டத்தில் ஜூன் 2 அன்று(ஞாயிற்றுக்கிழமை) உரையாற்றினார்.

அப்போது அவரிடம், தியானன்மென் நிகழ்வினை சீனா சரியாகக் கையாளவில்லை என மக்கள் இப்போதும் கூற என்ன காரணமென கேள்வி எழுப்பப்பட்டது.

அதற்கு பதிலளித்த அவர், "கடந்த 1989-ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற போராட்டம், அரசியல் குழப்பமாகும். அரசியல் குழப்பத்தை அடக்குவது என்ற சீன அரசின் கொள்கை மிகச் சரியானது," என்றார்.

30 ஆண்டுகால நினைவுகள்

தியானன்மென் சதுக்கப் போராட்டத்தில் இறந்த வாங் நன்னின் பாட்டி ஜாங் ஜியாங்லிங்கினை, வாங்கின் கல்லறைக்கு அழைத்து செல்ல பிபிசி ஏற்பாடு செய்திருந்தது.

வாங் நன் 19 வயதில் தியானன்மென் சதுக்கப் போராட்டத்தில் பலியானார். ஜாங் ஜியாங்க்லிங்கிற்கு தற்போது 81 வயதாகிறது.

வாங்கின் கல்லறைக்கு சென்ற போது, அதனை சுற்றி ஏராளமான போலீஸார் குவிக்கப்பட்டிருந்தனர் என்கிறார் பிபிசியின் பெய்ஜிங்க் செய்தியாளர் ஜான் சுட்வொர்த்.

"சீருடை அணிந்த போலீஸார் எங்களை கேள்வி கேட்டனர், எனது கடவுச் சீட்டை, ஊடகவியலாளர் அடையாள அட்டையை பரிசோதனை செய்தனர்," என்கிறார் அவர்.

ஜாங் ஜியாங்க்லிங்கினை பத்திரிகையாளர்கள் யாரும் நெருங்காத வண்ணம் போலீஸார் கவனமாக பார்த்து கொண்டதாக குறிப்பிடுகிறார்.

நேரில் பார்த்தவரின் சாட்சியம்
தியானன்மென் சதுக்கப் போராட்டம் தொடர்பாக பிபிசியிடம் ஏராளமான காணொளிகள் உள்ளன.போரட்டம் நடந்தபோது எடுக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு துண்டு காணொளியும், அந்தப் படங்களை எடுத்தவர்களின் தீரத்தை காட்டுகின்றது.

குண்ட டிபட்டவர்களை தங்களது மிதி வண்டியில் ஏற்றிக் கொண்டு போராட்டக்காரர்கள் செல்லும் காட்சிகளும் அதில் இடம் பெற்றுள்ளன.

இந்த சம்பவங்களை நேரில் பார்த்த பிரிட்டன் சுற்றுலா பயணி மார்க்கரெட், "அந்த ராணுவ வீரர் மகிழ்ச்சியாக, பாரபட்சமற்ற முறையில் கூட்டத்தை நோக்கி சுட்டார். மூன்று இளம் மாணவிகள் ராணுவத்தினரின் காலில் விழுந்து, சுடுவதை நிறுத்த சொல்லி கெஞ்சினர். ஆனால், அவர் அந்த மாணவிகளையும் கொன்று விட்டார்" என்கிறார்.

"அது போல ஒரு முதியவர் சாலையை கடக்க வேண்டி, கைகளை தூக்கியவாறு நடந்து சென்றார். அவரையும் அந்த ராணுவ வீரர் சுட்டு கொன்றார்," என்று தாம் பார்த்ததை விவரிக்கிறார்.

மேலும், "அந்த ராணுவ வீரரின் துப்பாக்கியில் உள்ள குண்டு தீர்ந்தது. அதை அவர் நிரப்ப முயற்சிக்கும்போது, கூட்டம் அவரை நோக்கி வந்து, அவரை மரத்தில் தொங்கவிட்டது" என்கிறார்.

தியானன்மென் சதுக்கம் குறித்து நினைவு கூரப்படும் ஒவ்வொரு சொல்லிலும் ரத்தம் தோய்ந்திருக்கிறது.

