ZEENAT AMAN ,HINDI ACTRESS
BORN 1951 NOVEMBER 19
ஜீனத் அமன் என்று அழைக்கப்படும் ஜீனத் கான் (பிறப்பு 19 நவம்பர் 1951), ஒரு இந்திய நடிகை மற்றும் மாடல் ஆவார். அவர் தனது மாடலிங் பணிக்காக முதன்முதலில் அங்கீகாரம் பெற்றார், மேலும் 19 வயதில், அழகுப் போட்டிகளில் பங்கேற்றார், 1970 இல் ஃபெமினா மிஸ் இந்தியா மற்றும் மிஸ் ஆசியா பசிபிக் சர்வதேச போட்டி இரண்டையும் வென்றார். அவர் 1970 இல் நடிக்கத் தொடங்கினார், மேலும் அவரது ஆரம்ப காலத்திலும் படைப்புகளில் தி ஈவில் விதின் (1970) மற்றும் ஹல்ச்சுல் (1971) ஆகிய படங்கள் அடங்கும். அமானின் திருப்புமுனையானது ஹரே ராமா ஹரே கிருஷ்ணா (1971) திரைப்படத்துடன் வந்தது, இதற்காக அவர் சிறந்த துணை நடிகைக்கான பிலிம்பேர் விருதையும் சிறந்த நடிகைக்கான BFJA விருதையும் வென்றார். அவர் அடுத்ததாக யாதோன் கி பாராத் (1973) திரைப்படத்தில் நடித்தார், அதற்காக அவர் மேலும் அங்கீகாரத்தைப் பெற்றார். ரோட்டி கபட அவுர் மகான் (1974), அஜனாபீ (1974), வாரண்ட் (1975), சோரி மேரா காம் (1975), தரம் வீர் (1977), சைல்லா பாபு (1977) ஆகிய படங்களில் நடித்ததன் மூலம் எழுபதுகளில் முன்னணி நடிகையாக தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்டார் அமன். , ஹம் கிசிஸ் கும் நஹீன் (1977), மற்றும் தி கிரேட் கேம்ப்ளர் (1979). 1978 ஆம் ஆண்டு வெளியான சத்தியம் சிவம் சுந்தரம் திரைப்படத்தில் அவர் நடித்ததற்காக, சிறந்த நடிகைக்கான பிலிம்பேர் விருதுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டார். அவர் டான் (1978) படத்திலும் நடித்தார், இது டான் உரிமையை உருவாக்கியது. 1980 களின் முற்பகுதியில், அவர் அப்துல்லா (1980), அலிபாபா அவுர் 40 சோர் (1980), குர்பானி (1980), தோஸ்தானா (1980), மற்றும் இன்சாஃப் கா தராசு (1980) ஆகிய படங்களில் முன்னணி பாத்திரங்களில் நடித்தார், அதன் பிற்பகுதியில் அமான் மற்றொரு பரிந்துரையைப் பெற்றார். சிறந்த நடிகைக்கான பிலிம்பேர் விருது. லாவாரிஸ் (1981), மஹான் (1983), புகார் (1983), ஜாகிர் (1984), மற்றும் தீஸ்ரி ஆன்க் (1982), ஹம் சே ஹை ஆகிய படங்களில் கதாப்பாத்திரங்களில் நடித்தார். ஜமானா (1983).1985 இல் நடிகர் மஜார் கானுடனான திருமணத்தைத் தொடர்ந்து, அமன் படங்களில் குறைவாகவே தோன்றத் தொடங்கினார் மற்றும் 1989 இல் ஒரு இடைவெளி எடுத்தார், அந்தக் காலக்கட்டத்தில் அவரது கடைசி படம் கவாஹி (1989). 1999 இல், போபால் எக்ஸ்பிரஸ் திரைப்படத்தில் தோன்றி, அமன் மீண்டும் நடிப்புக்குத் திரும்பினார்; அவர் 2003 ஆம் ஆண்டு வரை தொடர்ந்து நடிக்கவில்லை, பூம் திரைப்படத்தில் தோன்றினார், பின்னர் அக்லி அவுர் பக்லி (2008), டன்னோ ஒய்... நா ஜானே கியோன் (2010), சௌரஹென் (2012), ஸ்டிரிங்ஸ் உட்பட பல்வேறு சுயாதீனத் திரைப்படங்களில் வேடங்களில் நடித்துள்ளார்
