OMAR KHAYYAM , POETS ,MATHEMATICIAN DIED 1131 A.D. DECEMBER 4

OMAR KHAYYAM , 

POETS ,MATHEMATICIAN 

DIED 1131 A.D DECEMBER 4

Omar Khayyam's full name was Ghiyath al-Din Abu'l-Fath Umar ibn Ibrahim Al-Nisaburi al-Khayyami. A literal translation of the name al-Khayyami (or al-Khayyam) means 'tent maker' and this may have been the trade of Ibrahim his father. Khayyam played on the meaning of his own name when he wrote:-

Khayyam, who stitched the tents of science,
Has fallen in grief's furnace and been suddenly burned,
The shears of Fate have cut the tent ropes of his life,
And the broker of Hope has sold him for nothing!

The political events of the 11th Century played a major role in the course of Khayyam's life. The Seljuq Turks were tribes that invaded southwestern Asia in the 11th Century and eventually founded an empire that included Mesopotamia, Syria, Palestine, and most of Iran. The Seljuq occupied the grazing grounds of Khorasan and then, between 1038 and 1040, they conquered all of north-eastern Iran. The Seljuq ruler Toghrïl Beg proclaimed himself sultan at Nishapur in 1038 and entered Baghdad in 1055. It was in this difficult unstable military empire, which also had religious problems as it attempted to establish an orthodox Muslim state, that Khayyam grew up.
Khayyam studied philosophy at Naishapur and one of his fellow students wrote that he was:-
... endowed with sharpness of wit and the highest natural powers ...
However, this was not an empire in which those of learning, even those as learned as Khayyam, found life easy unless they had the support of a ruler at one of the many courts. Even such patronage would not provide too much stability since local politics and the fortunes of the local military regime decided who at any one time held power. Khayyam himself described the difficulties for men of learning during this period in the introduction to his Treatise on Demonstration of Problems of Algebra (see for example [1]):-

I was unable to devote myself to the learning of this algebra and the continued concentration upon it, because of obstacles in the vagaries of time which hindered me; for we have been deprived of all the people of knowledge save for a group, small in number, with many troubles, whose concern in life is to snatch the opportunity, when time is asleep, to devote themselves meanwhile to the investigation and perfection of a science; for the majority of people who imitate philosophers confuse the true with the false, and they do nothing but deceive and pretend knowledge, and they do not use what they know of the sciences except for base and material purposes; and if they see a certain person seeking for the right and preferring the truth, doing his best to refute the false and untrue and leaving aside hypocrisy and deceit, they make a fool of him and mock him.

However Khayyam was an outstanding mathematician and astronomer and, despite the difficulties which he described in this quote, he did write several works including Problems of Arithmetic, a book on music and one on algebra before he was 25 years old. In 1070 he moved to Samarkand in Uzbekistan which is one of the oldest cities of Central Asia. There Khayyam was supported by Abu Tahir, a prominent jurist of Samarkand, and this allowed him to write his most famous algebra work, Treatise on Demonstration of Problems of Algebra from which we gave the quote above. We shall describe the mathematical contents of this work later in this biography.
Toghril Beg, the founder of the Seljuq dynasty, had made Esfahan the capital of his domains and his grandson Malik-Shah was the ruler of that city from 1073. An invitation was sent to Khayyam from Malik-Shah and from his vizier Nizam al-Mulk asking Khayyam to go to Esfahan to set up an Observatory there. Other leading astronomers were also brought to the Observatory in Esfahan and for 18 years Khayyam led the scientists and produced work of outstanding quality. It was a period of peace during which the political situation allowed Khayyam the opportunity to devote himself entirely to his scholarly work.

During this time Khayyam led work on compiling astronomical tables and he also contributed to calendar reform in 1079. Cowell quotes The Calcutta Review No 59:-
When the Malik Shah determined to reform the calendar, Omar was one of the eight learned men employed to do it, the result was the Jalali era (so called from Jalal-ud-din, one of the king's names) - 'a computation of time,' says Gibbon, 'which surpasses the Julian, and approaches the accuracy of the Gregorian style.'
Khayyam measured the length of the year as 365.24219858156 days. Two comments on this result. Firstly it shows an incredible confidence to attempt to give the result to this degree of accuracy. We know now that the length of the year is changing in the sixth decimal place over a person's lifetime. Secondly it is outstandingly accurate. For comparison the length of the year at the end of the 19th century was 365.242196 days, while today it is 365.242190 days.
In 1092 political events ended Khayyam's period of peaceful existence. Malik-Shah died in November of that year, a month after his vizier Nizam al-Mulk had been murdered on the road from Esfahan to Baghdad by the terrorist movement called the Assassins. Malik-Shah's second wife took over as ruler for two years but she had argued with Nizam al-Mulk so now those whom he had supported found that support withdrawn. Funding to run the Observatory ceased and Khayyam's calendar reform was put on hold. Khayyam also came under attack from the orthodox Muslims who felt that Khayyam's questioning mind did not conform to the faith. He wrote in his poem the Rubaiyat :-
Indeed, the Idols I have loved so long
Have done my Credit in Men's Eye much Wrong:
Have drowned my Honour in a shallow cup,
And sold my reputation for a Song.