கவசதாங்கிக்காரன் (Tank Man)

Selvaraja Rajasegar

.

தியனன்மென் சதுக்கத்தில் சீன இராணுவம் அசுரத் தாண்டவம் ஆடி இன்றோடு 25 வருடங்கள் பூர்த்தியாகின்றன.  சீனாவில் ஜனநாயகத்தை வலியுறுத்தியும், அரசியல் சீர்த்திருத்தத்தையும் வேண்டியும் இலட்சக்கணக்கான எதிர்ப்பாளர்களால் 6 வாரங்களாக நடத்தப்பட்டு வந்த போராட்டம் சீன இராணுவத்தின் நசுக்கப்பட்ட நாள் நேற்றாகும்.  அன்றைய தினம் எத்தனை பேர் கொல்லப்பட்டனர் என இதுவரை உறுதிப்படுத்த முடியவில்லை. இருப்பினும், பல நூற்றுக்கணக்குக்கும் – பல ஆயிரக்கணக்குக்கும் இடைப்பட்ட மக்கள் உயிரிழந்திருக்கின்றனர் என சர்வதேச செய்திச் சேவைகள் தெரிவிக்கின்றன.  25ஆவது ஆண்டு நினைவுதினத்தை முன்னிட்டு ‘மாற்றம்’ தரும் பதிவிது.

###
மக்களை காப்பாற்றியாகவேண்டும், ஜனநாயகத்தை நிலைநாட்டியே தீரவேண்டும் என்ற இலக்குடன் அந்த இளைஞன் முன்னோக்கி நடந்துகொண்டிருந்தான். சூழ நடக்கும் சம்பவம் எதுவும் அவனது கண்ணுக்குத் தெரியவில்லை, காதுக்கும் எட்டவில்லை. எப்படியாவது இந்த யுத்தத் தாங்கி தொடரணியை நிறுத்தியாகவேண்டும் என்ற வேட்கையே அவனது மனதில் இருந்தது.

1989 ஜூன் 5ஆம் திகதி காலை சீனாவின் தலைநகர் பெய்ஜிங்கில் இந்தச் சம்பவம் இடம்பெற்றது. சில மணிநேரமே அவனால் யுத்தத் தாங்கிகளை நிறுத்த முடிந்தது. அந்த இளைஞனின் பெயர், யுத்தத் தாங்கி செலுத்துனரோடு என்ன பேசினான், சம்பவத்தின் பின்னர் அவனுக்கு என்ன நேர்ந்தது போன்ற கேள்விகளுக்கு இதுவரை விடை தெரியவில்லை. ஆனால், இந்தச் சம்பவம் ஜனநாயக அடக்குமுறைக்கு எதிரான அடையாளமாக உலகளவில் பிரபலமானது.

1989 ஜூன் 5ஆம் சீன மக்களாலும் ஜனநாயகத்தை நேசிக்கும், ஆதரிக்கும் உலக மக்களாலும் இலகுவில் மறக்க முடியாத தினமாகும். சீன தலைநகர் பெய்ஜிங் தியனன்மென் சதுக்கத்தில் மக்களால் நடத்தப்பட்ட எதிர்ப்பு அறவழி போராட்டம் சீன இராணுவத்தால் 23 வருடங்களுக்கு முன்னர் இந்த மாதமே அடக்கி ஒடுக்கப்பட்டது. சீன பொதுவுடமைக் கட்சியின் பொருளாதார கொள்கைகளுக்கும், அரசியல் கொள்கைகளுக்கும் எதிர்ப்புத் தெரிவித்து, அரசியல் சீர்த்திருத்தங்களைக் கோரி பல்கலைக்கழக மாணவர்கள், தொழிலாளர்கள், உயர் துறைகளில் இருப்பவர்கள் அறவழிப் போராட்டம் நடத்தினர்.

