OLIVER TWIST IN TROUBLE

OLIVER TWIST IN TROUBLE

ஆலிவர் ட்விஸ்ட்; அல்லது பாரிஷ் பாய்'ஸ் பிராகிரஸ் (பொதுவாக ஆலிவர் ட்விஸ்ட் என்றே அறியப்படுகிறது) (1838) என்பது சார்லஸ் டிக்கென்ஸின் இரண்டாவது நாவலாகும். ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தில் இருந்து தப்பித்து லண்டனில் உள்ள ஒரு சேப்படித் திருடர்களின் கூட்டத்தை சந்திக்கும் சிறுவன் ஆலிவர் ட்விஸ்ட் பற்றிய கதையை இந்நாவல் கூறுகிறது. இந்த நாவல் டிக்கென்ஸின் பணிகளில் மிகவும் சிறப்பான ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது. மேலும் இந்த நாவல் ஏராளமான திரைப்படம் மற்றும் தொலைக்காட்சித் தழுவல்களுக்கும் மூலமாகவும் இருந்துள்ளது.


பின்னணி

ஆலிவர் ட்விஸ்ட் என்பது குற்றவாளிகளையும் அவர்களது இழிவான வாழ்வுகளையும் சாதாரணமாக சித்தரிக்கும் டிக்கென்ஸின் குறிப்பிடத்தக்க நாவலாகும்.[1] லண்டனில் உள்ள பல ஆதரவற்ற-குழந்தைகள் சந்திக்கும் கொடூர சம்பவங்களை இந்த புத்தகம் விளக்கியதுடன் "லண்டன் ஆதரவற்றவர்களின் நெருக்கடி" என அறியப்பட்டு சர்வதேச அளவில் இத்தகைய சிறுவர்களைப் பற்றிய கவலையை அதிகரித்தது. டிக்கென்ஸின் காலத்தில் லண்டனில் உள்ள ஆதரவற்றக் குழந்தைகளைப் பற்றிய அதிர்ச்சியூட்டும் நிகழ்வாக இது இருந்தது. இந்தப் புத்தகத்தின் துணைத் தலைப்பான த பாரிஷ் பாய்'ஸ் பிராகிரஸ் ஆனது பன்யானின் த பில்கிரிம்'ஸ் பிராகிரஸையும், வில்லியம் ஹோகர்த் மூலமான 18வது-நூற்றாண்டு கேலிச் தொடர்களான "எ ரேக்'ஸ் பிராகிரஸ்" மற்றும் "எ ஹார்லோட்'ஸ் பிராகிரஸை" மறைமுகமாய் குறிப்பிட்டது.[2]

சமுதாய நாவலுக்கான ஆரம்பகால உதாரணமான இப்புத்தகம், ஏழை மக்கள் ஆதரவற்றவர்கள் இல்லங்கள்/ஏழைகள் விடுதிகளில் பணிபுரிய வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்தும் வறியர் சட்டம், குழந்தைத் தொழிலாளர்கள் மற்றும் குழந்தைகளைக் குற்றவாளிகளாக பணியமர்த்துதல் உள்ளிட்ட பல்வேறு சமகால கொடுமைகளை நோக்கி பொதுமக்களின் கவனத்தை ஈர்த்தது. கிண்டல் மற்றும் இருண்ட மனநிலை ஆகியவற்றைக் கொண்டு நாவலின் முக்கியமான கருப்பொருள்கள் சுற்றுவதைக் கொண்டு அக்காலத்தின் வெளிவேடங்களை டிக்கென்ஸ் கேலி செய்கிறார். இந்நாவலானது 1830களில் பெரிதும் வாசிக்கப்பட்ட, பருத்தி ஆலையில் குழந்தைத் தொழிலாளராக கடுந்துன்பம் அனுபவித்த ஆதரவற்றவரான ராபர்ட் பிலின்சோவின் கதையைத் தாக்கமாகக் கொண்டிருக்கலாம். டிக்கென்ஸ் தனது இளமைப் பருவத்தின் ஆரம்ப காலங்களில் குழந்தைத் தொழிலாளராக இருந்து கொடுமைகளை அனுபவித்ததும் கண்டிப்பாக இந்த நாவல் உருவானதற்கு ஒரு காரணம் ஆகும்.

பல திரைப்படங்கள் மற்றும் தொலைக்காட்சித் தொடர்களில் ஆலிவர் ட்விஸ்ட் டின் தழுவல்கள் இருந்தன. இந்நாவலைத் தழுவிய பல அகாடமி விருது பெற்ற ஆலிவர்! திரைப்படம், மிகவும் வெற்றிகரமான இசை நாடகத்திற்கு அடிப்படையாக இருந்தது.

பதிப்புக்கள்

1846 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் வெளியான தொடரின் முதல் பதிப்பான "த அட்வென்சர்ஸ் ஆஃப் ஆலிவர் ட்விஸ்டின்" மேலட்டை. இந்த மேலட்டை ஜார்ஜ் குருக்‌ஷன்க் (George Cruikshank) மூலமாக வடிவமைக்கப்பட்டது.
இப்புத்தகம் துவக்கத்தில் ஒரு மாதாந்திரத் தொடராக பென்ட்லெ'ஸ் மிஸ்செலனி யில் (Bentley's Miscellany) வெளியானது. இது 1837 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி மாதம் தொடங்கி 1839 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் வரை இத்தொடர் வெளியானது. இது டிக்கென்ஸின் த மட்ஃபோக் பேப்பர்ஸ் தொடரின் பகுதியாக வடிவமைக்கவே திட்டமிடப்பட்டிருந்தது.[3][4][5] 1846 ஆம் ஆண்டு வரை தனிப்பட்ட மாதாந்திரத் தொடராக இது வெளிவரவில்லை. ஒவ்வொரு மாதமும் இதன் வெளியீட்டை விளக்கும் பொருட்டு ஒரு எஃகு சித்திரத்தை ஜார்த் குருக்‌ஷன்க் வழங்கினார்.[6] இந்தத் தொடர் நிறைவு பெறுதற்கு ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பே இதன் முதல் நாவல் வடிவம் வெளியாகியது. பென்ட்லே'ஸ் மிஸ்செலனி யின் உரிமையாளர் ரிச்சர்டு பென்ட்லே அவர்களால் நூலாசிரியரின் புனைப்பெயரான "போஸ்" என்ற புனைப்பெயரின் கீழ் இது மூன்று தொகுதிகள் வெளியிடப்பட்டன். இது குருக்‌ஷன்க் உருவாக்கிய 24 எஃகினால் பொறிக்கப்பட்ட தகடுகளைக் கொண்டது.

கதைச் சுருக்கம்
ஆதரவற்றவர்கள் இல்லம் மற்றும் முதல் பணிகள்
ஆலிவர் ட்விஸ்ட் ஒரு பெயர் தெரியாத நகரத்தில் ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தில் வறுமை மற்றும் துரதிஷ்டம் நிறைந்த வாழ்க்கைச் சூழலில் பிறந்தார்.

