SOUNDRA KAILASAM , AN EMINENT POET, GOOD ORATER DIED OCTOBER 15,2010

SOUNDRA KAILASAM , AN EMINENT POET,
GOOD ORATER  DIED OCTOBER 15,2010

முன்னாள் நீதிபதி கைலாசத்தின் மனைவியான சௌந்தரா கைலாசம்,மிகச் சிறந்த கவிதைகளைப் படைத்த கவிதாயினி ஆவார்.



சிலேடைகளை கவிதைகளில் புகுத்துவதில் வல்லவராகத் திகழ்ந்தவர். சிலேடைச் செல்வராகத் திகழ்ந்த கி.வா.ஜகன்னாதன் மற்றும் அன்றைய தமிழறிஞர்களுடன் நட்பு கொண்டு, தமிழ் மேடைகளில் கவிதை முழக்கமிட்டவர்.

முன்னாள் நீதிபதி கைலாசத்தின் மனைவியான சௌந்தரா கைலாசம், தன் கணவரின்  நினைவைப் போற்றும் வகையில், அவர் எழுதும் கடிதங்களில் ”நாதன் தாள் வாழ்க”  என்றே முத்திரையிடுவார். இவர், மத்திய உள்துறை அமைச்சர் ப.சிதம்பரத்தின்  மனைவி நளினி சிதம்பரத்தின் தாயார்

மிகச் சிறந்த கவிதைகளைப் படைத்த கவிதாயினி இவர். சிலேடைகளை கவிதைகளில்  புகுத்துவதில் வல்லவராகத் திகழ்ந்தவர்.












சிலேடைச் செல்வராகத் திகழ்ந்த கி.வா.ஜகன்னாதன் மற்றும் அன்றைய
 தமிழறிஞர்களுடன் நட்பு கொண்டு, தமிழ் மேடைகளில் கவிதை முழக்கமிட்டவர். தமிழைச் சொந்த முயற்சியில் படித்து மரபுச் செய்யுள்கள்
பாடும் ஆற்றல் பெற்றவர். நல்ல சொற்பொழிவாளர். 

திருச்செங்கோடு காந்தி ஆசிரமம் அமைந்துள்ள நிலங்கள்  இவரது பாட்டனார் ரத்தினசபாபதி கவுண்டர் அளித்த தர்மம். கல்கி முதலில் பணிக்கு இருந்த இடம்.

அருளாளன் வடபழநி ஆண்டி!
காணிக்கை கேளாமல், என்ற னுக்குக்
   கடவுள்திருச் சந்நிதியின் பெருமை சொல்லி
கோணிச்சென் றிடாமல் உள்ளம் நன்கு
   குவிந்துதொழ வடபழநிக் கோயில் காட்டி
ஊணிற்கென் றாக்காமல் செவ்வாய் தோறும்
   உள்ளுருக்க உயர்வுக்கென் றழைத்த அந்த
மாணிக்கக் குரலுக்குள் குருவின் நாத
   மகிமையினை நான்கண்டு மகிழ லானேன்!

ஞாயிற்றின் பின்னாலே திரியும் திங்கள்;
   நடந்துவரும் திங்களுக்குப் பின்னே செவ்வாய்;
ஆயிற்று வடபழநிக் கோயி லில்தான்
   அடியேன்நான் கண் விழிப்பேன்; அலறிஓடிப்
போயிற்று உலகநினை வென்கின் றாற்போல்
   பொங்கிவரும் கண்ணீரில் எனையி ழப்பேன்!
வாயற்று நின்றுவட பழநிக் குள்ளே
   வாழ்வெல்லாம் நானாக வளங்கொ ழிப்பேன்!

பாகாக உருகுகின்ற கிளியென் றென்னைப்
   பதமாக இள்முருகன் வருடி விட்டான்;
சாகாத கவலையினைச் சாக வைத்தான்;
   சந்ததமும் மெய்ப்பொருளைக் காண வைத்தான்;
போகாத ஊருக்குப் போக வைத்து
   புகழ்மலையின் உச்சியிலே வாழ வைத்தான்;
ஆகாத தென்னவெனக் காட்டி விட்டான்
   அருளாளன் வடபழநி ஆண்டி தானே!