Despite being out of favour on all sides, Khayyam remained at the Court and tried to regain favour. He wrote a work in which he described former rulers in Iran as men of great honour who had supported public works, science and scholarship.
Malik-Shah's third son Sanjar, who was governor of Khorasan, became the overall ruler of the Seljuq empire in 1118. Sometime after this Khayyam left Esfahan and travelled to Merv (now Mary, Turkmenistan) which Sanjar had made the capital of the Seljuq empire. Sanjar created a great centre of Islamic learning in Merv where Khayyam wrote further works on mathematics.

The paper [18] by Khayyam is an early work on algebra written before his famous algebra text. In it he considers the problem:-
Find a point on a quadrant of a circle in such manner that when a normal is dropped from the point to one of the bounding radii, the ratio of the normal's length to that of the radius equals the ratio of the segments determined by the foot of the normal.
Khayyam shows that this problem is equivalent to solving a second problem:-
Find a right triangle having the property that the hypotenuse equals the sum of one leg plus the altitude on the hypotenuse.
This problem in turn led Khayyam to solve the cubic equation x3 + 200x = 20x2 + 2000 and he found a positive root of this cubic by considering the intersection of a rectangular hyperbola and a circle. An approximate numerical solution was then found by interpolation in trigonometric tables. Perhaps even more remarkable is the fact that Khayyam states that the solution of this cubic requires the use of conic sections and that it cannot be solved by ruler and compass methods, a result which would not be proved for another 750 years. Khayyam also wrote that he hoped to give a full description of the solution of cubic equations in a later work [18]:-

If the opportunity arises and I can succeed, I shall give all these fourteen forms with all their branches and cases, and how to distinguish whatever is possible or impossible so that a paper, containing elements which are greatly useful in this art will be prepared.
Indeed Khayyam did produce such a work, the Treatise on Demonstration of Problems of Algebra which contained a complete classification of cubic equations with geometric solutions found by means of intersecting conic sections. In fact Khayyam gives an interesting historical account in which he claims that the Greeks had left nothing on the theory of cubic equations. Indeed, as Khayyam writes, the contributions by earlier writers such as al-Mahani and al-Khazin were to translate geometric problems into algebraic equations (something which was essentially impossible before the work of al-Khwarizmi). However, Khayyam himself seems to have been the first to conceive a general theory of cubic equations. Khayyam wrote (see for example [9] or [10]):-
In the science of algebra one encounters problems dependent on certain types of extremely difficult preliminary theorems, whose solution was unsuccessful for most of those who attempted it. As for the Ancients, no work from them dealing with the subject has come down to us; perhaps after having looked for solutions and having examined them, they were unable to fathom their difficulties; or perhaps their investigations did not require such an examination; or finally, their works on this subject, if they existed, have not been translated into our language.

Another achievement in the algebra text is Khayyam's realisation that a cubic equation can have more than one solution. He demonstrated the existence of equations having two solutions, but unfortunately he does not appear to have found that a cubic can have three solutions. He did hope that "arithmetic solutions" might be found one day when he wrote (see for example [1]):-
Perhaps someone else who comes after us may find it out in the case, when there are not only the first three classes of known powers, namely the number, the thing and the square.
The "someone else who comes after us" were in fact del Ferro, Tartaglia and Ferrari in the 16th century. Also in his algebra book, Khayyam refers to another work of his which is now lost. In the lost work Khayyam discusses the Pascal triangle but he was not the first to do so since al-Karaji discussed the Pascal triangle before this date. In fact we can be fairly sure that Khayyam used a method of finding nth roots based on the binomial expansion, and therefore on the binomial coefficients. This follows from the following passage in his algebra book (see for example [1], [9] or [10]):-