(எனினும் ஆரம்பத்தில் 1837 ஆம் ஆண்டு பென்ட்லே'ஸ் மிஸ்செலனி யின் வெளியீட்டில் அவர் பிறந்த நகரத்தின் பெயர் மட்ஃபோக் என்றும், இது லண்டனில் இருந்து வடக்கே 75 மைல்கள் தொலைவில் அமைந்துள்ளது எனவும் கூறப்பட்டது). ஆலிவர் பிறக்கும் போதே அவரது தாயார் இறந்து விட்டார். அவரது தந்தை யார் என்று தெரியவில்லை. வறியர் சட்டத்தின் கீழ் அவருக்கு கணிசமான தொகை கிடைத்தது. அவரது வாழ்வின் முதல் எட்டு ஆண்டுகள் மிஸஸ் மன் என்ற பெண்ணின் 'பொறுப்பில்' நடத்தப்பட்ட குழந்தைகள் காப்பகத்தில் கழிந்தது. வறியர் சட்டங்களுக்கு எதிராக பிற இளையக் குற்றவாளிகளுடன் சேர்ந்து உணவும் வசதிகளும் இல்லாமல் ஆலிவர் வளர்ந்தார். அந்த ஆதரவற்றவரின் ஒன்பதாவது பிறந்த நாளின் போது பம்பில் என்ற ஒரு பாரிஷ் காவற்பணியாளர் ஆலிவரை குழந்தைகள் காப்பகத்தில் இருந்து வெளிக்கொணர்ந்து சிலும்புக் கயிற்றை எடுக்கும் வேலைக்காக முக்கிய ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தில் சேர்த்தார் (ஆலிவரின் தாயார் இறக்கும் முன் அதே இடத்தில் தான் பணிபுரிந்திருந்தார்). மிகவும் சொற்பமான உணவிற்கு அங்கு கடினமாக உழைத்த ஆலிவர் அந்த ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தில் ஆறு மாதங்கள் இருந்தார். ஆனால் அங்கிருந்த மூர்க்கத்தனமான சிறுவர்கள் அந்த உணவையும் பரித்துக் கொள்வர்; உணவை இழந்தவர்கள் கண்டிப்பாக மீண்டும் உணவைக் கேட்க வேண்டியிருந்தது. அதைப் போன்ற நிலை ஆலிவருக்கும் ஏற்பட்டது. அவர் கிண்ணத்தைக் கையில் வைத்துக் கொண்டு நடுக்கத்துடன் அடுத்த உணவிற்காக "தயவு செய்து இன்னும் கொஞ்சம் உணவளியுங்கள் ஐயா" என்ற பிரபல கோரிக்கையை விடுத்தார்.

அதன் காரணமாய் ஒரு பெரிய அமளி உருவானது. அந்த ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தை நிர்வகிக்கும் பலமான ராஜாவைப் போன்று உணவுண்டு வளர்ந்த ஒருவர் அச்சிறுவனை பணிக்காக எடுத்துக் கொள்பவருக்கு ஐந்து பவுண்டுகள் அளிப்பதாக அறிவித்தார். ஒரு மனிதத்தன்மை இல்லாத மனிதர் ஆலிவரைக் கூட்டிச் செல்வதற்கு முனைந்தார். ஆனால் அதை நினைத்து ஆலிவர் மனமுறிந்து இருந்தாலும் அந்த "அச்சமூட்டும் மனிதனுடன்" அவர் அனுப்பப்பட வில்லை. அதற்குண்டான உடன்படிக்கையில் கையெழுத்திட மதிப்புமிக்க வயது முதிர்ந்த நீதிபதி மறுத்துவிட்டார். பின்னர் அங்கு பணிபுரியும் சோவர்பெரி என்பவர் ஆலிவரை அவரது பணிக்காக எடுத்துக் கொண்டார். ஆலிவரின் கவலை நிறைந்த முகம் காரணமாக அவரை சோவர்பெரி நன்கு கவனித்துக் கொண்டார். குழந்தைகளின் ஈமச்சடங்கில் துக்கம் கொண்டாடுபவராக ஆலிவரை அவர் பயன்படுத்திக் கொண்டார். எனினும் சோவர்பெரிக்கு அவரது திருமண வாழ்க்கை மகிழ்ச்சி அளிக்கவில்லை. ஆலிவருக்கு குறைந்த உணவு அளிக்கவும் கொடுமைப்படுத்தவும் ஏற்பட்ட தருணங்களை இழந்ததாலும், முக்கியமாக ஆலிவர் தனது கணவரைப் போன்றே இருந்ததாலும் - அவரது மனைவிக்கு ஆலிவரைப் பிடிக்கவில்லை. மேலும் அங்கிருந்த முட்டாள்தனமான ஆனால் கொடுமைக்கார சக ஊழியர் நோஹ் க்ளேபோல் ஆலிவரின் முன்னேற்றத்தைப் பார்த்தும், அவருக்கு இனிப்பு வகைகள் வழங்கப்படுவதைப் பார்த்தும் பொறாமை கொண்டதால் ஆலிவரை சித்திரவதை செய்தான். அங்கிருந்த சோவர்பெரியின் பணிப்பெண் நோஹ்ஹின் மீது காதல் கொண்டிருந்தார்.

ஒரு நாள் ஆலிவரைத் தொந்தரவு செய்ய முயற்சிக்கையில் அவரது இறந்த தாயாரைப் பற்றி நோஹ் இழிந்து கூறினார். அப்போது ஆலிவரின் தாயாரை "எ ரெகுலர் ரைட்-டவுன் பேடு 'அன்" என நோஹ் கூறினார். ஆலிவர் மிகவும் கோபமுற்று எதிர்பாராத விதமாகத் தன்னை விடவும் மிகவும் பெரிய பையனைத் தாக்கினான். சோவர்பெரியின் மனைவி நோஹ்ஹின் பக்கம் இருந்து ஆலிவரை குத்தியும் அடித்தும் அவரை வீழ்த்துவதற்கு நோஹ்ஹிற்கு உதவினார். அந்த சண்டைக்குப் பிறகு ஆலிவரை மீண்டும் அடிப்பதற்கு அவரது கணவரையும் பம்பிலையும் கட்டாயப்படுத்தினார். இரவில் ஆலிவர் தனது அறைக்கு அனுப்பப்பட்ட பின்னர், தனது குழந்தைப் பருவத்தில் இருந்து செய்யாத ஒரு செயலை செய்தார். அவர் மிகவும் மனம் உடைந்து அழுதார். முடிவாக இரவில் அங்கிருந்து ஓடிவிடுவதற்கு ஆலிவர் முடிவெடுத்தார். எத்தகைய நோக்கமும் இல்லாமல் அலைந்து திரிந்த அவர் அங்கு பொருத்தப்பட்டிருந்த மைல் கல்லைப் பார்த்தவுடன் லண்டனை நோக்கி செல்ல ஆரம்பித்தார்.

கலைநயமிக்க டாட்ஜரும் ஃபாகினும்

ஜார்ஜ் குருக்‌ஷன்கின் சித்திர வேலையில் ஏய்ப்பதில் கலைஞர் (மத்தியில் உள்ளவர்) ஆலிவரை (வலது) ஃபாகினுக்கு (இடது) அறிமுகம் செய்கிறார்
லண்டனை நோக்கி ஆலிவரின்பயணத்தின் போது ஜேக் டாகின்ஸ் என்பவரை எதிர்பாராமல் சந்தித்தார். அவர் "கலைநயமிக்க டாட்ஜர்" என்ற பெயரிலேயே பெரிதும் அறியப்பட்டார். எனினும் ஆலிவரின் குற்றமற்ற நடத்தையானது அவனை ஒழுக்கமற்றவன் என்று எண்ணமுடியாமல் தடுத்தது. ஆலிவருக்கு டாட்ஜர் இலவசமாக உணவளித்து லண்டனில் ஒரு நல்ல மனிதர் இருப்பதாகக் கூறினார். அந்த மனிதர் "இலவசமாகத் தங்குவதற்கு இடமளிப்பதாகவும் எந்த மாற்றத்தையும் அவர் கேட்பதில்லை" எனவும் டாட்ஜர் கூறினார். அந்த எதிர்பாராத உதவிக்கு நன்றியாக அந்த "முதிய மனிதரின்" இல்லத்திற்கு டாட்ஜருடன் ஆலிவர் சென்றார். இவ்வழியில் எதிர்பாராதவிதமாய ஃபாகின் என்ற பிரபலமற்ற யூதக் குற்றவாளியிடம் சிக்கிக் கொண்டார். அந்த ஏய்ப்பதில் கலைஞர் ஃபாகினையே உயர்ந்த மனிதர் என ஆலிவரிடம் கூறியிருந்தார். ஆலிவர் அவர்களது சூழ்ச்சியில் சிக்கியதன் விளைவாக ஃபாகினுடனும் அவரது இளைய வயது சேப்படித் திருடர்களின் குழுவுடனும் வாழ்ந்தார். சூதுவாதின்றி அவர்களது குற்ற நடவடிக்கைகளை ஏதும் அறியாமல் சஃப்ரோன் மலையில் உள்ள ஒரு குகையில் அவர்களுடன் ஆலிவர் வாழ்ந்தார். அவர்கள் பணப்பைகளையும் கைக்குட்டைகளையும் தயாரிப்பதாக ஆலிவர் எண்ணினார்.