ஆரம்பகால வாழ்க்கை[தொகு] ஜீனத் அமன் 19 நவம்பர் 1951 அன்று பம்பாயில் ஜீனத் கான் என்ற பெயரில் பிறந்தார்.[1][2] ஒரு முஸ்லீம் தந்தை மற்றும் மராத்தி பேசும் இந்து தாய்க்கு பிறந்த அமன், நடிகர் ராசா முராத்தின் உறவினர் மற்றும் நடிகர் முராத்தின் மருமகள் ஆவார். அவரது தந்தை, அமானுல்லா கான்,[1][3] முகல்-இ-ஆசம் மற்றும் பகீசா போன்ற திரைப்படங்களுக்கு ஸ்கிரிப்ட் எழுத்தாளராக இருந்தார், மேலும் அடிக்கடி "அமன்" என்ற பெயரில் எழுதினார், பின்னர் அதை அவர் தனது திரைப் பெயராக ஏற்றுக்கொண்டார். அமானின் பெற்றோர் அவள் இளமையாக இருந்தபோது விவாகரத்து பெற்றனர்.[4] 13 வயதில், அவரது தந்தை காலமானார். [சான்று தேவை] அவர் தனது பள்ளிப்படிப்பை பஞ்ச்கனியில் முடித்தார் மற்றும் மாணவர் உதவிக்கான மேல் படிப்புக்காக லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில் உள்ள தெற்கு கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்திற்குச் சென்றார், ஆனால் அவளால் பட்டப்படிப்பை முடிக்க முடியவில்லை. தொழில்[தொகு] முதன்மைக் கட்டுரை: ஜீனத் அமன் திரைப்படவியல் 1970கள்[தொகு] 1970 இல், அவர் ஃபெமினா மிஸ் இந்தியா போட்டியில் பங்கேற்றார், அங்கு அவர் இரண்டாவது இடத்தைப் பிடித்தார், மேலும் 'முதல் இளவரசி' என்று பட்டம் பெற்றார்.[5] இதைத் தொடர்ந்து, அவர் மிஸ் ஆசியா பசிபிக் இன்டர்நேஷனல் போட்டியில் பங்கேற்றார், அதில் அவர் வென்றார், அந்தப் போட்டியில் வென்ற முதல் ஃபெமினா மிஸ் இந்தியா பட்டத்தை வென்றவர்.[6] அவரது போட்டிகளை வென்ற பிறகு, அமன் நடிக்கத் தொடங்கினார், தேவ் ஆனந்துடன் இணைந்து தி ஈவில் விதின் திரைப்படத்தில் முதலில் தோன்றினார், அது வணிக ரீதியாக தோல்வியடைந்தது.[7] 1971 ஆம் ஆண்டில், ஓ.பி. ரால்ஹானின் ஹல்சுல் படத்தில் அமன் ஒரு சிறிய பாத்திரத்தில் தோன்றினார், அதே ஆண்டில் வினோத் கன்னா, கிஷோர் குமார், மெஹ்மூத் மற்றும் ஹெலன் நடித்த ரால்ஹானின் மற்றொரு படமான ஹங்காமாவில் தோன்றினார்; இரண்டு படங்களும் பாக்ஸ் ஆபிஸில் தோல்வியடைந்தன.[8][9][சரிபார்ப்பு தேவை] நடிகரும் இயக்குனருமான தேவ் ஆனந்த் விரைவில் அமானை ஹரே ராமா ஹரே கிருஷ்ணா (1971) திரைப்படத்தில் ஜஸ்பிர்/ஜானிஸாக நடிக்க அணுகினார். நடிகை ஜஹீதா அந்த பாத்திரத்தை மறுத்த பிறகு.[10] இந்த திரைப்படம் விமர்சன ரீதியாக வெற்றி பெற்றது, இது அவரது திருப்புமுனையை அடைய உதவியது.[11][12] படத்தில் அவரது நடிப்பு மற்றும் நடிப்பு பாராட்டப்பட்டது, மேலும் அவர் சிறந்த துணை நடிகைக்கான பிலிம்பேர் விருதை[13] மற்றும் சிறந்த நடிகைக்கான BFJA விருதையும் வென்றார்.