The Indians possess methods for finding the sides of squares and cubes based on such knowledge of the squares of nine figures, that is the square of 1, 2, 3, etc. and also the products formed by multiplying them by each other, i.e. the products of 2, 3 etc. I have composed a work to demonstrate the accuracy of these methods, and have proved that they do lead to the sought aim. I have moreover increased the species, that is I have shown how to find the sides of the square-square, quatro-cube, cubo-cube, etc. to any length, which has not been made before now. the proofs I gave on this occasion are only arithmetic proofs based on the arithmetical parts of Euclid's "Elements".
In Commentaries on the difficult postulates of Euclid's book Khayyam made a contribution to non-euclidean geometry, although this was not his intention. In trying to prove the parallels postulate he accidentally proved properties of figures in non-euclidean geometries. Khayyam also gave important results on ratios in this book, extending Euclid's work to include the multiplication of ratios. The importance of Khayyam's contribution is that he examined both Euclid's definition of equality of ratios (which was that first proposed by Eudoxus) and the definition of equality of ratios as proposed by earlier Islamic mathematicians such as al-Mahani which was based on continued fractions. Khayyam proved that the two definitions are equivalent. He also posed the question of whether a ratio can be regarded as a number but leaves the question unanswered.

Outside the world of mathematics, Khayyam is best known as a result of Edward Fitzgerald's popular translation in 1859 of nearly 600 short four line poems the Rubaiyat. Khayyam's fame as a poet has caused some to forget his scientific achievements which were much more substantial. Versions of the forms and verses used in the Rubaiyat existed in Persian literature before Khayyam, and only about 120 of the verses can be attributed to him with certainty. Of all the verses, the best known is the following:-
The Moving Finger writes, and, having writ,
Moves on: nor all thy Piety nor Wit
Shall lure it back to cancel half a Line,
Nor all thy Tears wash out a Word of it.
Article by: J J O'Connor and E F Robertson

“Be happy for this moment. This moment is your life.” 
― Omar Khayyám, The Rubáiyát of Omar Khayyám

“Drink wine. This is life eternal. This is all that youth will give you. It is the season for wine, roses and drunken friends. Be happy for this moment. This moment is your life.” 
― Omar Khayyám, رباعيات خيام

“The Moving Finger writes; and, having writ,
Moves on: nor all thy Piety nor Wit
Shall lure it back to cancel half a Line,
Nor all thy Tears wash out a Word of it.” 
― Omar Khayyám

“To wisely live your life, you don't need to know much
Just remember two main rules for the beginning:
You better starve, than eat whatever
And better be alone, than with whoever.” 
― Omar Khayyám, Rubaiyat

“I sent my Soul through the Invisible, 
Some letter of that After-life to spell: 
And by and by my Soul return'd to me, 
And answer'd: 'I Myself am Heav'n and Hell” 
― Omar Khayyám
tags: heaven-and-hell, life, persian-poetry, poetry 223 likes Like
“Oh threats of Hell and Hopes of Paradise!
One thing at least is certain - This Life flies;
One thing is certain and the rest is Lies -
The Flower that once has blown forever dies.” 
― Omar Khayyám, Rubaiyat of Omar Khayyam
tags: death, existentialism, heaven, hell, life 200 likes Like
“As far as you can avoid it, do not give grief to anyone. Never inflict your rage on another. If you hope for eternal rest, feel the pain yourself; but don’t hurt others.” 
― Omar Khayyám, Quatrains
tags: grief, others, rage, self 196 likes Like
“Your hand can seize today, but not tomorrow; and thoughts of your tomorrow are nothing but desire. Don’t waste this breath, if your heart isn’t crazy, since "the rest of your life" won’t last forever.” 
― Omar Khayyám, Quatrains - Ballades

“And do you think that unto such as you
A maggot-minded, starved, fanatic crew
God gave a secret, and denied it me?
Well, well—what matters it? Believe that, too!” 
― Omar Khayyám, Rubaiyat of Omar Khayyam

“It’s too bad if a heart lacks fire,
and is deprived of the light 
of a heart ablaze.
The day on which you are
without passionate love
is the most wasted day of your life.” 

― Omar Khayyám

“Dead yesterdays and unborn tomorrows, why fret about it, if today be sweet.” 
― Omar Khayyám

“How sad, a heart that
does not know how to love, that
does not know what it is to be drunk with love.
If you are not in love, how can you enjoy
the blinding light of the sun,
the soft light of the moon?” 
― Omar Khayyám, The Rubaiyat of Omar Khayyam

“فعاشر الناس على ريبة .. منهم ولا تكثر منَ الأصدقاء” 
― Omar Khayyám, رباعيات خيام

“This world
that was our home
for a brief spell
never brought us anything
but pain and grief;
its a shame that not one of our problems
was ever solved.
We depart
with a thousand regrets
in our hearts.” 
― Omar Khayyám

“A book of verses underneath the bough
A flask of wine, a loaf of bread and thou
Beside me singing in the wilderness
And wilderness is paradise now.” 