கலைநயமான டாட்ஜரும், சார்லே பேட்ஸ் என்ற விந்தையான பழக்கமுடைய சிறுவனாகிய பேகினின் உதவியாளர்கள் இருவரின் மூலமாக எந்த வருமானமும் இல்லாததால் ஆலிவர் கபடமில்லாமல் "கைக்குட்டைகளை உருவாக்குவதற்கு" வெளியே சென்றான். அவர்களது உண்மையான தொழில் திருடுவது என்பதை ஆலிவர் மிகவும் தாமதமாகப் புரிந்து கொண்டான். டாட்ஜரும் சார்லியும் புரோலோ என்ற முதியவரின் கைக்குட்டையைத் திருடி விட்டு துரிதமாய் ஓடிவிட்டனர். புரோன்லோ அவரது கைக்குட்டை திருடப்பட்டதை உணர்ந்ததும் ஆலிவரைப் பிடிப்பதற்காகத் துரத்தினார். மற்றவர்களும் சேர்ந்து ஆலிவரைத் துரத்திப் பிடித்து அவரை நீதிபதியின் முன்னர் கொண்டு சென்றனர். அதிசயமாய் புரோன்லோவிற்கு அச்சிறுவனைப் பற்றிய இரண்டாவது எண்ணமும் தோன்றியது—ஆலிவரை ஒரு சேப்படித் திருடன் என அவரால் நம்பமுடியவில்லை. டாட்ஜர் செய்த தவறை நேரில் பார்த்த ஒரு புத்தகக் கடை உரிமையாளரின் வாக்குமூலத்தினால் நீதிமன்றத்தில் தளர்ந்த நிலையில் இருந்த ஆலிவர் குற்றமற்றவர் என நிரூபிக்கப்பட்டார். புரோன்லோவும் அவரைக் கவனித்துக் கொள்ளும் பணியாளர் பெட்வினும் ஆலிவரை அவரது இல்லத்திற்குக் கூட்டிச் சென்றனர்.

புரோன்லோவுடனே ஆலிவர் தங்கியதால் வேகமாக உடல் நலம் பெற்றார். மேலும் அவருக்குப் பழக்கமற்ற குழந்தைத்தனம் ஆலிவரிடம் இருந்து வெளிப்பட்டது. குற்றவாளிகளின் குழுவில் ஒருவர் ஆலிவர் என ஃபாகின் அவரைப் பற்றிக் கூறிய போது அவரது மகிழ்ச்சிக்குத் தடை ஏற்பட்டது. ஆலிவரை அவரிடம் இருந்து கொண்டு சென்று விட வேண்டுமென ஃபாகின் முடிவெடுத்தார். சில புத்தகங்களுக்கு பணம் கொடுக்கக் கூறி புரோன்லோ ஆலிவரை வெளியில் அனுப்பினார். முன்பு ஃபாகினுடன் சந்தித்த குற்றவாளிக் குழுவில் உள்ள இளம் பெண் நான்சி அவளது காதலரும் மிருகத்தனமான கொள்ளைக்காரனுமான பில் சிக்ஸிடம் இருந்து ஆலிவரைக் காப்பாற்ற எண்ணியிருந்தார். அப்போது ஆலிவர் விரைவாகக் கடத்தப்பட்டு ஃபாகினின் குகைக்கு மீண்டும் கொண்டு செல்லப்பட்டார். ஆலிவரிடம் புரோன்லோ நம்பிக் கொடுத்திருந்த ஐந்து பவுண்டை அந்தத் திருடர்கள் பறித்துக் கொண்டு அவர் அணிந்திருந்த புதிய ஆடைகளைக் கிழித்தனர். ஆலிவர் கலக்கமுற்று காவல்துறையின் உதவியைப் பெற முயற்சித்தார். ஆனால் ஆலிவரை இரக்கமின்றி டாட்ஜர், சார்லி மற்றும் ஃபாகின் ஆகியோர் இழுத்துச் சென்றனர். எனினும் நான்சி ஆலிவரின் மேல் பரிதாபமுற்று அவரை ஃபாகினும் சிக்ஸும் அடிப்பதில் இருந்து பாதுகாத்தார்.

மீண்டும் ஆலிவர் அந்தக் குற்றவாழ்க்கைக்குத் திரும்பிய பிறகு வீடுபுகுந்து திருவதற்கு அவர் ஃபாகினால் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டார். நான்சி விருப்பமின்றி அச்செயலில் ஆலிவரையும் ஈடுபடுத்தினார். ஆனால் நான்சியால் முடிந்தால் ஆலிவருக்கு உதவுவதாகக் கூறியிருந்தார். ஆலிவர் அவர்களது செய்கைக்கு ஒத்துழைக்காவிட்டால் கொலை செய்துவிடும் படி சிக்ஸ் அனுப்பப்பட்டிருந்தார். வீட்டின் முன்கதவு தாளை நீக்குவதற்கு ஆலிவரை ஒரு சிறிய ஜன்னல் வழியாக உள்ளே அனுப்பினார். அந்த திருட்டு தடுக்கப்பட்டாலும் ஆலிவர் சுடப்பட்டார். சிக்ஸ் அவரை விட்டுவிட்டு ஓடிவிட்டதால் காயமுற்ற ஆலிவர் அவர் திருடவிருந்த வீட்டில் உள்ள மனிதர்களின் பராமரிப்பிலேயே இருந்து விட்டார்: ரோஸ் மேலி, அவரது பாதுகாவலர் மிஸஸ் மேலி (ரோஸிற்கு சம்பந்தமின்றி அவரது உறவினரிடம் வளர்ந்தார்) மற்றும் ஹேரி மேலி (ரோஸைக் காதலிக்கும் திருமதி. மேலியின் மகன் ஆவார்) ஆகியோர் அந்த வீட்டில் இருந்தனர். ஆலிவரின் அப்பாவித்தனத்தை நம்பி ரோஸ் அச்சிறுவனுக்கு மருத்துவ உதவி அளித்து அவன் உடல் நலம் பெற உதவினார்.

மர்மம்
இடைப்பட்ட நேரத்தில் மோன்க்ஸ் என்ற ஒரு புதிரான மனிதன் ஃபாகினிடம் வந்து ஆலிவரின் மதிப்பை அழிக்கும்படிக் கூறினார். ஆலிவரைக் குற்றவாளியாக மாற்றுவதில் ஃபாகின் தோல்வியுற்றதை மோன்க்ஸ் பழிந்துரைத்தார். ஆலிவர் அவரது கடந்து காலத்தைப் பற்றி அறிந்துகொள்ளக்கூடாது என இருவரும் திட்டம் தீட்டினர். சிலவிசயங்களில் மோன்க்ஸ் ஆலிவரைப் போன்றே நடந்து கொண்டார். ஆனால் அந்த மர்மம் தற்போது குறிப்பிடப்படவில்லை.