இந்தப் போராட்டம் 1989 ஏப்ரல் 15ஆம் திகதி முதல் ஜூன் 5ஆம் திகதி வரை நடந்தது. உலகிலேயே மிகப்பெரிய தியனன்மென் சதுக்கத்தில் சுமார் 10 லட்சம் பேர் இந்த எதிர்ப்புப் போராட்டத்தில் கலந்துகொண்டனர். பெருமளவில் கலந்துகொண்ட பல்கலைக்கழக மாணவர்கள், போராட்டத்தை தேசியமயமாக்க ஆரம்பித்தனர். நாடுபூராகவும் உள்ள பல்கலைக்கழக மாணவர்கள், அவரவர்கள் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் பிரதேசங்களில் போராட்டத்தை விஸ்தரித்தனர்.

சுமார் 45 நாட்கள் உட்கார்ந்த இடம் அசராமல், மக்களின் எண்ணிக்கையும் குறையாமல் தொடர்ந்து போராட்டம் வலுவடைந்து செல்வதை அவதானித்த சீன அரசு கொஞ்சம் கலக்கமடைந்தது. இதுவரை மக்களுக்கு எதிராக ஆயுதத்தை உயர்த்தாமல் இருந்த இராணுவம், அதிகாரவர்க்கத்தின் துணையுடன் அதற்கு தயாரானது.

ஜனநாயகத்தை வலியுறுத்தி தியனன்மென் சதுக்கத்தில் பல்கலைக்கழக மாணவர்களால் உருவாக்கப்பட்ட ‘ஜனநாயகத்திற்கான கடவுள்’ என்ற சிலையின் வேலைப்பாடுகள் 1989 ஜூன் 3ஆம் திகதியன்று பூர்த்தியடைந்தது. அன்றையதினம் இரவு வழமையைவிட பெரும்திரளான மக்கள் போராட்டத்தில் கலந்துகொண்டனர். அழகு ஆடைகளுடன் அவர்களின் குழந்தைகளும் சிலையை காணவந்திருந்தனர். மாலை சீன அரசு எச்சரிக்கை அறிவிப்பொன்றை விடுத்திருந்தது. “வீட்டில் இருந்தவாறு உங்களைப் பாதுகாத்துக்கொள்ளுங்கள்” என்ற அறிவிப்பை அரச தொலைக்காட்சிகளும், வானொலிகளும் ஒளி, ஒலிபரப்பின. இந்த அறிவிப்பை கவனத்தில் கொள்ளாமல் மக்கள் தங்களது குழந்தைகளுடன் போராட்டத்தில் கலந்துகொண்டிருந்தனர்.

s_t15_52017205

தொடர்ந்து இடம்பெற்றுவரும் இந்த மாபெரும் போராட்டம் தொடர்பாக செய்தி சேகரிக்கவும், படமெடுக்கவும் உலகின் பிரபல பத்திரிகைகள், சஞ்சிகைகள், இணையதளங்களிலிருந்து பெய்ஜிங்கிற்கு படையெடுத்திருந்தனர். கொடுத்துவைத்தது போல் சதுக்கத்தை தெளிவாக அவதானிக்கக்கூடியவகையில் பெய்ஜிங் நட்சத்திர ஹோட்டல் அந்தப் பகுதியில் அமைந்திருந்தது. அவர்களும் அங்கேயே அறைகளை எடுத்து தங்கியிருந்தனர்.

சீன அரசு அறிவித்தது போல் விடிகாலை தியனன்மென் சதுக்கத்தை இராணுவம் சுற்றிவளைத்தது. இந்தக் காட்சியின் சாட்சிகளாக பல உள்நாட்டு, வெளிநாட்டு செய்தியாளர்கள் உள்ளனர். சீன இராணுவம் மேற்கொண்ட மனித குலத்துக்கு எதிரான இராணுவ நடவடிக்கையை பல செய்தியாளர்கள், படப்பிடிப்பாளர்கள் பெய்ஜிங் ஹோட்டல் பெல்கனியிலிருந்தவாறு தெளிவாக அவதானித்துள்ளனர். ‘குளோப் அண்ட் மெய்ல்’ பத்திரிகையின் சீன நாட்டுக்கான பெண் செய்தியாளர் ஜென் வோங்கும் அவர்களுள் ஒருவர். இவர் சீன நாட்டு பிரஜையாவார். இவர் அந்த சந்தர்ப்பத்தை இவ்வாறு விவரிக்கிறார்.