― Omar Khayyám, Edward Fitzgerald's The Rubaiyat of Omar Khayyam

“Realise this: one day your soul
will depart from your body and you will
be drawn behind the curtain that floats between us
and the unknown. While you wait for that moment, be happy,
because you don't know where you came from and
you don't know where you will be going.” 
― Omar Khayyám, The Rubaiyat of Omar Khayyam

“Beyond the earth,
beyond the farthest skies
I try to find Heaven and Hell.
Then I hear a solemn voice that says:
"Heaven and hell are inside.” 
― Omar Khayyám, The Rubaiyat of Omar Khayyam

“فما أطال النوم عمراً
ولا قصَّر فى الأعمار طول السهر” 
― Omar Khayyám, رباعيات خيام

“When you are so full of sorrow
that you can't walk, can't cry anymore,
think about the green foliage that sparkles after
the rain. When the daylight exhausts you, when
you hope a final night will cover the world,
think about the awakening of a young child.” 
― Omar Khayyám, The Rubaiyat of Omar Khayyam

“عاشر من الناس كبار العقول
وجانب الجهال أهل الفضول
واشرب نقيع السم من عاقل
واسكب على الأرض دواء الجهول” 
― Omar Khayyám, رباعيات خيام

“Drink wine and look at the moon
and think of all the civilisations
the moon has seen passing by.” 

― Omar Khayyám, The Rubaiyat of Omar Khayyam

“So I be written in the Book of Love. I do not care about that Book Above. Erase my name, or write it as you will. So I be written in the Book of Love.” 
― Omar Khayyám

“اللهم إني عرفتك على مبلغ إمكاني
فاغفر لي؛ فإن معرفتي إياك وسيلتي إليك” 
― Omar Khayyám, رباعيات خيام

“وأسعد الخلق قليل الفضول
من يهجر الناس ويرضى القليل” 
― Omar Khayyám, رباعيات خيام

“O friend, for the morrow let us not worry
This moment we have now, let us not hurry
When our time comes, we shall not tarry
With seven thousand-year-olds, our burden carry” 
― Omar Khayyám, Rubaiyat of Omar Khayyam

“Poor soul, you will never know anything
of real importance. You will not uncover
even one of life's secrets. Although all religions
promise paradise, take care to create your own
paradise here and now on earth.” 
― Omar Khayyám, The Ruba'iyat of Omar Khayyam

“There was a water-drop, it joined the sea,
A speck of dust, it was fused with earth;
what of your entering and leaving this world?
A fly appeared, and disappeared.” 
― Omar Khayyám

“Today is the time of my youth
I drink wine because it is my solace;
Do not blame me, although it is bitter it is pleasant,
It is bitter because it is my life.” 
― Omar Khayyám

“Why ponder thus the future to foresee, and jade thy brain to vain perplexity? Cast off thy care, leave Allah’s plans to him – He formed them all without consulting thee.” Three Cups of Tea” 
― Omar Khayyám, Rubáiyát of Omar Khayyám

“Ah, make the most of what we yet may spend,
Before we too into the Dust descend;
Dust into Dust, and under Dust to lie
Sans Wine, sans Song, sans Singer, and--sans End!

Alike for those who for To-day prepare,
And those that after some To-morrow stare,
A Muezzin from the Tower of Darkness cries
"Fools! your Reward is neither Here nor There.” 
― Omar Khayyám, رباعيات خيام


ருபாய்யத் பற்றி எனக்கு முதலில் தெரிய வந்தது ஃபிட்ஜெரால்டின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பில். அடுத்து தேசிக விநாயகம் பிள்ளையின் மொழிபெயர்ப்பில் 1950- களின் ஆரம்ப வருடங்களில் எப்போதோ. அப்போதே உடன் பின் தொடர்ந்தது ச.து.சு. யோகியின் மொழிபெயர்ப்பும். எனக்கு நினைவில் இருப்பது என்னவோ தே.வி.யின் (தேசிக விநயகம்) ஒரு பாடலின் வரிகள் மாத்திரமே. “வெயிலுக்கேற்ற நிழலுண்டு… கம்பன் கவியுண்டு” என்று நீளும் அது. பாரசீக வாசனையற்ற தமிழ்க் கவிதையாக. ஆனாலும் மிக இனிமையான கவிதைகள் அவை. தே.வி.யின் ஆளுமையே அவர் கவிதையிலும், இனிமை, மென்மை, சாந்தம். வி. ஆர். எம் செட்டியார் என்ற பெயர் கூட எனக்கு ருபாய்யத் மொழிபெயர்ப்பு என்று பேசும்போது நினைவுக்கு வருகிறது. இந்த நினைப்பு பிரமையாகக் கூட இருக்கலாம். ஏனெனில், வி.ஆர். எம். செட்டியார் என்ற ஒரு கவிஞர் இருந்தார் என்ற பிரஸ்தாபம் கூட இப்போது இல்லை.