இக்கதை ஆலிவரின் பிறந்த நகரத்திற்கு மீண்டும் செல்கையில், ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தின் வளமிக்க கார்னே என்பவரை பம்பில் திருமணம் செய்து கொண்டிருந்தார். அவரது மகிழ்ச்சியற்ற திருமண வாழ்க்கையில் நிலையான விவாதங்களையே அவர் கண்டிருந்தார். அதைப் போன்ற ஒரு விவாதத்திற்குப் பிறகு பம்பிள் ஒரு பொது விடுதிக்குச் சென்றார். அங்கு அவர் ஆலிவர் ட்விஸ்டைப் பற்றித் தகவல் கொடுத்த மோன்க்ஸ் என்பவரைக் கண்டார். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஆலிவரின் தாயாருக்கு சொந்தமான பதக்கத்தையும் மோதிரத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு அவற்றை அருகில் உள்ள ஒரு நதியில் எறிந்தனர். ஆலிவரை அழிப்பதன் ஒரு பகுதியாக இதையும் ஃபாகினிடம் மோன்க்ஸ் இதைப் பற்றிக் கூறிக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் நான்சி அவர்களின் உரையாடல்களைக் கேட்டுக் கொண்டிருப்பதையும் அதை ஆலிவரிடம் அன்புகாட்டுபவர்களிடம் கூறப்போவதையும் அவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை.

இச்சமயம் ஆலிவரைக் கடத்துவதில் வெட்கம் கொண்ட நான்சி அச்சிறுவனின் பாதுகாப்பில் பயம் கொண்டு ரோஸ் மேலி மற்றும் புரோன்லோவிடம் சென்று அவர்களை எச்சரித்தார். ஆலிவரை பிடிப்பதற்காக மோன்க்ஸும் ஃபாகினும் வருவார்கள் என்பதை அவர் அறிந்திருந்தார். மேலும் ஆலிவரிடம் அன்பு காட்டுபவர்களிடம் ஒரு இரகசிய சந்திப்பிலும் அவர்கள் ஈடுபட்டனர். அதைப் போன்ற ஒரு சந்திப்பில் இருந்து வெளியேற நான்சி முயற்சிக்கையில் அவர் எங்கு செல்கிறார் என்பதைத் தெளிவாகக் கூறாததால் சிக்ஸ் அவர் வெளியே செல்வதைத் தடை செய்தார். ஆனால் நான்சியிடம் ஏதோ மர்மம் இருப்பதையும் அதைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும் எனவும் ஃபாகின் உணர்ந்தார்.

இதற்கிடையில் சோவர்பெரியிடம் இருந்து பணத்தைத் திருடிக் கொண்டு நோஹ் க்ளேபோல் லண்டனுக்கு வந்தார். சார்லோட் அவருக்குத் துணையாக வந்தார். இருவரும் தற்போது உறவு கொண்டிருந்தனர். பாதுகாப்பிற்காக "மோரிஸ் போல்டர்" என்ற பெயருடன் அவர் ஃபாகினின் குழுவில் இணைந்தார். ஃபாகினுடன் நோஹ் தங்கியிருக்கும் போது ஏய்ப்பதில் கலைஞர் ஒரு திருடப்பட்ட வெள்ளி மூக்கு டப்பாவுடன் பிடிபட்டார். அவர் குற்றவாளி எனத் தீர்ப்பளிக்கப்பட்டு (மிகவும் வேடிக்கையான நீதிமன்ற காட்சி) ஆஸ்திரேலியாவிற்கு அவரைக் கொண்டு செல்ல உத்திரவிடப்பட்டது. பின்னர் நான்சியை (உளவறிய) "ஏமாற்றுவதற்கு" ஃபாகினால் அனுப்பப்பட்ட நோஹ் அவளது இரகசியத்தை அறிகிறார்: ரோஸ் மற்றும் புரோன்லோவை நான்சி இரகசியமாக சந்தித்து ஃபாகின் மற்றும் மோன்க்ஸிடம் இருந்து ஆலிவரை எவ்வாறு காப்பாற்றுவது என விவாதித்தார். ஃபாகின் கோபமுடன் இந்த தகவலை சிக்ஸிடம் தெரிவித்தார். இக்கதையில் திருப்பு முனையாக நான்சி அவனைப் பற்றிக் கூறியது இருந்தது (உண்மையில் நான்சி சிக்ஸின் மிருகத்தனமான பாத்திரத்தை காதலித்ததன் விளைவாக அதை மறைத்திருந்தார்). நான்சியை துரோகியாகக் கருதி சிக்ஸ் அவளை மிகவும் சினத்துடன் அடிக்கிறார். அவ்வாறு கோபமுடன் செயல்படுகையில் சிக்ஸ் தவறுதலாக அவராகவே தூக்கில் மாட்டிக் கொண்டு கொலையாகிறார்.

முடிவு

ஃபாகின் சிறையில் உள்ளார்.
மோன்க்ஸ் அவரது இரகசியத்தை வெளிப்படுத்துமாறு புரோன்லோ (ஆலிவரின் தந்தையின் முன்னாள் நண்பர்) கட்டாயப்படுத்துகிறார்: மோன்க்ஸின் உண்மையான பெயர் எட்வர்டு லீஃபோர்டு என்றும் அவர் ஆலிவரின் தந்தைவழியில் சகோதரர் ஆகிறார் என்றும் அவர் முறைப்படி திருமணம் செய்து கொண்ட அன்பற்றவர்களுக்குப் பிறந்தவர் என்பதும் தெரிய வருகிறது. ஆலிவரின் தாயார் ஏஜென்ஸும், தந்தையும் உண்மையாகக் காதலித்தனர். புரோன்லோ ஆலிவரின் தாயாருடைய புகைப்படத்தை வைத்திருந்தார். ஆலிவரின் முகத்திற்கும் அந்த புகைப்படத்தில் உள்ளவருக்கும் இடையில் ஒற்றுமை இருப்பதை உணர்ந்து அதைப் பற்றிய விசாரணையில் புரோன்லோ ஈடுபடத் தொடங்குகிறார். மோன்க்ஸ் அவரது தந்தையின் குழந்தையைக் கண்டுபிடிப்பதற்காக பல ஆண்டுகள் செலவழித்திருந்தார். அவரின் மேல் அன்பு செலுத்த அல்ல. அவரைக் கொலை செய்வதற்காக ஆலிவரைத் தேடிக் கொண்டிருந்தார் (பார்க்க இதைப் போன்ற நிகழ்ச்சிகள் ஹென்ட்ரி பீல்டிங்கின் டாம் ஜோன்ஸிலும் உள்ளது). ஆலிவரின் மரபுரிமையில் பாதியை (மோன்க்ஸின் பங்கு மிகவும் குறைவானதாக நிரூபிக்கப்பட்டது) மோன்க்ஸிற்கு அளிக்குமாறு அவரை புரோன்லோ கேட்டுக் கொள்கிறார். மோன்க்ஸிற்கு இரண்டாவது சந்தர்ப்பம் வழங்கவே அவர் விரும்பினார்; ஆலிவர் மகிழ்ச்சியுடன் அவருக்கு இரண்டாவது சந்தர்ப்பத்தை அளித்தார். பின்னர் மோன்க்ஸ் அமெரிக்காவிற்கு சென்று விடுகிறார். அங்கு அவரது பணத்தை தவறான வழியில் பயன்படுத்தி மீண்டும் குற்றத்தில் ஈடுபடுகிறார். இதன் விளைவாக சிறையிலேயே அவர் இறக்கிறார். ஃபாகின் கைது செய்யப்பட்டு தூக்கிலிட தீர்ப்பளிக்கப்படுகிறார்; ஒரு உணர்ச்சிகரமான காட்சியில் ஆலிவர் நியூகேட் கோலுக்கு சென்று ஃபாகின் தூக்கிலிடப்படுவதற்கு எதிர்ப்பைத் தெரிவிக்கிறார் (அங்கு தூக்கிலிடப்படலாம் என்ற ஃபாகினின் அச்சம் அவருக்கு காய்ச்சலை உண்டு பண்ணுகிறது).