1970களில், Cine Blitz இதழ் தொடங்கப்பட்டது, அதன் அட்டைப்படத்தில் அமனுடன் முதல் இதழ் வெளியிடப்பட்டது.[15] 1973 இல், அவர் மீண்டும் ஆனந்துடன் இணைந்து ஹீரா பன்னாவில் நடித்தார், மேலும் யாதோன் கி பாராத் என்ற அதிரடித் திரைப்படத்தில் விஜய் அரோராவின் கதாநாயகியாக சுனிதாவாக நடித்தார். பிந்தைய திரைப்படத்தை திரைப்பட அறிஞர் கௌசிக் பௌமிக் "முதல் சிறந்த பாலிவுட் திரைப்படம்" என்று விவரித்தார்.[16] "சுராலியா ஹை தும்னே ஜோ தில் கோ" பாடலில் அமனின் நடிப்பு கவனத்தை ஈர்த்தது, அப்போது அவர் "கிதார் சுமக்கும் வெள்ளை நிற பெண்" என்று அறியப்பட்டார்.[17] அவர் சஞ்சய் கான் மற்றும் டேனி டென்சோங்பா ஆகியோருடன் துண்டிலும் நடித்தார்; இதன் கதைக்களம் அகதா கிறிஸ்டியின் தி அன்ஸ்பெக்டட் கெஸ்ட் நாவலால் ஈர்க்கப்பட்டது.[சான்று தேவை] நடிகர்களின் நடிப்பு பாராட்டப்பட்டது,[சான்று தேவை] இருப்பினும் படம் சராசரி வசூல் என்று அறிவிக்கப்பட்டது.[18] 1974 ஆம் ஆண்டில், மனோஜ் குமாரின் திரைப்படமான ரொட்டி கப்தா அவுர் மகான் திரைப்படத்தில் அமன் நடிக்கத் தொடங்கினார், அதில் ஷீதல் என்ற ஒரு சந்தர்ப்பவாதியாக நடித்தார், அவர் ஒரு கோடீஸ்வரனுக்காக வேலையில்லா காதலனை விட்டு வெளியேறுகிறார்.[19] பிரேம் சாஸ்த்ரா மற்றும் இஷ்க் இஷ்க் இஷ்க் ஆகிய படங்களில் ஒன்றாகத் தோன்றிய அமன், தேவ் ஆனந்துடன் ஆண்டு முழுவதும் தொடர்ந்து நடித்தார். ஷம்மி கபூர் இயக்கிய மனோரஞ்சன் திரைப்படத்தில் நிஷா, குணமடைந்த விபச்சாரியாக அவர் நடித்தார், மேலும் ராஜேஷ் கண்ணாவுடன் இணைந்து நடிப்பதற்காக கருக்கலைப்பு செய்ய நினைக்கும் லட்சியப் பெண்ணான ராஷ்மியாக அஜனாபியில் நடித்தார். பிந்தைய திரைப்படம் பாக்ஸ் ஆபிஸில் சராசரி செயல்திறனைப் பெற்றது.[20] 1975 இல், அமன் இரண்டு படங்களில் தோன்றினார்: வாரண்ட் ஒரு கொலையாளியாக நடித்தார், மற்றும் சோரி மேரா காம் ஷர்மலியாக நடித்தார், இவை இரண்டும் வெற்றி பெற்றன.[21][22] அடுத்த ஆண்டில், அவர் சஷி கபூருடன் இணைந்து தீவாங்கியில் தோன்றினார், மேலும் பாலிகா பாதுவில் அங்கீகாரம் இல்லாத குரல் பாத்திரத்தில் நடித்தார். 