“1989 ஜூன் 3ஆம் திகதி இரவு வழமையான முந்தைய நாட்கள் போலில்லாமல் போராட்டக்காரர்கள் அனைவரும் கண்விழித்தே இருந்தனர். நானும் அவர்களுள் ஒருவராக இருந்தவாறு குறிப்புகள் எடுத்துக்கொண்டிருந்தேன். திடீரென இராணுவ ட்ரக் வாகனமொன்று வந்து நின்றது. பின்னர் தொடர்ந்து வரத்தொடங்கின. அதிலிருந்து இறங்கிய இராணுவத்தினரின் முகத்தில் சிரிப்பை காணமுடியவில்லை. முகம் ஏதோ இறுக்கமாக காணப்பட்டது. உடனே அவர்கள் போராட்டக்காரர்களை நோக்கி சுட ஆரம்பித்தனர். ஒருவாறு பின்வாங்கி நான் தங்கியிருந்த ஹோட்டலை நோக்கி ஓட ஆரம்பித்தேன்.”

“ஆனால், ஹோட்டல் வாயிற்கதவில் இராணுவத்தினர் பலத்த சோதனையில் ஈடுபட்டிருந்தனர். அவர்கள் அனைத்து செய்தியாளர்களையும் நிறுத்தி விசாரணை நடத்தியதோடு, அவர்களிடமிருந்த குறிப்புப் புத்தகம், வீடியோ, ஓடியோ பதிவுகள் என்பனவற்றையும் கருவிகளையும் பறிமுதல் செய்துகொண்டிருந்தனர். சுதாகரித்துக்கொண்ட நான் எனது குறிப்புப் புத்தகத்தை பின்பக்க காற்சட்டையினுள் மறைத்துக்கொண்டேன். சீன பிரஜை என்பதால் அந்த சூழ்நிலை எனக்கு கொஞ்சம் சாதகமாகவே இருந்தது. தான் இந்த ஹோட்டலில் வேலைசெய்யும் பணிப்பெண் என்றும் – இரவு நேர வேலைக்காகவே இப்போது வந்திருக்கிறேன் என்றும் – இராணுவத்தினரிடம் தெரிவித்து உள்நுழைந்தேன். அங்கு செய்தியாளர்கள் தங்களது நிறுவன ஆசிரியர்களை தொடர்புகொண்டு நடந்தவற்றை கூறிக்கொண்டிருந்தனர். இதனை மோப்பம் பிடித்த புலனாய்வுப் பிரிவு கத்தரிகோல்களைக் கொண்டு தொலைபேசி இணைப்புகளை துண்டிக்க ஆரம்பித்தது.”

“உடனே ஹோட்டல் பெல்கனியை நோக்கி விரைந்தேன். அவ்வேளை சதுக்கத்தின் நாலாபுறமிருந்தும் இராணுவம் உள்நுழைந்து துப்பாக்கிப் பிரயோகம் மேற்கொள்ள ஆரம்பித்திருந்தது. போராட்டக்காரர்கள் நாலாபக்கமும் சிதறி ஓடத்தொடங்கினர். அப்பாவி சிவிலியன்களை இராணுவம் மிருகங்களை சுட்டுக்கொல்வது போல் சுட்டுக்கொன்றது. அவர்களிடம் ஆயுதங்கள் இருக்கவில்லை. கைகளைக் கொண்டே இராணுவத்தினருடன் எதிர்ப்பை வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருந்தனர். மேலங்கிகளை அணிந்திருந்த சிலர், இராணுவம் ரப்பர் ரவைகளை கொண்டுதானே எங்களை பயமுறுத்துகிறது. அதனால், தங்களுக்கு ஒன்றும் நேராது என எண்ணியிருந்தனர். ஆனால், இராணுவத்தினரின் துப்பாக்கி ரவைகள் தங்களை துளைத்தவுடன்தான் அவை உண்மையானவை என அவர்கள் உணர்ந்தனர்.”