ஒரு சந்தோசமான குறிப்பாக ஆலிவரின் தாயாரான ஏஜென்ஸின் சகோதரிதான் ரோஸ் மேலி என்பதும் தெரிய வருகிறது; ஆகையால் ஆலிவருக்கு அவர் உறவினர் ஆவார். அவர் தன்னுடைய நீண்ட கால காதலர் ஹேரியை மணக்கிறார். ஆலிவர் அவரைக் காப்பாற்றிய புரோன்லோவுடன் மகிழ்ச்சியாக வாழ்கிறார். நோஹ் காவல்துறைக்கு பகுதிநேரமாக தொழில்சார்ந்த பணத்திற்காக தகவல் கொடுப்பவராக மாறுகிறார் (அமெரிக்க சொல்லியலில் "ஸ்டூலி" (stoolie) அல்லது "ஸ்டூல்பீஜியன்" (stoolpigeon) எனப்படுகிறது). பம்பில்கள் அவர்களது வேலைகள் இழக்கின்றனர் ("சட்டம் ஒரு கழுதை" என்று நன்கு அறியப்படும் வார்த்தையை சூழ்நிலை அவரைப் பேச வைக்கிறது). விளைவாக முன்பு ஆலிவரையும் பிற சிறுவர்களையும் அவர்கள் கொடுமைப்படுத்திய அதே ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தில் வேலை பார்த்து அவர்களது வறுமையைப் போக்கிக் கொள்கின்றனர்; சிக்ஸை நான்சி கொலை செய்ததை அறிந்த சார்லே பேட்ஸ் பயம் காரணமாக ஒரு நேர்மையான குடிமகனாக மாறி அவரது பணிகளில் வெற்றி பெறுகிறார்.

முக்கியக் கருப்பொருள்கள் மற்றும் அடையாளங்கள்
அறிமுகம்
ஆலிவர் ட்விஸ்டில் டிக்கென்ஸ் இரக்கமற்ற நடைமுறை வாழ்க்கையைக் கொடுத்துள்ளார். மேலும் 19வது நூற்றாண்டின் இங்கிலாந்தில் ஆலை முறைகளின் விளைவுகளை விளக்கும் ஒரு வழியாக இரக்கமற்ற குற்றங்களை வெளிக்கொணர்ந்துள்ளார். மேலும் கடுமையான புதிய வறியர் சட்டங்களையும் விமர்சித்துள்ளார். ஒரு களங்கமில்லாத குழந்தையான ஆலிவருக்கு இவ்வுலகத்தில் ஆதரவற்றவர்கள் இல்லம், ஃபாகினின் திருடர்கள், சிறை மற்றும் கல்லறை போன்றவையே ஒரே தேர்வாக இருந்தன. எனினும் இந்த வெற்றி வாய்ப்பளிக்காத தொழில் சார்ந்த/நிறுவனம் சார்ந்த சூழல்களின் கதைகளும் வெளிப்படுத்தப்பட்டன: ஒழுக்கக்கேடு மற்றும் அவமதிப்பு ஆகியவற்றிற்கு மத்தியில் ஆல்வர் எதையும் தவிர்க்க இயலாத அடங்கிப் போகிற தூய்மை-உள்ளம் கொண்டவராகவே இருந்தார்; தீமை அவரைச் சூழும் போது அவர் அவ்வழியை விட்டு விலகிப் போனார்; அவரது தூய்மையான உள்ளத்தின் காரணமாக அவரது பரிசையும் பெற்றார்—நாட்டில் ஒரு அமைதியான வாழ்க்கையுடன் அன்பான நண்பர்களும் அவருக்குக் கிடைத்தனர். இந்த மகிழ்ச்சியான முடிவின் வழியில் ஆதரவற்ற குழந்தைகளின் வாழ்க்கை நிலையையும், 1830களில் லண்டனில் போக்கிரிச் சிறுவர்கள் உருவாவதற்கு இந்நிலை காரணமாக உள்ளது என டிக்கென்ஸ் ஆய்வு செய்துள்ளார்.[7]

ஏழ்மை மற்றும் சமுதாயத் தரம்
ஏழ்மை என்பது ஆலிவர் ட்விஸ்டில் ஒரு ஒரு முக்கிய கவனமாக இருந்தது. நாவல் முழுவதும் சேரிகளைப் பற்றி விரிவாக அவரது கருப்பொருளில் டிக்கென்ஸ் விளக்கியுள்ளார். அங்குள்ள அனைத்து வீடுகளும் அழிபாடுடன் இருக்கும் எனவும் கூறுகிறார். ஆரம்ப அதிகாரங்களில் சோவர்பெரியுடன் ஒரு ஏழையின் ஈமச்சடங்கில் ஆல்வர் கலந்து கொள்கிறார். அங்கு ஒரு துயர்மிகுந்த அறையில் மொத்த குடும்பமும் கூட்டமாக இருப்பதைக் கண்டார்.

தொடர்ந்து துன்பத்தைக் கண்டு கொண்டிருந்ததால் ஆலிவர் அறப்பணியையும் அன்புசெலுத்துதலையும் சில தருணங்களில் செய்தார். ஆலிவர் அவரது வாழ்க்கையில் பல்வேறு சமயங்களில் குழந்தைத் தனத்திற்கு மேலாக பெரிய அளவிலும் சிறிய அளவிலும் இப்பணிக்கு கடன்பட்டிருந்தார்.[8] ஏழ்மையின் வெளிப்படையான தொல்லையை பற்றியும் லண்டன் மக்கள் எவ்வாறு வறுமையிலும் பிணியிலும் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர் என அவரது நடுத்தர வர்க்க வாசகர்களுக்கு டிக்கென்சன் விளக்கியுள்ளார். எனினும் ஆலிவர் ட்விஸ்டில் சமுதாய சாதிமுறை மற்றும் அநீதி பற்றிய கலவையான தகவலை அவர் கொடுத்துள்ளார். ஆலிவரின் முறைகேடான ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தின் தொடக்கங்கள் அவரை சமுதாயத்தின் கடைப்புள்ளியில் இட்டது; நண்பர்கள் இல்லாத ஒரு ஆதரவற்றவராக ஆல்வர் சாதாரணமாக இகழப்படுகிறார். சித்திரவதைகளை கண்டிப்பாக பொறுமையுடன் தாங்கிக்கொள்ளவும் வேண்டியிருந்ததால் அவரது "துணிவுமிக்க ஆன்மா" அவரை உயிருடன் வாழச்செய்தது. எனினும் அவரது பெரும்பாலான கூட்டாளிகள் சமுதாயத்தின் பயனற்ற பகுதிகளை அவர்களது வசிப்பிடமாக பயன்படுத்தினர். ஆலிவரைப் போன்ற ஒரு அறப்பணிச் சிறுவனான நோஹ் க்ளேபோல் சோம்பேறியாகவும், முட்டாளாகவும், மனதைரியமற்றவனாகவும் இருந்தார்; சிக்ஸ் ஒரு ஆபத்தானவன்; குழந்தைகளை சீரழிப்பதன் மூலம் ஃபாகின் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தார்; ஏய்ப்பதில் கலைஞர் குற்றம் செய்வதற்காகவே பிறந்ததைப் போல் காணப்பட்டார். சோவர்பெரி, பம்பில் மற்றும் ஆதரவற்றவர்கள் இல்லத்தின் காட்டுமிராண்டித் தனமான தொழிலில் அக்கறையற்ற "மனிதர்" போன்ற பல நடுத்தர வர்க்கத்தினரை ஆலிவர் எதிர்பாராத விதமாய் சந்தித்தார். மேலும் அவர்களை விட மோசமான மனிதர்களையும் சந்திக்கிறார்.