இப்போது க்ரியா ராமகிருஷ்ணன் முனைப்பில் இன்னொரு மொழிபெயர்ப்பு வெளிவந்துள்ளது. முன் வந்துள்ள மொழிபெயர்ப்புகளெல்லாம் ஃபிட்ஜெரால்டின் ஆங்கில மொழி பெயர்ப்பின் வழி வந்தவை. அதில் ஒன்றும் தவறு சொல்வதற்கில்லை. மிகப் பிரபலமாகத் தெரியவந்த நமக்குத் தெரிய வந்த ஒரே மொழிபெயர்ப்பு அது. ஆனால் கிடைக்கும் நிறைய ஆங்கில மொழிபெயர்ப்புகளில் பீட்டர் அவெரி –ஜான் ஹென்ரி ஸ்டப்ஸின் மொழிபெயர்ப்பை ஆதாரமாகக் கொண்டது கவிஞர் ஆசை, தங்க ஜெயராமனின் துணையோடு மொழி பெயர்த்துள்ள இது. இன்னொரு முக்கியமான விஷயம் நமக்கு ஃபிட்ஜெரால்டு மூலமும் இன்னும் பல தமிழ் மொழிபெயர்ப்புகள் மூலமும் கிடைத்த ருபாய்யத் பாடல்கள் முழுமையானவை அல்ல. அவெரி-ஸ்டப்ஸின் மொழிபெயர்ப்பில் இருக்கும் 235 பாடல்களில் இப்போது 215 ஆசையின் மொழிபெயர்ப்பில் கிடைத்துள்ளன. ஃபிட்ஜெரால்ட் நமக்குத் தந்ததை விட இரண்டு மடங்குக்கும் மேல். ஆனால் ஐம்பதுகளில் இது படிக்கக் கிடைத்த போது பெரும் மயக்கத்தைத் தந்தது என்று தான் சொல்ல வேண்டும். தே.வி.அதை மிக நன்றாகவே தமிழ்ப் பாடல்களாக்கி யிருந்தார். எட்வின் அர்னால்டின் லைட் ஆஃப் ஏஷியா வையும் தான். ஆசிய ஜோதி என்று.

இந்த மொழிபெயர்ப்பின் விசேஷம் ஆசை தான் மொழி பெயர்த்தவர் என்ற போதிலும் அவரது மொழிபெயர்ப்புகள் பலமுறை திரும்பத் திரும்ப திருத்தம் பெறுவதற்கு தங்க ஜெயராமன், கிரியா ராமகிருஷ்ணன் ஆகியோரும் உதவியுள்ளனர். இதை மொழிபெயர்க்க ஆசை பாரசீக மொழி கற்றுக்கொண்டார் என்றல்ல. ஆனால் பாரசீக மூலத்தின் எழுத்து வடிவைப் படிக்கக் கற்று, பின் அகராதியின் துணைகொண்டு மூலத்தில் உள்ள சொற்களின் அர்த்தத்தையும் தெரிந்து கொண்டு இம்மொழி பெயர்ப்பைச் செய்துள்ளார்.

மிகப் பிரபலமான ஒரு ருபாய்யத்தை தே.வி.யும் ஃபிட்ஜெரால்டும் ஆசையும் எப்படிக் கையாண்டுள்ளார்கள் என்று பார்க்கலாம்.

வெய்யிற்கேற்ற நிழலுண்டு, வீசும் தென்றற் காற்றுண்டு
கையிற் கம்பன் கவியுண்டு, கலசம் நிறைய மதுவுண்டு
தெய்வ கீதம் பலவுண்டு, தெரிந்து பாட நீயுண்டு,
வையந்தருமிவ்வனமின்றி வாழும் சொர்க்கம் வேறுண்டோ?

இது தே.வி. அவருக்குக் கிடைத்த ஃபிட்ஜெரால்டை ஒட்டியது.

