VANI JEYARAM ,PLAY BACK SINGER ,
THE SOUTH INDIAN MEERA
BORN 1945 NOVEMBER 1945
Vani Jairam (born as Kalaivani on 30 November 1945), also credited as Vani Jayaram, is an Indian singer. She is best known as a playback singer in South Indian cinema, although she has a wider repertoire of singing several genres of music such as Hindustani classical music, Carnatic classical music, Ghazal, Thumri and Bhajan.[2]
Vani's career started in 1971 and has spanned over four decades. She has done playback for over thousand Indian movies recording over 10,000 songs. In addition, she has recorded thousands of devotionals and private albums and also participated in numerous solo concerts in India and abroad.[3]
Renowned for her vocal range and easy adaptability to any difficult composition, Vani has often been the choice for several composers across India through 1970's until late 1990's. Apart from Hindi, she has sung in several Indian languages, such as Tamil, Telugu, Malayalam, Kannada, Marathi, Odia, Gujarati and Bengali languages.[4]
Vani won the National Film Awards for Best Female Playback Singer three times and also has won State Government awards from the states of Odisha, Andhra Pradesh, Tamil Nadu and Gujarat.[4] In 2012, she was honored with the Filmfare Lifetime Achievement Award – South for her achievements in South Indian film music.[5]
Early life and career[edit]
Vani Jairam was born as Kalaivani in Vellore in Tamil Nadu, in a family of classically trained musicians as a fifth daughter in a family of six daughters and three sons. Her mother Padmavathi, trained under Ranga Ramunaja Iyengar, enrolled her into his classes where he taught her a few Muthuswami Dikshitar kritis.
Later she was given a formal Carnatic training under the guidance of Cuddalore Srinivas Iyengar, T. R. Balasubramanian and R. S. Mani. Vani was glued to the Radio Ceylon channel and was attracted towards Hindi film songs to the extent that she used to memorize and reproduce the entire orchestration of the songs that used to repeatedly play on the Radio.[6
] At the age of 8, she gave her first public performance at the All India Radio, Madras. Post her studies, Vani was employed with the State Bank of India, Madras and later in 1967, she was transferred to the Hyderabad branch.[7]
Post her marriage in the late 1960's, Vani moved to Mumbai with her husband Jayaram to set up her family. Upon request, she was transferred to the Mumbai branch of her bank. Knowing her singing skills, Jayaram persuaded Vani to get trained in the Hindustani classical music and she got enrolled under Ustad Abdul Rehman Khan of the Patiala gharana.
Her rigorous training under him made her quit from her bank job and take up music as her profession. She was introduced to the composer Vasant Desai in 1969 who was recording a Marathi album with singer Kumar Gandharv. Upon listening to her voice, Desai roped in her to sing the song "Runanubandhacha" for the same album along with Kumar Gandharv. The album released to much popularity among the Marathi audience and the duet song was well received.[
In 1971, Jairam featured in the Hindi feature film Guddi. She recorded three songs for Guddi, and "Bole Re Papi Hara," a song based on the Hindustani raga "Miyan ki Malhar,". She was awarded the Tansen Samman (for best classical-based song in a Hindi film), the Lions International Best Promising Singer award, the All India Cinegoers Association award, and the All India Film-goers Association award for the Best Playback Singer in 1971.
She went on to sing a few songs each for music directors of Hindi cinema, including Chitragupta, Naushad (a classical song in Pakeezah (1972) and a duet with Asha Bhosle in Aaina (1977)), Madan Mohan (a duet with Kishore Kumar in the film Ek Mutthi Aasmaan),
O.P. Nayyar (several songs from the film Khoon Ka Badla Khoon including duets with Mohammed Rafi and also with Uttara Kelkar and Pushpa Pagdhare), R. D. Burman (a duet with Mukesh in Chhalia), Kalyanji Anandji, Laxmikant Pyarelal, and Jaidev (a duet with Manna Dey in Parinay and a solo in Solwa Saawan). Her songs in Meera (1979), composed by Pandit Ravi Shankar, won her the Filmfare Award.[8] Around 1974, she shifted her base to Madras and soon became a sought-after singer in Tamil, Telugu, Kannada and Malayalam cinema.