1977 இல், தரம் வீர் திரைப்படத்தில் தர்மேந்திரா, ஜீதேந்திரா மற்றும் நீது சிங் ஆகியோருடன் இளவரசியாக நடித்தார். அந்த வருடத்தில் அதிக வசூல் செய்த இரண்டாவது ஹிந்தித் திரைப்படம் ஆகும்.[23] தேவ் ஆனந்துடன் மீண்டும் நடித்த டார்லிங் டார்லிங் படங்களிலும், வணிகரீதியாக வெற்றி பெற்ற சைல்லா பாபு படத்திலும் அவர் பாத்திரங்களை வகித்தார்.[24] அமன் அடுத்ததாக ஹம் கிசிசே கும் நஹீன் திரைப்படத்தில் ரிஷி கபூரின் காதலியான சுனிதாவாக நடித்தார், இது அந்த ஆண்டின் மூன்றாவது அதிக வசூல் செய்த ஹிந்தித் திரைப்படமாகும்.[25][26] 1978 ஆம் ஆண்டில், அமன் ஹாலிவுட்டில் நுழைய முயன்றார், இது கிருஷ்ணா ஷாவின் ஷாலிமார் திரைப்படம் அமெரிக்காவிலும் இந்தியாவிலும் தோல்வியடைந்தபோது பின்வாங்கியது.[17] அவர் அடுத்ததாக ஹீரலால் பன்னாலிலும் சோர் கே கர் சோர் படத்திலும் நடித்தார், மீண்டும் அசோக் குமாருடன் பிந்தைய படத்தில் நடித்தார்.[27] அமன் பின்னர் ராஜ் கபூரின் சத்தியம் சிவம் சுந்தரம் (1978) திரைப்படத்தில் தோன்றினார். இந்த திரைப்படம் பாக்ஸ் ஆபிஸில் வெற்றி பெற்றது,[28] இருப்பினும் ஆரம்பத்தில் விமர்சகர்களிடமிருந்து சர்ச்சையை ஏற்படுத்தியது, பலர் இந்த சதியை எதிர்-உள்ளுணர்வு என்று விவரித்தார்கள்;[29] உடலை விட ஆன்மா மிகவும் கவர்ச்சிகரமானது என்ற கருத்தை உள்ளடக்கியது, இருப்பினும் கபூர் அமானின் பாலியல் முறையீட்டைக் காட்சிப்படுத்தியது.[30] அந்த நேரத்தில் படத்தின் சர்ச்சைக்குரிய தன்மை இருந்தபோதிலும், அமானின் நடிப்பு பாராட்டப்பட்டது, மேலும் சிறந்த நடிகைக்கான பிலிம்பேர் பரிந்துரையைப் பெற்றது.[17]
டான் படத்தில் அமன் ரோமாவாக நடித்தார்.[31] படத்தின் தயாரிப்பாளரான நாரிமன் இரானி, அந்த நேரத்தில் பணத்தை இழந்து கொண்டிருந்தார், இது அமன் பாத்திரத்தை எடுக்க வழிவகுத்தது, அவரது வேலைக்கு பணம் கொடுக்க மறுத்தது; படப்பிடிப்பின் நடுவில் இரானி இறந்தார்,[32] இருப்பினும் திரைப்படம் வணிக ரீதியாக வெற்றி பெற்றது,[33] மேலும் டான் உரிமையின் அடிப்படையாக செயல்பட்டது.[34] 1979 ஆம் ஆண்டில், தி கிரேட் கேம்ப்ளரில் ஷப்னம் என்ற பாத்திரத்தில் அமன் நடித்தார். படத்தில் தனது பணி அனுபவத்தை தனக்கு மிகவும் பிடித்த ஒன்று என்று விவரித்தார், குறிப்பாக அவர்கள் இத்தாலியில் படமெடுத்தபோது.