Protesters

“4ஆம் திகதி விடிகாலை வரை நான் ஹோட்டல் பெல்கனியில் இருந்தவாறு அனைத்தையும் கண்காணித்துக்கொண்டிருந்தேன். போராட்டக்காரர்களுக்கு உதவ ஆம்புலன்ஸ் வாகனங்கள் அடிக்கடி வந்துசென்றன. இருப்பினும், அவை பற்றாக்குரையாகவே இருந்தன. வாடகைக் கார்களும் களத்தில் இறங்கி போராட்டக்காரர்களுக்கு உதவத் தொடங்கின. விடிகாலை 4 மணிவரை துப்பாக்கிப் பிரயோகம் நடத்தப்பட்டது. அதன் பின்னர் அங்கிருந்த வீதியோர விளக்குகள் அணைக்கப்பட்டு உடனடியாக போராட்டக்காரர்கள் சதுக்கத்தை விட்டு வெளியேறவேண்டும் என ஒலிபெருக்கி மூலம் இராணுவத்தினர் எச்சரிக்கை விடுத்தனர். இருப்பினும், மாணவர்கள் கலைந்துசெல்லவில்லை. அனைவரும் முன்னாள் தலைவர் மாவோ சேதுங்கின் கல்லறை அமைந்திருக்கும் பகுதிக்கு பின்வாங்கினர். குறிப்பிட்ட சில மாணவர்கள் தயார் நிலையில் வைக்கப்பட்டிருந்த யுத்த தாங்கிகளில் இருந்த இராணுவத்தினரைப் பார்த்து கூச்சலிட்டனர். உடனே இயக்கப்பட்ட அந்த தாங்கிகள் சுமார் 10, 11 மாணவர்களை நசுக்கியது. இந்தச் சம்பவம் விடிகாலை 6 மணியளவில் இடம்பெற்றது.”

“இதன் பின்னர் பலரை ஓடவிட்டு பின்புறமாக இராணுவம் சுட்டுக்கொன்றது. வைத்தியர்கள், மாணவர்கள், பேராசிரியர்கள், தொழிலாளர்கள், தாதியர்கள் என பாராது அனைவரையும் இராணுவம் சுட்டுக்கொன்றது. காயப்பட்டவர்களை வைத்தியசாலைகளில் சேர்க்க முயலுவோரையும் இராணுவம் விட்டுவைக்கவில்லை. போராட்டக்காரர்களை ஒன்றுசேரவிடாது இராணுவம் தொடர்ந்து தாக்குதல்களை நடத்திக்கொண்டே இருந்தது”- என தான் நேரடியாக கண்டவற்றை ‘ப்ரொன்ட் லைன்’ எனும் சஞ்சிகைக்கு அளித்த பேட்டியில் அவர் தெரிவித்துள்ளார்.

யுத்தமுனையில் எதிரிகளை அழித்தொழிப்பதற்கு பயன்படுத்தும் ஆயுதங்களையே தனது சொந்த நாட்டு மக்களை அடக்கி ஒடுக்குவதற்கு சீன இராணுவம் பயன்படுத்தியுள்ளது. ஏகே-47, தானியங்கி துப்பாக்கிகள், யுத்தத்தாங்கிகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. அடையாளம் தெரியாத சில ஆயுதங்களின் ரவைகள் கால் கட்டை விரல் அளவுடையது என சில போராட்டக்காரர்கள் பின்னர் தெரிவித்திருந்தனர்.

சீன இராணுவத்தின் மிருகத்தனமாக தாக்குதலில் 300 – 800 வரையிலான மக்கள் உயிரிழந்தனர் என தெரிவிக்கப்படுறது.