In 1981, she sang Kanana Poikayil Kalabham along with K. J. Yesudas in the composition of M. K. Arjunan for the film Ariyapedatha Rahasiyam (1981) directed by P. Venu.She worked with almost all the leading music directors of south namely M. S. Viswanathan, M. B. Sreenivasan, K. V. Mahadevan, M. K. Arjunan, Jerry Amaldev Ilayaraaja and the noted Bengali music directorSalil Chowdhary.
With the future Academy award winner, A. R. Rahman, she recorded a duet with S. P. Balasubramanyam in the song "Sugam sugam athu" for the film Vandicholai Chinnarasu in 1994.[citation needed]
Songs like Ezhu Swarangalukkul, Keliviyin Nayangane, Ennulil Engo, Yaaradhu sollamal, Megamae Megamae, Kavidhai Kelungal Nadhamenum "Aana kana" and "Sugamana ragangale" Priyathama Karuneya Thoreya, Sada kannali pranayada, Hodeya doora O jothegara and other songs are her musical tracks that were regarded as difficult.[citation needed]
Besides Hindi and Tamil, Vani Jairam has made recordings in Gujarati, Marathi, Marwari, Haryanvi, Bengali and Tulu, Malayalam, Kannada, Telugu and Oriya. She has been awarded many prestigious awards, among them are Best Female Playback Singer for states of Gujarat (1975),
Tamil Nadu (1980) and Orissa (1984).One of her most famous Marathi songs, "Runanubandhachya", is a duet with the classical Hindustani singer Kumar Gandharva. This song was composed by Vani's mentor Vasant Desai for a Marathi drama called Dev Deenaghari Dhaavlaa. The lyrics were written by Bal Kolhatkar.[citation needed].
Vani Jairam has recorded "Holi Songs" and "Thumri Dadra & Bhajans" with Pandit Briju Maharaj. She has also recorded "Gita Govindam" composed by Prafullakar with Odissi Guru Kelucharan Mohopatra playing the Pakhawaj. Vani Jairam has also released "Murugan Songs" with songs written by her with music composed by her.
Her more recently released songs include "Thiruppugazh" in the film soundtrack for Kaaviya Thalaivan, and "Narayana" in the film Ramanujan.
Awards[edit]
The P. Suseela Trust honoured Vani Jairam at a grand function in Hyderabad, with a citation and a purse of one lakh. The event was widely covered on television. On 28 May 2014, Vani was felicitated in Bhubaneshwar for her contribution to Odia films. Preceding it was the PBS Puraskar Award in Hyderabad, instituted in memory of the inimitable P.B. Srinivos.
On 30 July 2014, Yuva Kala Vahini, an organisation in Hyderabad, presented her the 'Pride of Indian Music' Award.[9] ETV Kannada channel felicitated Vani jairam by giving the title Evergreen voice for her outstanding contribution to the Kannada film industry. Actor V. Ravi Chandran, actress Jayanthi, film maker Bhagawan, Vani's husband Jairam and others were present.
She spoke to the audience in pure Kannada and sang some of her own Kannada film songs. Vani remembered Dr.Rajkumar on the stage and said that she is missing her favourite star.