இனி ஃபிட்ஜெரால்ட் –

Here with a loaf of bread beneath the bough
A flask of wine, a book of verse and thou
Beside me singing in the wilderness
Wilderness is paradise enow.

ஜாடி மதுவும் கவிதை நூலும்
ரொட்டித் துண்டும் வேண்டும் எனக்கு,
பிறகு நீயும் நானும் யாருமற்ற இடத்தில்
சுல்தானின் ராஜ்யத்தை விட அதிக செல்வம் நமதாகும்.

– இது ஆசை. அவெரி – ஸ்டப்ஸின் மொழிபெயர்ப்பை ஒட்டியது.

இதை நான் ஒவ்வொரு மொழிபெயர்ப்பாளரின் ஆளுமையும் மொழிபெயர்ப்பில் கசிவதைக் காட்டத்தான் தந்தேன்.

ஆசையின் மொழிபெயர்ப்பில் 215 ருபாய்யத்தும் கிடைத்ததும் உமர் கய்யாமைப் பற்றி நமது பார்வையே மாறிவிடுகிறது. உமர் பாரசீகத்தில் ஆஃப்கனிஸ்தானை ஒட்டிய குராசான் பகுதியில் பிறந்தவர். 1048- லிருந்து 1131 வரை வாழ்ந்தவர். நமக்குத் தெரிந்த கஜினியின் காலம். பல படையெடுப்புகள் ஆக்கிரமிப்புகளிடையே வாழ்ந்தவர். எது எப்படியானால் என்ன மதுவும் மாதுவும் கவிதையும் தான் மகிழ்ச்சி தருவன மற்றவற்றைப் பற்றிக் கவலையில்லை என்ற ஒருவாறான களியாட்டத்தில் வாழ்க்கையைக் கடத்த விரும்பியவர் என்பதல்லாது ஒரு பரந்த உலகப்பார்வையும் வாழ்க்கை நோக்கும் கொண்டவர், அவர் காலத்தில் ஆட்சி செய்திருக்கக் கூடிய மதக் கட்டுப்பாடுகளை, நம்பிக்கைகளை கேலியுடன் மீறி வாழ்ந்தவர், ஒரு சூஃபி போல என்று தெரிகிறது. இஸ்லாம் மிகுந்த வீரியத்துடன் பரவி வந்த காலத்தில், படையெடுப்புகளின் மத்தியில் வாழும் நிச்சயமின்மையையும் ஆபத்துக்களையும் மீறி தனக்கென ஒரு வாழ்நெறியைக் கொண்டு அதை ருபாய்யத்துக்களாக வெளிப்படுத்தியதும் பெரிய விஷயங்கள் தான். அவர் காலத்தில் அவர் பலரது எதிர்ப்பையும் எதிர்கொண்டு தான் வாழ்ந்தார் என்பதும், ருபாய்யத் அவ்வளவும் உமருடையது அல்ல என்று சொல்லப்படுவதும் புதிய செய்திகள்.

எதுவானாலும் இத்தொகுப்பில்காணும் 215 பாடல்களும் ஒரே ஒரு உமரைத் தான் நம் முன் வைக்கின்றன என்றே எனக்குத் தோன்றுகிறது.

தீவிர முஸ்லீம்களுக்கு சொல்லப்படுவது அவர்களுக்காக ஜன்னத்தில் (சொர்க்கத்தில்) 72 தேவகன்னிகைகள் மெல்லிய மஸ்லின் உடையணிந்து மதுக்குடங்களும் புன்னைகை பூத்த முகங்களுடன் நமக்குச் சுகமளிக்கக் காத்திருப்பார்கள் என. தம் மதத்திற்க்காக உயிரிழக்கும் முஸ்லீமுக்கும் அவர்கள் தியாகத்திற்கு ஜன்னத்தில் கிடைக்கவிருக்கும் பரிசு இது. 

நமக்கென்னவோ ஆண்டவனின் திருவடிகள் மாத்திரம் தான் உறுதியாகச் சொல்லப்படுகிறது. நிச்சயமாகத் தெரியாது நமக்கு.
உமருக்கும் அவர் மதகுருக்கள் சொல்வதில் நம்பிக்கையில்லை.

உமர் சொல்கிறார்:

தெளிந்த மதுவும் தேனும் ஓடும் சொர்க்கம் உண்டென்றும்
அதில் தேவகன்னியர் இருப்பார்கள் என்றும் உறுதியளிக்கிறார்கள்
மாறாக, மதுவையும் காதலரையும் தேர்ந்து கொள்வோமெனில்
தீங்கென்ன அதில்?
இறுதியில் கிடைப்பது இவைதானே?