ஜூன் 5ஆம் காலை 25இற்கும் மேற்பட்ட யுத்தத் தாங்கிகள் சதுக்கத்தை நோக்கி அணிவகுத்து வந்துகொண்டிருந்தது. துப்பாக்கிச் சூட்டில் கொல்லப்பட்ட மக்களின் உடலங்கள், எரியுண்டு கிடந்த வாகனங்களை நசுக்கியவாறு இன்னும் பல உயிர்களை மாய்ப்பதற்காக அந்த தாங்கிகள் வந்துகொண்டிருந்தன. திடீரென உயர்ந்த மனிதர் ஒருவர் அணிவகுத்து வந்த யுத்தத்தாங்கிகளை வழிமறித்து நின்றார். பல உயிர்களை காப்பாற்ற தன்னாலானதை செய்யவேண்டும் என நினைத்து அவர் முன்வந்தார். இந்தச் சந்தர்ப்பம் குறித்து ஜென் வோங் இவ்வாறு விவரிக்கிறார்.

“அந்த துணிகர செயலில் இளைஞரொருவரே ஈடுபட்டார் என நான் நினைக்கிறேன். வயதானவர் போன்று அவர் நடக்கவில்லை. கிட்டத்தட்ட 20 வயது இருக்கும். ஒரு கையில் பை ஒன்றையும், மறு கையில் மேலங்கி ஒன்றையும் அவர் வைத்திருந்தார். இயங்கிய நிலையில் இருந்த யுத்தத் தாங்கி இளைஞனை நசுக்கிவிட்டுச் செல்ல முயலவில்லை. அதன் செலுத்துனர் தாங்கியை கொஞ்சம் திருப்பிச்செல்ல முயன்றார். உடனே அந்த இளைஞன் தாங்கி செல்லும் பக்கம் தாவிச் சென்று நின்று கொண்டான். மீண்டும் தாங்கி மறுபக்கம் திரும்ப இளைஞனும் தன்னுடைய நிலையை மாற்றிக்கொண்டான். சில தடவைகள் இவ்வாறு இடம்பெற்றது.”

Tankman_new_longshot_StuartFranklin
Time/ Stuart Franklin, Wikipedia
“உடனே தாங்கியின் இயக்கம் நிறுத்தப்பட்டது. அதனைத் தொடர்ந்து இருந்த 20இற்கும் மேற்பட்ட தாங்கிகளின் இயக்கமும் நிறுத்தப்பட்டது. அவ்வேளை, அந்த இடத்தில் மயான அமைதி நிலவியது. சுதாகரித்துக்கொண்ட அந்த இளைஞன் தாங்கியின் மேல் ஏறி உள் இருந்த இராணுவ சிப்பாயை தொடர்புகொள்ள முயற்சி செய்வதைக் கண்டேன். வெளியில் தலைகாட்டிய ஒரு சிப்பாய்க்கும் அந்த இளைஞனுக்கும் இடையே உரையாடல் ஒன்று இடம்பெற்றது. அவர்கள் இருவரும் என்ன பேசினார்கள் என்று தெரியாது. உரையாடலை அடுத்து இளைஞன் கீழிறங்கியதும் அனைத்து தாங்கிகளும் இயங்கத் தொடங்கின. மீண்டும் தன்னை கடந்துசெல்ல முற்பட்ட தாங்கியை தடுத்துநிறுத்தினான் அந்த இளைஞன். கவசத் தாங்கி, இளைஞனை நசுக்கிக் கொல்லப்போகிறது என நான் அஞ்சினேன். ஏதேனும் விபரீதம் நடக்கப்போகிறது என எண்ணி நான் அழுதுவிட்டேன். வீதியின் ஓரத்தில் இருந்த இருவர் ஓடிவந்து அந்த இளைஞனை பலவந்தமாக அழைத்துச்சென்றனர். இந்தக் காட்சியை நான் மட்டும் காணவில்லை. அங்கிருந்த அனைவரும் இதை கண்ணுற்றனர். ஆனால், அந்த இளைஞனின் முகத்தை என்னால் காணமுடியவில்லை” என்றார் அவர்.