மற்றொரு வகையில் ஒரு ஆதரவற்ற சிறுவனாக ஆலிவர் தனது பிறப்பு ஆரோக்கியமானது என நிரூபிக்கிறார். அவரது வாழ்க்கை முழுவது தவறாகப் பயன்படுத்தப்பட்டு புறக்கணிக்கப்பட்டார். எவரும் அவரை ஏமாற்றுவதற்குத் துணிந்தால் பயந்து பின்வாங்கினார். இந்தத் தெளிவான மரபுவழியுடைய உயர்ந்த குணம் ஆலிவர் ட்விஸ்டை சமுதாய அநீதியிடம் குற்றம் சாட்ட வைக்காமல் சவாலுடைய வாழ்க்கையை எதிர்கொள்ள வைக்கிறது. ஆலிவர் சிறப்பான சிந்தனைகளுக்காக பிறந்தாலும் அவருக்கு உகந்த வசதியான இடங்களுக்கு திரும்பும் வரையும் அவரது குடும்பத்தினரால் காப்பாற்றப்படும் முன்னரும் அடிமட்ட வகுப்பினரின் நாகரீகமற்ற உலகத்தில் வாழ்வதற்கு சிரமப்பட்டார்.

இந்த நாவலின் அண்மைய திரைப்படத் தழுவலில் பாகினின் குழுவில் எஞ்சியுள்ளவர்களைப் போன்று ஒரு அடையாளமற்ற ஆதரவற்ற குழந்தையாக ஆலிவரை உருவாக்கியதன் மூலம் அவரது உயர்குடிசார்ந்த தோற்றங்களின் சிக்கலை ரோமன் பொலன்ஸ்கி (Roman Polanski) விளக்கியுள்ளார்.


ஆலிவர் வீடுபுகுந்து திருடும் போது காயமுறுகிறார்.
சங்கேத முறை
சங்கேத முறையின் பயன்பாட்டை டிக்கென்ஸ் அதிகமாக உருவாக்கியுள்ளார். ஆலிவர் முதன்மையாக நல்லது மற்றும் கெட்டதான பல அறிகுறிகளை எதிர்கொண்டார். தீமையானது நல்ல விசயத்தை அழிப்பதற்காக தொடர்ந்து முயற்சிக்கிறது. ஆனால் இறுதியில் நல்லதே வெற்றி பெறுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக "மகிழ்ச்சிமிக்க முதியவரான" ஃபாகின் கொடூரமான குணப்பண்புகளைக் கொண்டிருந்தார்: குற்ற உலகில் ஃபாகின் அவரது எல்லையில் தலைமை வகித்து இளம் சிறுவர்களுக்கு தீமை விளைவிப்பவராக இருந்தார்; பன்றியை வாட்டும் கம்பியைப் பிடித்துக் கொண்டே அவரது அறிமுகத்தை இந்நாவலில் தருகிறார்; அவரைத் தூக்கில் இடுவதற்கு முன்பு இரவில் வழிபட மறுத்து விட்டார்.[9] லண்டன் சேரிகள் மிகவும் மூச்சுத் திணறக்கூடிய நரகம் போன்ற பண்பைப் பெற்றுள்ளன; இங்கு தீய செயல்களும் தீய உணர்ச்சிகளும் மங்கலான அறைகள் மற்றும் இருண்ட இரவுகள் மூலமாக தெளிவாக வருணிக்கப்பட்டுள்ளன. திகிலான மிருகத்தனமான கட்டுப்படுத்திய மனநிலையானது வழக்கத்திற்கு மாறாக குளுமையான பருவநிலையில் கண்டறியப்படுகிறது. ஆலிவரை பாதுகாக்கும் மேலிஸ் இருக்கும் பொலிவுள்ள நாட்டுப்புறமானது சொர்க்கத்தைப் போல் உள்ளது.

உணவு என்பது மற்றொரு முக்கிய அடையாளமாகும்; ஆலிவரின் சாகசமானது அதிக உணவைக் கேட்ட சாதாரண கோரிக்கை மூலமாகத் தொடங்கியது. விளைவாக பம்பிலின் அதிர்ச்சியான வெளிப்பாடு ஆலிவர் உணவை மீறி ஏதோ செய்யப்போகிறார் என்பதை உணர்த்துவதற்காக இருந்தது.[10] அதிகாரம் 8—ஃபாகினின் இரவு உணவின் வடிவத்தில் உணவின் இறுதியான குறிப்பிடுதலைக் கொண்டிருந்தது—ஃபாகினின் குழுவில் இணைந்த பிறகு ஆலிவர் முதன் முறையாக அவரது பங்கை உண்டது அவரது வாழ்வின் மாற்றத்தைக் குறிப்பிடுவதாக இருந்தது.

மேலும் இந்த நாவல் உடற்பருமனின் மையக்கருத்தை சார்ந்து இருந்தது. ஆலிவரின் உலகத்தில் நடக்கும் கடுமையான அநீதிக்கு கவனமாக இது இருந்தது. மிகவும் குறைவான உணவைப் பெறும் குழந்தை அதிகமான உணவைக் கேட்கும் போது அக்குழந்தையை தண்டிக்கும் மனிதர் குண்டாக இருந்தார். அதிகப்படியான உடல் எடை உள்ளவர்கள் பலர் இதை உற்று நோக்கும் படி இருந்தது.

இந்த நாவல் முடிவை நெருங்குகையில் விழிப்பான கண்களின் பார்வை ஒரு வலிமையான அடையாளமாக இருந்தது. ஆண்டாண்டு காலங்களாக ஃபாகின் பகல் ஒளி, கூட்டங்கள், திறந்த வெளிகளை தவிர்த்து பெரும்பாலான சமயங்களில் இருண்ட குகையில் மறைந்து வாழ்கிறார்: இறுதியில் அவர் அதிர்ஷ்டம் இழந்து குற்றவாளிக் கூண்டில் நின்ற போது பலரது கண்களில் பட்டு "வாழ்க்கை ஒளி"யில் புழு போல் நெளிந்தார். நான்சியை சிக்ஸ் கொன்ற பிறகு நாட்டுப்புறத்திற்குள் ஓடி மறைந்து விடுகிறார். ஆனால் நான்சியின் இறந்த விழிகளை அவரது நினைவில் இருந்து அழிக்க முடியவில்லை. சார்லே பேட்ஸ் அவரது வாழ்வின் எடுத்துக்காட்டாக எண்ணிய மனிதன் கொடுரமாக கொலை செய்யப்பட்டதைக் கண்டு அவரது குற்ற வாழ்வில் இருந்து திருந்துகிறார்.

புரோன்லோ மற்றும் ரோஸை நான்சி லண்டன் பாலத்தின் மேல் சந்திப்பதற்கு முடிவு செய்வது இந்த நாவலில் பாலம் இருப்பதை குறிப்பால் உணர்த்துகிறது. இரண்டு இடங்களை இணைப்பதற்கு இதில் பாலங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. இல்லையெனில் அவை நிரப்பப்படாத இடங்களாகவே தனித்து நின்றிருக்கும். லண்டன் பாலத்தின் மேல் நடந்த சந்திப்பானது புரோன்லோ மற்றும் ரோஸ் வாழும் கச்சிதமான உலகம் மற்றும் நான்சி வாழும் தரக்குறைவான சூழ்நிலை என இரண்டு உலகங்களின் மோதலுக்கு வழிவகுத்து விரும்பத்தகாத வகையில் தொடர்பை ஏற்படுத்தியது. நான்சிக்கு அவள் திருந்தி வாழ்வதற்கு பாலத்தின் மேல் அவர்கள் வாய்ப்பு அளித்தனர். ஆனால் அந்த வாய்ப்பை அவள் நிராகரித்து விட்டாள். அச்சமயம் அவர்கள் மூவரும் அந்தப் பாலத்தை விட்டு வெளியேறினர் அப்போது அந்த சாதகத்தன்மை முற்றிலும் அழிந்தது.