National Film Awards[edit]
1975 – Best Female Playback Singer Tamil– Various songs (Apoorva Raagangal)
1980 – Best Female Playback Singer Telugu– Various songs (Sankarabharanam)
1991 – Best Female Playback Singer Telugu – "Anathineeyara Hara" (Swathi Kiranam)
Filmfare Award[edit]
2015- Nominated for Filmfare Award for Best Female Playback Singer – "Olanajali Kuruvi" - 1983 (2014 Malayalam Film)
2013– The 60th South Indian Filmfare Award for Lifetime Achievements
1980 – Filmfare Award for Best Female Playback Singer – "Mere Toh Giridhar Gopal" (Meera)
State Awards[edit]
வாணி ஜெயராம் (பிறப்பு: நவம்பர் 30, 1945) திரைப்படப் பின்னணிப் பாடகி. இவர் தமிழ், தெலுங்கு, மலையாளம், கன்னடம் உட்பட பல இந்திய மொழிகளில் பாடியுள்ளார்.[1][2]வாணி ஜெயராம் இந்திய திரைப்படப் பின்னணிப் பாடகி ஆவார். இவரின் இசைப்பயணம் 1971ஆம் ஆண்டு குட்டி ௭ன்ற இந்தி திரைப்படத்தின் மூலம் அறிமுகமானார்.
அன்று முதல் நான்கு தலைமுறைகளாக பின்னணி பாடி வருகிறார். இந்திய திரைப்படப் பாடல்களை பாடியிருந்தாலும் தனி ஆல்பம் மற்றும் பக்திப்பாடல்களை பாடியுள்ளார். வெளிநாடுகள் சென்று பல இசை நிகழ்ச்சிகளை வழங்கியுள்ளார்.
சொந்த வாழ்க்கை மற்றும் பின்னணி[தொகு]
வாணிஜெயராம் தமிழ்நாட்டில் உள்ள வேலூரில் ஒரு இசைக்குடும்பத்தில் பிறந்தவர். இவரின் தாயார் பெயர் பத்மாவதி.
தொடக்கம்[தொகு]
தமிழ்த் திரையுலகில் முதன்முதலாக 1974ஆம் ஆண்டு தீர்க்கசுமங்கலி ௭ன்ற திரைப்படத்தில் கவிஞர் வாலி இயற்றிய மல்லிகை ௭ன் மன்னன் மயங்கும் பாடலை ம. சு. விசுவநாதன் இசையில் பாடினார்.அதன் பின்னர் ஏழு சுவரங்களுக்குள், கேள்வியின் நாயகனே, ௭ன்னுள்ளே ௭ங்கும் ஏங்கும் கீதம், யாரது செல்லாமல் நெஞ்சள்ளி போவது, கவிதை கேளுங்கள் கருவில், போன்ற கடினமான பாடல்களை தமிழ்த்திரையுலகில் பதிவுசெய்துள்ளார்.
இவர் திரையிசை, பாப், கஜல், பஜனை, நாட்டுப்புறப் பாடல்களும் பாடியுள்ளார்.இவர் தமிழ்நாட்டை சேர்ந்த பாடகி ௭ன்றாலும் தமிழ், தெலுங்கு, கன்னடம், மலையாளம், இந்தி, மராத்தி, ஒடியா, குஜராத்தி மற்றும் பெங்காளி ௭ன பல இந்திய மொழிகளில் பாடல்களை பாடியுள்ளார். வாணிஜெயராம் மூன்று முறை சிறந்த பின்னணி பாடகிக்கான இந்திய தேசிய விருதுகளைப் பெற்றுள்ளார். இவர் தமிழ்நாடு, ஆந்திரா, ஒடிசா மற்றும் குஜராத் மாநில விருதுகளையும் சிறந்த பின்னணிப் பாடகிக்கான விருதுகளை பெற்றுள்ளார்.
பெற்ற தேசிய விருதுகள்[தொகு]
1975 – தேசிய விருது – சில பாடல்கள் (அபூர்வ ராகங்கள்)
1980 – சிறந்த பின்னணி பாடகிக்கான தேசிய விருது – சில பாடல்கள் (சங்கராபரணம்)
1991 – சிறந்த பின்னணி பாடகிக்கான தேசிய விருது – "அனத்திநீயர ஹர" (சுவாதி கிரணம்)
வாணி ஜெயராம் பற்றி எழுத்தாளர் சிவசங்கரி
'குட்டி' படப்பாடல்களைக் கேட்ட பின்பு வாணி ஜெயராமின் குரல் மேல் எனக்கு ஒரு மோஹம் பிறந்து விட்டது என்றாலும், 'மல்லிகை என் மன்னன் மயங்கும்' பாட்டு காதில் விழுந்த பிறகு அந்த மோஹம் ஒரு தினுசுபித்தாகிப் போனது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.