சீன அரசின் அடக்குமுறைக்கு எதிராக கிளர்ந்தெழுந்த இளைஞனை புலனாய்வுப் பிரிவே அழைத்துச் சென்றது என்றும் – 19 வயதான வேங் வெய்லின் என்ற மாணவனே இந்த துணிகர நடவடிக்கையில் ஈடுபட்டான் என்றும் – பின்னர் தெரியவந்தது. அத்தோடு, அந்த இளைஞன் தொழிலாளியொருவரின் மகன் என்றும் – வெளி மாநிலத்திலிருந்து ரயில் மூலம் இங்கு வந்தார் என்றும் தெரியவந்தது. ஆனால் இந்தத் தகவல்கள் உறுதிப்படுத்தப்படவில்லை.

1989ஆம் ஆண்டு சம்பவத்தின் பின்னர் சீன மத்திய இராணுவ ஆணையத்தின் தலைவர் பதவி வகித்த ஜியாங் செமின்னிடம் (தியனன்மென் சதுக்க எதிர்ப்புப் போராட்டங்களை சரியான முறையில் கையாளாததால் அப்போதைய தலைவரான சாவோ ஜியாங் நீக்கப்பட்டு இவர் நியமிக்கப்பட்டார்)அமெரிக்க செய்தியாளர் ஒருவர், யுத்தத் தாங்கிகளை வழிமறித்த இளைஞனுக்கு என்ன நேர்ந்தது என வினவினார். “அந்த இளைஞன் கொல்லப்படவில்லை” என ஆணைத் தலைவர் அதற்கு பதலளித்தார்.

இந்தச் சம்பவம் பெய்ஜிங் ஹோட்டலின் முன்னுள்ள வீதியிலேயே இடம்பெற்றது. சார்லி கோல் (நிவ்ஸ்வீக் சஞ்சிகை), ஸ்டுவர்ட் ப்ரேங்க்ளின் (டைம் சஞ்சிகை), ஜெவ் விட்னர் (ஏ.பி.), ஆர்தர் சங் ஹின் (ரொய்டர்ஸ்) ஆகியோர் ஹோட்டல் பெல்கனிகளில் இருந்தவாறு இந்தக் காட்சியை படமெடுத்தனர். இவர்கள் நால்வரும் ஒரே காட்சியை பல்வேறு கோணமாக படம் பிடித்திருந்தனர். ஏ.பி. செய்திச் சேவையின் மற்றுமொரு படப்பிடிப்பாளரான டெர்ரில் ஜோன் சதுக்கத்தில் இருந்தவாறு பிறிதொரு கோணத்தில் படம் பிடித்திருந்தார். இவர்களால் எடுக்கப்பட்ட அந்தப் படங்கள் 20ஆம் நூற்றாண்டின் சிறந்த புகைப்படங்களாக தெரிவுசெய்யப்பட்டன.

tank-man-terril-jones

ஐந்து புகைப்பிடிப்பாளர்களுக்கும் இந்தப் படங்களுக்காக பல விருதுகளும் கிடைத்துள்ளன. இந்தப் புகைப்படத்தின் 20ஆம் ஆண்டு பூர்த்தியை முன்னிட்டு ‘தி நியூயோர்க் டைம்ஸ்’ இதழ் 2009ஆம் ஆண்டு ஐந்து புகைப்பிடிப்பாளர்களின் அப்போதை அனுபவத்தை வெளியிட்டிருந்தது. ஏ.பி. புகைப்படப்பிடிப்பாளரான ஜெவ் விட்னர் தனது அனுபவத்தை இவ்வாறு பகரிந்தளித்திருந்தார்.

“பெய்ஜிங்கின் இராஜதந்திர வளாகத்தில் அமைந்திருந்த ஏ.பி. அலுவலகத்தினுள் நுழைந்தவுடன் நியூயோர் தலைமையகத்திலிருந்து எமக்கு தகவலொன்று அனுப்பப்பட்டிருந்தது. ‘எமது ஊழியர்கள் தேவையற்ற ஆபத்துக்களை சந்திப்பதை நாங்கள் விரும்பவில்லை. இருப்பினும், தியனன்மென் சதுக்க போராட்டத்தை யாராவது புகைப்படமெடுத்தீர்களேயானால் அவர்கள் பாராட்டுக்குரியவர்களாவர்’ என தலைமையகத் தகலில் தெரிவிக்கப்பட்டிருந்தது.”