ரோஸ் நான்சியிடம் அவரது கைக்குட்டையை அளிக்கும் போது, நான்சி தான் இறக்கும் போது அதைப் பிடித்துக் கொண்டிருந்த போது திருடர்களுக்கு எதிராக "நல்ல" வழியில் அவர் சென்று விட்டார். நான்சி வழிபடும் நிலையானது அவர் கடவுள் மேல் கொண்டுள்ள பற்றையோ அல்லது நல்ல குணாதிசியங்களையோ காட்டுகிறது.[11]

பாத்திரங்கள்

இறுதி வாய்ப்பு.
ரெஸ்டோரியன் நகைச்சுவை மற்றும் ஹென்ரி பீல்டிங்கின் வழியில் டிக்கென்ஸும் அவரது பாத்திரங்களுக்கு உகந்த பெயர்களை சூட்டினார். உண்மையில் ஆலிவரின் பெயர் "ஆல் ஆஃப் எ டிவிஸ்ட்" என்று பொருள் கொள்ளும் படி அகரவரிசை அமைப்பைப் பொறுத்து கபடமற்ற ஆதரவற்றவராக "குறிப்பிடப்பட்டது".[12] கிரிம்விக் பார்ப்பதற்கு "கண்டிப்பானவராகத்" தெரிந்ததால் அவ்வாறு அழைக்கப்பட்டார். எளிதில் உணர்ச்சிவயப்படக்கூடிய மனிதராக அவரது தோல்வி மனப்பான்மையுடைய வெளிப்பார்வையானது உண்மையில் அவரது பண்பைப் பாதுகாக்கும் கவசமாக இருந்தது. பிற பாத்திரங்களின் பெயர்கள் அவர்களது பகுதி-அச்சுறுத்தும் பாத்திரங்களாக எடுத்துச் சென்றது. குழந்தை ஆலிவருக்குப் பொறுப்பேற்றிருக்கும் மிஸஸ் மன் பெரும்பாலான தாயின் குணங்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை; பம்பில் அவரது தன்மானத்தின் ஈர்க்கும் அறிவின் விளைவாக எப்போதுமே சொற்களைத் தவறாக உச்சரித்து ராஜாவின் ஆங்கிலத்தைப் பயன்படுத்துவதற்கு முயற்சி செய்தார்; உண்மையில் சோவர்பெர்ரி தம்பதியினர் "புளிப்பான பெர்ரி"யைப் போன்றே இருந்தனர். சோவர்பெரியின் மனைவியுடைய இடைவிடாத முகஞ்சுளிப்பைக் குறிப்பிடுவதற்கும் சோவர்பெரியின் ஈமச்சடங்கு மேற்பார்வையாளர் தொழிலைக் குறிப்பிடுவதற்கும் ஆதரவற்ற ஏழையான ஆலிவர் அவர்களிடம் இருந்து பெற்றார். ரோஸ் மேலியின் பெயரானது பூக்கள் மற்றும் இளவேனிற்பருவம், இளமை மற்றும் அழகு ஆகியவற்றுடன் அவரது தொடர்பைக் குறிக்கிறது. டோபி கிராக்கெட்டின் பெயர் அவரது தொழிலான கட்டடங்களை இடிப்பதைக் குறிப்பிடுவதாக இருந்தது.

பில் சிக்ஸின் நாயான புல்'ஸ் ஐ “அதன் உரிமையாளரின் பொதுவான மனநிலைக் குறைகளுடன்” இருந்தது. மேலும் அதன் உரிமையாளரின் பாத்திரத்திற்கு அடையாளமாக விளங்கியது. அந்த நாயின் முரட்டுத்தன்மையானது சிக்ஸின் விலங்கு போன்ற மூர்க்கத்தனத்தைக் குறிப்பிடுகிறது. சிக்ஸின் சுய-அழிவுத்தன்மையானது நாயின் பல வடுகளுக்கு ஆதாரமாக உள்ளது. சிக்ஸின் விருப்பத்திற்கு எவருக்கும் தீங்கு விளைவுக்கும் நாயின் விருப்பமானது அதன் உரிமையாளரின் அறிவிழந்த மூர்க்கத்தனத்தைக் காட்டுகிறது. அந்த நாயின் ஒத்தியில்புகள் தன்னுள் தெரிவதை சிக்ஸ் தானாகவே உணர்கிறார். அதன் காரணமாக அந்த நாயை மூழ்கடிக்க முயற்சிக்கிறார். உண்மையில் அவரிடம் இருந்து ஓடுவதற்கே முயற்சிக்கிறது.[சான்று தேவை] சிக்ஸ் இறந்த போது அவரது நாய் உடனடியாய் ஓடிவிடுவதே அதற்கு உதாரணமாகும்.[13] நான்சியை சிக்ஸ் கொலை செய்த பிறகு சிக்ஸின் குற்றத்தை புல்'ஸ் ஐயும் காணுகிறது. கொலையான அறையின் தளத்தில் காலச்சுக்களை அந்த நாய் விட்டுச் செல்கிறது. விரைவில் அங்கிருந்து நாயை விரட்டுவதற்காக சிக்ஸ் மூர்க்கமாகிறார். நாய் இருப்பது அவருக்கு இடைஞ்சலாக இருக்கும் என அவர் நினைத்தார். எனினும் சிக்ஸின் குற்றத்தை அவரால் மறக்க முடியவில்லை. சிக்ஸ் தானாகவே இறப்பதற்கு முன்பு அவரது வீட்டிற்கு வரும் புல்'ஸ்-ஐயையும் அவரால் மறக்க முடியவில்லை. மேலும் புல்'ஸ்-ஐயின் பெயரானது நான்சியின் கண்களின் உருவத்தை மாயமாகக் கொண்டிருந்தது. சிக்ஸ் எதிர்பாராத விதமாய அவராகவே தூக்கிலிட்டுக் கொண்டதன் விளைவாக அந்த கசப்பான முடிவு சிக்ஸின் இடத்தில் அது இருந்தது.

டிக்கென்ஸ் நாவல் முழுவது பல்வேறு இரட்டைக் கருப்பொருள்களை கொடுப்பதற்கு வேவ்வேறு நடத்தையுடைய பல பாத்திரங்களை உருவாக்கினார்;[சான்று தேவை] எடுத்துக்காட்டாக புரோன்லோ மற்றும் ஃபாகின் இருவரும் 'நன்மைக்கும் தீமைக்கும்' எடுத்துக்காட்டாக விளங்கினர். மேலும் ஆலிவர் போன்ற நேர்மையான, சட்டத்திற்கு நிரந்தரமான பாத்திரத்தையும் சட்டத்திற்குப் புறம்பாக நடப்பதில் மிகவும் திறமையான ஏய்ப்பதில் கலைஞர் போன்ற பாத்திரத்தையும் அடுத்தடுத்து டிக்கென்சன் உருவாக்கினார். 'பாவம் மற்றும் நன்னிலைப் பெருதலாக' 'குற்றம் மற்றும் தண்டனை' என்பது மையக்கருவின் மற்றொரு முக்கிய விசயங்களாக இருந்தன: சேப்படித் திருட்டுக்களில் இருந்து கொலை வரை குற்றங்களின் அளவையும் (1830 ஆம் ஆண்டு லண்டனில் இத்தகைய செயல்கள் தொடர்ந்து நடைபெறுவதை அறிவுறுத்துகிறது) அவர்கள் இறுதியில் நடுநிலையானவர்களிடம் இருந்து தண்டனைகளைப் பெறுகின்றனர் எனவும் டிக்கென்சன் விளக்கியுள்ளார். பில் சிக்ஸ் அவரது மிருகத்தனமான செயல்களுக்காக ஒரு கலகக் கும்பல் மூலமாக இறக்கிறார் என்பதையும் ஃபாகின் அவரது செயல்களுக்காக தூக்கிலிடத் தீர்ப்பளிக்கப்பட்டு சிறைக்கு அனுப்பப்பட்ட போது அவர் அச்சத்தால் நடங்குவதையும் தெளிவாகக் காட்டியுள்ளார். எந்தப் பாத்திரமும் நன்னிலையைப் பெறவில்லை; சிக்ஸ் அவரது குற்றத்தில் இருந்து தப்பிக்க முயல்கையில் இறக்கிறார். பயம் கொண்ட ஃபாகின் தண்டனை ஏற்பதற்கு முந்தைய இரவு வழிபாட்டை நிராகரிக்கிறார். பதிலாக அவர் தப்பிப்பதற்கு ஆலிவரிடம் உதவி கோருகிறார். நான்சி இதில் வேறுபட்டு அவரது வாழ்க்கையில் தானாகவே திருந்துகிறார். அவர் இறக்கும் போதும் வழிபடும் பாணியிலேயே இறக்கிறார்.