'தீர்க்க சுமங்கலி' எப்போது வெளியானது? 73? 74? காலில் கட்டுப் போட்டு ஐந்து வாரங்கள் என்னை டாக்டர் படுக்க வைத்துவிட்ட சமயம் அது; ஒரு நாளைக்கு பத்து தடவைகளாவது ரிகார்டரில் 'மல்லிகை' பாடலைப் போட்டு விட்டு கூடவே முனகிக் கொண்டிருப்பேன்.
வாணி ஜெயராம் மேல் ஸ்தாயியில் பாடினால், நான் கீழ் ஸ்தாயி.
அது என்ன குரல்?
எத்தனை பேருக்கு இப்படி ஒரு இனிமை அமைவது சாத்தியம்?
அதற்குப் பிறகு பத்திரிக்கைகளில் வாணி ஜெயராமின் படங்களை, அவரைப் பற்றின குறிப்புகளைப் பார்த்து படிக்க நேர்ந்து, 'உனக்கும் வாணி ஜெயராமுக்கும் சாயல் இருக்கிற மாதிரி தெரிகிறதே, உறவா, என்ன?'' என்று நிறையப் பேர்கள் கேட்டதும், சரி இவரை எப்படியாவது நேரில் சந்திக்க வேண்டும் என்று நான் நினைத்தது நிஜம்.
கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்காத விதத்தில் திடும்மென்று அந்த சந்தர்ப்பம் வந்தது.
ஒரு பத்திரிகையின் ஆண்டு விழா; வாணி பிரார்த்தனை பாடல், நான் பேச்சாளர்களில் ஒருத்தி -
பத்திரிக்கை நிர்வாகி எங்களை அறிமுகம் செய்து வைத்தார். நம்பினால் நம்புங்கள் - இல்லாவிட்டால் விடுங்கள்.
சொல்லி வைத்த தினுசில் இரண்டு பேரும் ஒரே கணத்தில் ''நான் உங்கள் விசிறி'' என்றோம். தொடர்ந்து 'அடேடே! நான் சொல்வதையே நீங்களும் சொல்கிறீர்களே! என்று வியந்தோம். அப்புறம் சுற்றி நிற்கும் கூட்டத்தையும் மறந்து சந்தோஷம் தாங்காமல் சிரித்தோம்.
மறுநாள் தன் வீட்டுக்கு காலைச் சிற்றுண்டி உண்ண வரும்படி எங்களை வாணி அழைத்தார்.
நீங்கள், வாருங்கள் என்ற பேச்சு வார்த்தை போய் நீ, வா என்ற ஸ்வாதீனம் வந்தது.
அப்போது ஆரம்பித்த நட்பு, கூடவே யாரோ நின்று அரல்டைட் போட்டு ஒட்டின மாதிரி ரொம்ப சீக்கிரம் வளர்ந்து இறுகிப் போனது.
பார்க்க சாது மாதிரி இருக்கும் வாணிக்கு ஒரு தடவையில் அப்படியே க்ரஹித்துக் கொள்ளும் - ப்ளாடிங் பேப்பர் போன்ற - அசாத்திய ஞாபகசக்தி - திறமை எக்கச்சக்கம்.
