VICTORIA HALL STAMPEDE , 183 CHILDREN DIED ON SUFFOCATION ON 1883 JUNE 16

VICTORIA HALL  STAMPEDE , 183 CHILDREN DIED ON SUFFOCATION  ON 1883 JUNE 16 

இங்கிலாந்தில் சிறுவர்கள் நெரிசலில் சிக்கி 183குழந்தைகள் மரணம் 114 boys and 69 girls

1883 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 16 ஆம் தேதி, திரு. திருமதி.fay அவர்களுக்காக குழந்தைகள் நிகழ்ச்சிக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தனர் நிகழ்ச்சியின் முடிவில், குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான டிக்கெட் வழங்கப்பட்ட குழந்தைகள் வெளியேறும் போது பரிசு வழங்கப்படும் என்று ஒரு அறிவிப்பு செய்யப்பட்டது.

அதே சமயத்தில் மேடையில் இருந்து குழந்தைகளுக்கு பரிசுகளை விநியோகிப்பதில் ஆர்வம் காட்டினர். விருந்தளிப்பதைப் பற்றி கவலைப்படாததால், கேலரியில் உள்ள 1,100 குழந்தைகளை மதிப்பிட்டுள்ள மாடிக்கு கீழே உள்ள மாடிக்குச் செல்லலாம்.

மாடிக்கு கீழே, கதவு திறக்கப்பட்டு, ஒரே நேரத்தில் ஒரு குழந்தைக்கு கடந்து செல்லும் போது, இடைவெளி விட்டு ஒரு இடைவெளியை விட்டு வெளியேற ஆரம்பித்தது. டிக்கெட் ஒழுங்காக சரிபார்க்கப்படுவதை உறுதி செய்வதாக இது நம்பப்படுகிறது.

ஆனால் பின்னால் உள்ள கூட்டத்தின் நெரிசல் அதிகமாகி மூச்சு திணறி 183 குழந்தைகள் இறந்தனர் 3 முதல் 14 வயதிற்குட்பட்ட 183 குழந்தைகளின் இறுக்கமான மூச்சுத் திணறல் காரணமாக, பேரழிவு பிரிட்டிஷ் வரலாற்றில் மிக மோசமானதாகும்.

இந்த நிகழ்வுக்கு பிறகே emergency exit வைத்து கட்டும் வழக்கம் அமுலுக்கு வந்தது இதற்கு யார் பொறுப்பாளி என்று விசாரிக்கவோ ,வழக்கு பதியவோ இல்லை .

1941 வரை நிகழ்ச்சிகள் நடந்தன .அப்புறம் ஹிட்லரின் பாராசூட்குண்டு வீச்சில் இந்த ஹால் முற்றிலும் சேதம் அடைந்தது



Events[edit]
On 16 June 1883, a children's variety show was presented by travelling entertainers Mr. and Mrs. Fay.[1][2]
At the end of the show, an announcement was made that children with certain numbered tickets would be presented with a prize upon exit. At the same time entertainers began distributing gifts from the stage to the children in the stalls. Worried about missing out on the treats, many of the estimated 1,100 children in the gallery stampeded toward the staircase leading downstairs.[3] At the bottom of the staircase, the door opened inward and had been bolted so as to leave a gap only wide enough for one child to pass at a time. It is believed this was to ensure orderly checking of tickets.[4] With few accompanying adults to maintain order, the children surged down the stairs toward the door. Those at the front became trapped and were crushed to death by the weight of the crowd behind them.[2]

When the adults in the auditorium realised what was happening they rushed to the door, but they could not open the door fully as the bolt was on the children's side. Caretaker Frederick Graham ran up another staircase and diverted approximately 600 children to safety.[1] Meanwhile, the other adults pulled the children one by one through the narrow gap, before one man pulled the door from its hinges.[1]
In his 1894 account of the incident, survivor William Codling, Jr., described the crush and the realisation that people were dying:
Soon we were most uncomfortably packed but still going down. Suddenly I felt that I was treading upon someone lying on the stairs and I cried in horror to those behind "Keep back, keep back! There's someone down." It was no use, I passed slowly over and onwards with the mass and before long I passed over others without emotion.
— William Codling, Jr.[5]
Aftermath[edit]

With the compressive asphyxia of 183 children between 3 and 14 years old, the disaster is the worst of its kind in British history.[4][6] Queen Victoria sent a message of condolence to the grieving families. Donations sent from all over Britain totalled £5,000 and were used for the children's funerals and a memorial in Mowbray Park. The memorial, of a grieving mother holding a dead child, was later moved to Bishopwearmouth Cemetery where it gradually fell into disrepair and was vandalised. In 2002, the marble statue was restored at a cost of £63,000 and moved back to Mowbray Park with a protective canopy.[2][7]
The disaster inspired a poem by Scottish poet William McGonagall entitled The Sunderland Calamity."[8]
Newspaper reports at the time triggered a mood of national outrage and the resulting inquiry led to legislation that public entertainment venues be fitted with a minimum number of outward opening emergency exits,[2] which led to the invention of 'push bar' emergency doors.[9] This law still remains in full force to this day.[2] No one was prosecuted for the disaster,[2] and the person responsible for bolting the door was never identified. The Victoria Hall remained in use until 1941 when it was destroyed by a World War II parachute bomb.[2][10]

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
The eventual death toll was 183: 114 boys and 69 girls, while a further hundred were injured. Some families lost all their children in the disaster.