“உடனே அங்கிருந்த ஒரு சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு சதுக்கத்தை நோக்கி விரைந்தேன். கமராவை மறைத்தவாறு இராணுவத்தை கடந்து பெய்ஜிங் ஹோட்டலின் 6ஆவது மாடியிலுள்ள பெல்கனியை அடைந்தேன். பல காட்சிகளை படமெடுத்துக்கொண்டிந்தேன். என்னிடம் இருந்த புகைப்படச் சுருள் தீர்ந்துபோவதை உணர்ந்த நான் அங்கிருந்த ஒரு மாணவனிடம் உதவி கோரினேன். கர்ட் அல்லது கிர்க் என்பதே அவனது பெயர். ஒரு மணித்தியாலத்துக்குள் படச்சுருள் கிடைக்கும்படி செய்தான் அந்த மாணவன்.”

“பல யுத்தத் தாங்கிகள் நகர்ந்துவரும் சப்தம் எனது காதை எட்டியது. பலரைக் கவர்வது போன்று அந்தக் காட்சி அமைந்திருந்தது. படமெடுக்க சரியான தருணத்துக்காக காத்திருந்தேன். திடீரென வெள்ளை ஷேர்ட் அணிந்த ஒருவர் முதலாவதாக வந்துகொண்டிருந்த யுத்தத் தாங்கி முன் சென்று நின்றார். என்னால் நம்பமுடியவில்லை. எனக்கு உதவிய அந்த மாணவன், அவனை கொல்ல போகிறார்கள் என சத்தமிட்டான். அந்தக் காட்சியை அப்படியே க்ளிக் செய்தேன். அவ்வேளை, சீன இராணுவப் புலனாய்வுப் பிரிவு உள்நாட்டு, வெளிநாட்டு செய்தியாளர்களிடம் சோதனை நடத்திக்கொண்டிருந்தது. அனைத்தையும் பறிமுதல் செய்துகொண்டும் இருந்தது. எனது படச்சுருளை கர்ட் அல்லது கிர்க் என்ற அந்த மாணவன் அவனது உள்ளாடையினுள் ஒழித்தவாறு ஏ.பி. அலுவலகத்துக்கு கொண்டுசேர்த்தான். அவனது உதவியின் மூலமே அந்தத் தருணம் உலகத்துக்கு வெளிச்சமானது” என்றார் அவர்.

1989ஆம் ஆண்டு இடம்பெற்ற போராட்டத்தின் இறுதி நாட்களில் இடம்பெற்ற ஒவ்வொரு சம்பவத்தையும் ஜனநாயகத்தை ஆதரிக்கும் சீன மக்கள் மறவாமல் அந்த வலிதரும் நினைவுகளோடு வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்றனர். அதற்கு ஒரே சாட்சி இன்றளவும் அன்றைய தினம் நினைவுகூறப்படுவதாகும். 1989ஆம் ஆண்டு கொல்லப்பட்ட மக்களை நினைவுகூர்ந்தும் சீன அரசின் அராஜக செயற்பாட்டிற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்தும் இன்று வரை மக்கள் தியனன்மென் சதுக்கத்தில் ஒன்றுகூடுகின்றனர்.

இன்றளவும் சீன பல்கலைக்கழக மாணவர்களால் ‘கவச தாங்கிக்காரன்’ (Tank Man/ பின்னர் தாங்கியை வழிமறித்த முகம் தெரியாத நபரை குறிக்கும் சொல்லாக மாறியது) ஒரு மாபெரும் வீரனாக போற்றப்படுகின்றான்.

செல்வராஜா ராஜசேகர்

###
தியனன்மென் சதுக்க 25ஆவது வருட நினைவுதினத்தை முன்னிட்டு சிறந்த புகைப்படங்களை வௌியிட்டுள்ளது.  அவற்றை Theatlantic தளத்தின் ஊடாக காணலாம்.

இந்த இணைப்பின் ஊடாக ‘Tank Man’ இன் துணிச்சல் மிக்க செயலை காணலாம்.






.














.