பாருங்களேன், அன்றொரு நாள் திரு.கே.வி. மஹாதேவனின் இசை அமைப்பில் பாடல் ரிகார்டிங்குக்குப் போயிருந்தபோது, சரி அரை நாள் இன்று நமக்கு அவுட் என்று நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறேன், இந்த வாணி சரியாய் முக்கால் மணியில் பாட்டை கற்று, ரிகர்சல் பார்த்து, டேக் முடிந்து வெளியில் வந்துவிட்டார் என்றால் நம்ப முடிகிறதா?
திரு புகழுந்தி ஹார்மோனியத்தோடு பாடிக் காட்ட, வாணி கூடவே பத்து நிமிஷங்கள் முனகிய பின் வாத்தியங்களோடு இரண்டு தரம் ஒத்திகை. அப்புறம் பைனல் டேக்.
ஒரு பல்லவி மூன்று சரணங்களைக் கற்று, பாடலையும் பதிவு செய்ய சரியாய் முக்கால் மணி என்றால் அது அசுர வேகம் இல்லாமல் வேறு என்ன?
இந்தண்டை அந்தண்டை நகராமல் உட்கார்ந்து நடந்தவைகளைப் பார்த்த எனக்கு என்னமோ நானே பாடி டேக் எடுத்துவிட்ட மாதிரி ஏக பெருமை.
வாணி அவர் வீட்டில், நிசப்தமான சூழ்நிலையில் ஹார்மோனியம் பின்னணியில் ஒலிக்க பஜன்களும், தும்ரியும் பாடுவதைக் கேட்பது ஒரு அலாதி அனுபவம்.
வாணியிடம் எனக்கு ரொம்ப பிடித்த சமாசாரம் அவருடைய எளிமையான குணம். ஒரு ஆடம்பரம்? ஒரு திமிர் பேச்சு? ஒரு பெருமைப் பீத்தல்? ம்ஹும்.. ஒன்றும் கிடையாது.
யாராவது பாடச் சொன்னால் கொஞ்சம்கூட தயங்காமல் உடனேயே வாணி பாடிக் காட்டி நான் பலமுறைகள் பார்த்துவிட்டேன்.
ஒருநாள் பேச்சுவாக்கில், ''கலைவாணி என்று உனக்கு எப்படி இத்தனை பொறுத்தமாய் பேர் வைத்தார்கள்'' என்றேன்.
வாணி ஒரு நிமிஷம் பேசாமல் இருந்தார். அப்புறம் சொன்னார் :
''இது வரைக்கும் நான் யார் கிட்டவும் இதைச் சொன்னதில்லை; ஏன்னா விளம்பரத்துக்காக இல்லாததையும் பொல்லாததையும் சொல்ற மாதிரி சிலருக்குத் தோணலாம். ஆனா நா சொல்லப் போறது ஒரு சத்தியமான சம்பவம். நா எங்கப்பா அம்மாவுக்கு எட்டாவது பெண். நா பிறந்ததுலே அவாளுக்கு கொஞ்சம் வருத்தம்தான். இதைனால் பதினைஞ்சு நாள் வரைக்கும் புண்ணியாவசகம் செய்யாமல் பேர்கூட வைக்காம இருந்தாளாம். அப்போ வீட்டுக்கு வந்த ஜோஸியர் ஒருத்தர் என் பிறந்த நேரத்தை வைத்து ஜாதகம் கணிச்சுட்டு ''பூர்வ ஜென்மத்திலே தேனும் பாலுமா பகவானுக்கு அபிஷேகம் பண்ண பலனோட உங்க பெண் பிறந்திருக்கா, இவ ஸரஸ்வதி அம்சம், இவளோட பெருமை உங்களுக்குப் பிற்காலத்துலே புரியும்''னு சொன்னாராம். அதுக்கப்புறம் தான் அம்மா எனக்கு ''கலைவாணி''னு பேர் வைச்சா..''
இன்றைக்கும் வாணியில் ஜாதகத்தில் அன்று ஜோஸியர் எழுதின குறிப்புகள் அப்படியே உள்ளன.