தியாகம் செய்து அங்கே போய் கிடைக்கவிருப்பது இங்கேயே கிடைக்குமானால், மதகுருக்கள் ஏன் தடுக்கவேண்டும்? என்கிறார் மதகுருக்கள் வேண்டுமானால் இங்கே மறுத்துக்கொண்டு அங்கே போய் பெற்றுக் கொள்ளட்டுமே. இன்னொரு இடத்தில் மதகுருவைப் பற்றி அவர் சொல்கிறார்:

மதகுருவுக்கு பதில் சொல்கிறாள் வேசி ஒருத்தி,
“ஆமாம் மதகுருவே நீங்கள் சொல்வது போல்தான் நான்,
தோற்றத்தில் தெரிவது போலத்தானா உண்மையில் நீங்கள்?

இன்னொமொரு ருபாய்யத், சாதாரண மக்கள் கேட்பது.

மதத்தின் நீதிமான்களே, உங்களைவிட நன்றாக
உழைக்கிறோம் நாங்கள்,
இவ்வளவு குடிபோதையிலும் மிகவும் நிதானமானவர்கள்
நாங்கள்,
நீங்கள் குடிப்பது மனித இரத்தத்தை, நாங்கள் குடிப்பது
திராட்சையின் ரத்தத்தை,
உண்மையாகச் சொல்லுங்கள் – நம்மில் யார் அதிக
ரத்த வெறி பிடித்தவர்கள்?

இன்று அதே பாரசீகத்தில் உமர் இன்றைய அயொத்தொல்லாக்கள் கையில் என்ன பாடு பட்டிருப்பார்? உயிரோடு இருந்திருப்பாரா? ருபாய்யத்துகள் நமக்குக் கிடைத்திருக்குமா?

எவ்வளவு காலம் தான் பேசிக்கொண்டிருப்பாய்
மசூதியின் விளக்கையும் அக்னிக்கோயிலின் புகையையும் பற்றி?
எவ்வளவு காலம் தான் பேசிக்கொண்டிருப்பாய்
நரகத்தின் நஷ்டத்தையும் சொர்க்கத்தின் லாபத்தையும் பற்றி?

அக்னிக்கோயில் என்றது இஸ்லாமிய மாக்கப்படுவதன் முன் பாரசீகத்தில் இருந்த பார்ஸிகளின் கோயில் பற்றி. அவர்கள் சூரியனை வழிபடுபவர்கள். இரண்டிலுமே அவருக்கு நம்பிக்கையில்லை.

நான்கு பூதங்களின் ஏழு கோள்களின் உருவாக்கம் நீ,
அந்த நான்கினாலும், இந்த ஏழினாலும் ஓயாத தடுமாற்றத்தில்
இருக்கும் நீ,
மதுவை அருந்து; ஆயிரம் தடவைகளுக்கு மேல
சொல்லிவிட்டென் உன்னிடம்
மீண்டும் வரப்போவதில்லை நீ, ஒருமுறை போனால்
போனது தான்.

நம் வாழ்க்கை விதி கோள்கலாலும் பூதங்களாலும் நிர்ணயிக்கப்பட்ட ஒன்று என்ற நம்பிக்கையுடன் வாழ்வின் நிலையாமை பற்றியும் அடிக்கடி பேசுகிறார் உமர். அவர் கவிஞர் என்று அறியப்படுவதற்கு மேலாக, வானவியல், கணிதம், போன்றவற்றில் புகழ்பெற்றவராக இருந்திருக்கிறார்.

எல்லா ஜீவன்களும் நான்கு பூதங்களால் ஆனது என்றும் (நமக்கு பூதங்கள் ஐந்து) இவற்றின் சுழற்சியிலும் வாழ்க்கையின் நிலையாமை பற்றியுமான நம்பிக்கைகள் மிக அழகாகவும் வேடிக்கையாகவும், அனேக ருபாய்யத்துகளில் உமர் சொல்லிச் செல்கிறார். அவர் வேடிக்கையில் அடிபடுவது பெரும் சக்கரவர்த்திகளும் கூடத் தான். எல்லோரும் கடைசியில் மண்ணாகிப் போகிறார்கள். அம்மண்ணிலிருந்து தான் செடிகளும் புஷ்பங்களும் துளிர்க்கின்றன. அவை முன்னர் என்னவாக இருந்திருக்கும்?