நான்என்ற மமதைக்கே வழிவி டாமல்
   நடக்கின்ற தெதுவாக இருந்த போதும்
ஏன்என்ற கேள்விக்கே இடங்கொ டாமல்
   எடைபோட்டுப் பார்க்கின்ற மனம்வ ராமல்
கோன்என்ற திருக்குமரன் அளந்தெ டுத்துக்
   கொடுப்பதெலாம் அமுதமென்னும் கொள்கை யோடு
தான்இன்று வரை வாழ்ந்து வருகின் றேன்நான்
   தனியாக ஓரின்பம் பெறுகின் றேனே!

தண்டத்தை ஏந்துகிறான்; உலகம் போற்றும்
   தவக்கோலம் தாங்குகிறான்; தனியே நின்றிவ்
வண்டத்தை ஆளுகிறான்; நம்பி னோர்க்கிங்(கு)
   ஆனந்தம் அருளுகிறான்; அனுப வித்துக்
கண்டத்தை எழுதுகிறேன்; அவனை விட்டால்
   கதியில்லை நிம்மதியைக் காண! திங்கள்
துண்டத்தை அணிந்தவனின் மைந்த னைநீர்
   தொழுதிருந்து பாருங்கள்; சொல்வீர் பின்னே!

- ஆக்கம் திருமதி செளந்தரா கைலாசம் அவர்கள்

At her 14th year,Soundara got wedded to Thiru.P.S.Kailasam an advocate who practiced under the guidance of V.L.Ethiraj.Thiru Kailasam encouraged Soundara’s literary activities. She used to attend many literary meetings held in Pachaiyappa’s college. The students requested her to act as a Judge in an oratorical competetion. She was compelled to give a lecture on that occasion and her maiden speech enthralled the audience.

By the encouragement given by her Husband Thiru.Kailasam and appreciation from Tamil scholars, she spoke in many functions and gained international acclaim as one of the best orators in Tamil.Her literary discourses throughout the world are a monumental evidence. 

Tamil Diaspora in U.S., U.K., Mauritius, Malaysia, Singapore and Srilanka many times invited her to give lectures in Tamil literature. She deserves a special place among contemporary poets. Her deep involvement in devotion and strong love towards our motherland are well-expressed ion her poems. She is praised as a ‘Twentieth century Avvaiyaar.’She had participated in thousands of poetic symposia. Her presentation will be unique with perfect pronunciation, clear accents and lively intonations with a fine sense of humor.Her poems had been published in Eight volumes. 

The first volume titled ‘Poems of Soundara Kailasam’got published in 1987 after the demise of Justice P.S.Kailasam.The book was dedicated to him. The poem ‘Proudly dedicating it; please accept’ is the first among all other poems and it definitely illustrates the abundant love and sincere gratitude of Soundara towards her husband whom she considers as her mentor and leader.

While I was just a child playing games
You married and held me in your grip
A queenly honor as the lady of your house
Provided me with practical wisdom.
Taught me the current affairs and views
To enlighten and educate me.
Hailing Gita and Ramakrishna’s teachings
You always stood for justice.
Divinity was your path and purview
Maturity of mind was your asset.
You lived your life unperturbed
Always enchanting’Om Narayana”
"Let the Whites tease us to any extent
Let our stomachs go unfilled
Let our legs loose their strength and
Let my frail body fall down
I will never swerve from Truth
I am ready to die for our rights."
Thus told Gandhi to motivate us
He suffered a lot for us
You made me know the grace of
Our Father of Nation! ‘
In my heart you placed
The light of Gandhian thought.
While the aliens commit atrocities
By evil designs and cruel laws
Why should we bow down our heads?
Let us stand erect to make our
Motherland free and fair’
Patriotism filled up my heart
By the logical arguments you taught.
You brought and taught me as a Father
Fondled and nourished me as a mother
Added a lot of knowledge as a Teacher
Each and every minute you
Guarded me like a God and all the
Care, affection and love you gave
Can never be put in a simple word’Husband.’
You are the perennial source of
My thought, word and action
My life, laugh and life of laugh
Everything belongs to you and
Everything begins with you.

The long poem is a fine expression of the high regards Soundara is having towards her husband Justice P.S.Kailasam and at the same time it is a fine piece of literature.