வாணி பேசப் பேச நான் திகைத்துத்தான் நின்றேன். எத்தனை உத்தமமான கணிப்பு? வாணி பூர்வ ஜென்மத்தில், அவர் இன்று மனமார வணங்கும் முருகனைக் குடம் குடமாய் பாலையும் தேனையும் கொட்டிக் கொட்டி தான் ஆராதிருக்க வேண்டும். இல்லாவிட்டால் எங்கேயிருந்து வந்தது இப்படி ஒரு குரல்? இனிமை? இலவம் பஞ்சு மாதிரியான மென்மை?
வாணியின் மனசில் மிக உயர்ந்ததொரு ஸ்தானத்தை பற்றி இருப்பவர் அவரை திரை உலகுக்கு அறிமுகப்படுத்தின வஸந்த் தேசாய்.
''பிரபலமான பாடல்கள் உன் துவக்கக் காலத்தில் உனக்கு எத்தனை கஷ்டங்கள் கொடுத்திருக்கிறார்கள் என்பதை நீ என்றைக்கும் மறக்கக் கூடாது; முன்னணி பாடகியாக நீ மாறின பிறகு இந்தத் தொழிலுக்கு வரும் பாடகர்களுக்கு உன்னால் இயன்ற உதவியைச் செய்ய நீ முன் வர வேண்டும்'' என்று வஸந்த் தேசாய் வாணிக்கு கொடுத்த அறிவுரை.
''என்னென்னிக்கும் இந்த உபதேசத்தை மறக்காம, அடக்கத்தோட இருக்கணும்னு நா ஆசைப்படறதை முருகன்தான் நிறைவேத்திக் கொடுக்கணும்'' என்று கண் கலங்க வாணி என்னிடம் சொல்லும் போதெல்லாம் இது அனாவசியமான பயம் என்றே நான் நினைப்பேன்.
நான் அறிந்த வாணிக்கு இனிமேல் அகம்பாவமோ, தலைகனமோ வரும் என்று எனக்குத் தோன்றவில்லை. அவருடைய அன்பான குணமும், ப்ராக்டிகலான அனுசரணையுடன் கூடிய கணவர் ஜெயராமும் இருக்கும்வரை வாணி எதை நினைத்தும் கவலைப்பட தேவையே இல்லை என்றுதான் நான் நினைக்கிறேன்.
போன வாரம் சென்னைக்குச் சென்றிருந்த போது, ''இரண்டு நாள் வருகிறாய், அதில் ஊர்பட்ட வேலை... நிதானமாய் எப்போதுதான் வரப்போகிறாயோ?'' என்று ஆதங்கப்பட்ட வாணி அந்த இரண்டு நாளும் நான் எங்கு வெளியில் போனாலும் போகும், வரும் வழியில் இரண்டு நிமிஷங்களாவது அவர் வீட்டுக்கு வந்து போகும்படி சொன்னதும் எனக்குச் சிரிப்பு வந்துவிட்டது. ''அது சரி... போகிற ஜோரைப் பார்த்தால் இனிமேல் வீட்டில் சாப்பாட்டு அறையிலிருந்து ஹாலுக்குப் போகிற வழியில் கூட இரண்டு நிமிஷம் உன் வீட்டுக்கு வந்து போகும்படி சொல்வாய் போலிருக்கிறதே!'' என்றதும் என் சிரிப்பு வாணியையும் தொத்திக் கொண்டு விட்டது.
எந்த நட்பும் நிலைத்து நிற்க ம்யூசுவல் அட்மிரேஷன் அண்ட் அண்டர்ஸ்டாண்டிங் தேவை என்பது என் அபிப்பிராயம். வாணிக்கும் எனக்கும் நடுவில் இவை நிறையவே இருப்பதால் ஆயுசு பர்யந்தம் எங்கள் நட்பு இனிமையாய் நீடிக்கும் என்பதை நினைக்கும்போது எனக்கு சந்தோஷமாக இருக்கிறது.
No comments:
Post a Comment