உனக்கு ஏதாவது அறிவிருந்தால் குயவா, நிறுத்து
எவ்வளவு காலம் தான் அவமதிப்பாய் மனிதர்களின்
களிமண்ணை?
ஃபெரிதுவின் விரலையும் கைகோஸ்ரோவின் கையையும்
சக்கரத்தின் மேல் வைத்திருக்கிறாய் –
நீ என்ன செய்துகொண்டிருப்பதாய் நினைப்பு?

(கைகோஸ்ரோவும் ஃபெரிதுவும் புராணீக மன்னர்கள்)

குயவனொருவனைக் கவனித்தேன் அவனது கூடத்தில்
பார்த்தேன் அந்த வித்தகனை, சக்கரத்தின் மிதிகட்டையில்
கால் வைத்து,
மன்னனொருவனின் தலையிலிருந்தும் பிச்சைக்காரனின்
கையிலிருந்தும்
குடுவைக்கு மூடியும் பிடியும் செய்துகொண்டிருந்தான்,
சங்கடம் ஏதுவுமின்றி.

அந்த ஓடையருகில் வளரும் செடிகளெல்லாம்
தேவதைகளின் அதரங்களிலிருந்து அரும்பின நிச்சயமாக;
முரட்டுத்தனமாக மிதித்து விடாதே எந்தச் செடியையும்
அது த்யூலிப் – கன்னத்தவள் மண்ணிலிருந்து துளிர்த்ததுதான்

இருநூற்று பதினைந்து ருபாயத்துக்கள் முதன் முறையாக தமிழில் நமக்குப் படிக்கக் கிடைத்துள்ளன. படித்ததும் மனதில் எழும் காட்சிகளே ஒரு சௌந்தர்ய உணர்வைத்தைத் தருகின்றன. மூல பாரசீகமொழியில் இவற்றின் சப்த ரூபம் எவ்வளவு இனிமையைத் தரும் என்று கற்பனை செல்கிறது. அதுவே மனதுக்கும் இனிமை தருகிறது.

உமர் கய்யாம் ஒரு வித்தியாசமான முஸ்லீம். வித்தியாசமான கவிஞர்.

அவர் தன்னைப் பற்றிச் சொல்லிக்கொள்ளும் ருயாய்யத் ஒன்று உண்டு:

விலக்கப்பட்ட மதுவருந்தி போதை கொண்டேனா,
ஆம், அப்படித்தான்!
நான் அசுவிசுவாசியா, புறவினத்தானா அல்லது
உருவ வழிபாட்டானா, ஆம் அப்படித்தான்!
மதத்தின் ஒவ்வொரு பிரிவுக்கும் சந்தேகமுண்டு,
என்னைப் பற்றி;
நானோ, நானாக மட்டுமே இருக்கிறேன்.

அவர் வாழ்ந்தது பார்சிகளைத் துரத்திக்கொண்டிருந்த இஸ்லாமாகிக் கொண்டிருந்த பாரசீகத்தில்.. இருப்பினும் அங்கு ஒரு உமர் பிறந்தார். ருபாய்யத்துகளை எழுதி அவர் வாழ முடிந்திருக்கிறது. அன்னிய படையெடுப்புக்களுக்கும் ஆக்கிரமிப்புக்களுக்கும், மாறும் மத நம்பிக்கைகளுக்கும் இரையாகிக் கொண்டிருந்த பாரசீகம் அது.

ஆசையின் இம்மொழிபெயர்ப்பில் ருபாய்யத்துக்கள் மாத்திரம் இல்லை. உமர் கய்யாம் பற்றி, மூல நூல பற்றி, அவர் காலம் நம்பிக்கைகள், பல்துறைத் திறன் பற்றி மாத்திரம் அல்ல, தன் மொழிபெயர்ப்புக்கு எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள், தனக்கு உதவியவர்கள் எல்லாம் பற்றியும் கூட விரிவாக ஆசை எழுதியுள்ளார்.


கடைசியாக, ருபாய்யத்தின் இனிமை அனுபவம் ஒரு புறம் இருக்க அது புத்தகமாக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ள அழகும் நேர்த்தியும் கூட, முன்னர் வந்த கொண்டலாத்தி புத்தகத்தைப் போல இப்புத்தகத்தைக் கையில் கொள்ளும் ஒரு அழகும் இன்பமுமான அனுபவம் பற்றிக்கூடச் சொல்ல வேண்டும். அதற்கு நாம் க்ரியாவுக்கு நன்றி சொல்ல வேண்டும். கணிணி யுகத்தில் இது அபூர்வமாகிக்கொண்டு வரும் அனுபவம். இனி எதை எதையெல்லாம் இழக்கப் போகிறோமோ!