ஆலிவர் ட்விஸ்டில் பெரும்பாலும் காட்டப்படும் இருமனப் போக்குள்ள சில பாத்திரங்களில் ஒன்றாக நான்சியும் இருக்கிறார். எனினும் நான்சி அவரது குழந்தைப் பருவத்தில் இருந்தே ஃபாகின் மூலமாக பயிற்சியளிக்கப்பட்ட ஒரு பக்குவடைந்த குற்றவாளி ஆவார். ஆலிவரைக் கடத்துவதில் அவர் பங்கும் உள்ளதை நினைத்து வருந்துவதால் போதுமான பச்சாதாபத்தைப் பெற்றுக் கொள்கிறார். மேலும் அவர் செய்த தீமைகளுக்கு பரிகாரம் தேடவும் முயற்சிகளை எடுக்கிறார். ஃபாகினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களில் ஒருவராக இருந்தாலும் நீதிநெறியில் அவர் இறக்கவில்லை. ஃபாகினின் சிறிய குற்றவாளிக் கூட்டத்தின் பயங்கரத்திற்கு ஏற்ற ஆளாக நான்சி இருந்தார். அதைப் போன்ற தலைவிதியில் இருந்து ஆலிவரைக் காக்க நான்சி விரும்பினார்; அதே நேரத்தில் அவர் துரோகியாக மாறும் எண்ணத்தில் இருந்ததால் தாக்கப்படுகிறார். குறிப்பாக அவர் விரும்பும் பில் சிக்ஸ் மூலமாகத் தாக்கப்படுகிறார். பாத்திரத்தின் காரணங்கூற முடியாத பின்னடைதல் போன்ற "திருடுதல், தெருக்களில் மோசமாய் நடந்து கொள்வது" போன்ற செயல்பாடுகளுக்காக அவர் பின்னர் விமர்சிக்கப்படுகிறார். நான்சியின் மனமாற்றத்தை டிக்கென்ஸ் பின்வரும் அடைமொழியாகக் கூறுகிறார்: "உலர்ந்த நிலத்தில் விழுந்த நீரின் கடைசி சொட்டு அந்நிலத்தை நன்கு செழிக்கச் செய்தது" .[14



ஆலிவர் ட்விஸ்ட்: மித்ரா (Rs:26)
வெளியீடு: கங்கை புத்தக நிலையம்

19 -ஆம் நூற்றாண்டின் புகழ் பெற்ற நாவலாசிரியர் சார்லஸ் டிக்கன்ஸின் ஆலிவர் ட்விஸ்ட் (Oliver Twist) ஆங்கில இலக்கியத்தில் ஒரு முக்கியமானப் படைப்பு. The Pickwick Papers, The Life and Adventures of Nicholas Nickleby, The Old Curiosity Shop, Barnaby Rudge போன்ற இதர சில புகழ் பெற்ற படைப்புக்களையும் இவர் இயற்றியுள்ளார். பெரும்பாலும் இவரது படைப்புக்கள் சமூகப் பார்வையை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

எனது பள்ளி நாட்களிலும், கல்லூரி நாட்களிலும் பாடப் புத்தகத்தில் அரைகுறையாக ஆலிவர் ட்விஸ்டைப் படித்த ஞாபகம். கடந்த சில நாட்களுக்கு முன், மித்ரா என்ற பெயரில் ராஜம் கிருஷ்ணன் அவர்களின் மொழி பெயர்ப்பில் படிக்க நேர்ந்தது. மறுவாசிப்பின் மூலம் விட்டதை பிடித்தத் திருப்தி எனக்கு.

லண்டனிலிருந்து 130 மைல்களுக்கு அப்பாலுள்ள ஊரில் ஆலிவரை பெற்றெடுக்கிறாள் திருமணமாகாதப் பெண். அவள் சிசுவை ஈன்றவுடன் மருத்துவச்சியிடம் ஏதோ சொல்லிவிட்டு ஜன்னிகண்டு இறக்கிறாள். தனது மூதாதையர் யார் என்று தெரியாமல் அனாதையாக வளர்கிறான் ஆலிவர் ட்விஸ்ட். சரியான சாப்பாடும், உடைகளும் இல்லாமல் கஷ்டப்படுகிறான். பிறகு வயதின் காரணமாக அங்கிருந்து மற்றொரு இடத்திற்கு அவனை அழைத்துச் செல்கிறார்கள்.

ஒருநாள் அவனுடைய சகாக்களில் ஒருவன் ஜீவிக்கத் தரும் காஞ்சி தனக்கு போதவில்லை, எனவே நம்மில் ஒருவர் அதிகமாக காஞ்சி தரும்படி நிர்வாகியைக் கேட்போம் என சொல்லுகிறான். யார் சென்று கேட்பது என்ற வினா வந்தவுடன் ஆலிவரை தேர்வு செய்கிறார்கள். ஆலிவரும் சென்று கேட்க அவனையும், உடன் நின்ற சிலரையும் தனிச் சிறையில் அடைக்கிறார்கள். அவனுடைய அந்த போக்கை செய்யக் கூடாத குற்றமாகக் கருதி அவனை விற்றுவிட முடிவு செய்கிறார்கள். அதன் படி அவனை விற்பது குறித்த அறிவிப்பு செய்கிறார்கள்.

அறிவிப்பைப் பார்த்து சவப்பெட்டி செய்யும் ஒருவன் ஆலிவரை அழைத்துச் செல்கிறான். அங்கு அவனுடைய மனைவியும், அவளுக்கு உதவி செய்பவளும் கொடுமைப் படுத்த வீட்டை விட்டு வெளியேறுகிறான். லண்டனுக்கு சென்றால் சுகமாக வாழலாமென்று பல மைல்கள் பயணம் செய்கிறான்.

எதிர்பாராத விதமாக பிக் பாக்கட் ஆசாமிகளிடம் மாட்டிக்கொண்டு அவர்களுடன் இருக்கவேண்டிய நிர்பந்தத்திற்கு ஆளாகிறான். திருட்டுக் கும்பலிடம் மாட்டிக்கொண்டு திண்டாடும் அவனுக்கு அங்கு சில நல்ல உறவுகள் கிடைக்கிறது. அதன் மூலம் அவன் தனது தாய் தந்தையரைப் பற்றி தெரிந்து கொள்கிறான். கடைசியில் அவன் தந்தையின் நண்பனே அவனை தத்துப் பிள்ளையாக எடுத்துக்கொள்கிறான்.

ஆலிவர் ட்விஸ்ட், சார்லஸ் டிக்கன்ஸின் சாகா வரம் பெற்ற படைப்புகளில் ஒன்று. இந்தப் புத்தகம் தி.நகர், சாரங்கபாணி தெருவிலுள்ள(வள்ளுவர் கோட்டம் அருகில்) திருமகள் புத்தக நிலையத்தில்(தாகம்) கிடைக்கிறது.