[35] வெளியானபோது, அது ஸ்லீப்பர் ஹிட் ஆனது.[36] அந்த ஆண்டு அவர் கடைசியாக நடித்தது கோல் மால் படத்தில் கெஸ்ட் பார்லிமென்ட்.1980கள்[தொகு] 1980 இல், அமன் முதன்முதலில் தக்கர் படங்களில் சப்னாவாகவும், ராம் பல்ராம் மதுவாகவும் நடித்தார். பாம்பே 405 மைல்ஸ் படத்தில் வினோத் கண்ணாவுடன் ராதாவாகவும் நடித்தார். அமன் அடுத்ததாக சஞ்சய் கான் இயக்கிய அப்துல்லா திரைப்படத்தில் ஜைனப் வேடத்தில் நடித்தார், ராஜ் கபூர், டேனி டென்சோங்பா மற்றும் கான் அவருடன் நடித்தார். அந்த நேரத்தில் எந்தப் படத்திற்கும் அதிக பட்ஜெட் செலவழித்த திரைப்படங்களில் ஒன்றாக இருந்தது, அதன் வெற்றிக்காக கான் எடுத்த ஆபத்து இது.[37] இந்தியாவில் குறைவான செயல்திறன் இருந்தபோதிலும்,[38] இந்த திரைப்படம் சோவியத் யூனியனில் வெற்றியைப் பெற்றது.[39] அமான் அடுத்ததாக இந்திய-சோவியத் தயாரித்த அட்வென்ச்சர்ஸ் ஆஃப் அலி-பாபா மற்றும் நாற்பது தீவ்ஸ் திரைப்படத்தில் பாத்திமாவாக நடித்தார், இது அலிபாபா அவுர் 40 சோர் என்று அறியப்படுகிறது, இது அசல் நாட்டுப்புறக் கதையின் மூன்று திரைப்படத் தழுவல்களில் ஒன்றாகும், மற்ற இரண்டும் 1954 இல் வெளிவந்த திரைப்படமாகும். மற்றும் 1966 ஆம் ஆண்டு வெளியான திரைப்படம், மற்ற தேசங்களைச் சேர்ந்த நடிகர்கள் நடித்த முதல் திரைப்படங்களில் ஒன்றாகவும் இது குறிப்பிடத்தக்கது. இது ஒரு மிதமான வெற்றியாகும்,[40] மேலும் வெற்றிகரமான இந்திய-சோவியத் இணைத் தயாரிப்புகளில் ஒன்றாகும்.[41] அமன் அடுத்து ஃபெரோஸ் கான் இயக்கிய குர்பானி திரைப்படத்தில் நடித்தார், அதில் அவர் கான் மற்றும் வினோத் கன்னாவுடன் நடித்தார்; அவர் பாடகி மற்றும் நடனக் கலைஞரான ஷீலாவாக நடித்தார். இந்த திரைப்படம் பாக்ஸ் ஆபிஸில் பெரும் வெற்றியைப் பெற்றது,[38] மற்றும் ஒலிப்பதிவு குறிப்பிட்ட பாராட்டைப் பெற்றது.[42][43] நஜியா ஹாசன் பாடிய மற்றும் அமன் மீது படமாக்கப்பட்ட ஆப் ஜெய்சா கோய் பாடல் பிலிம்பேர் விருதை வென்றது.[44] அமிதாப் பச்சனுடன் தோஸ்தானா படத்தில் அமன் ஷீதலாகவும் நடித்தார். அவர் அடுத்ததாக பி.ஆர். சோப்ராவின் இன்சாஃப் கா தராசுவில் நீதி கேட்கும் கற்பழிப்பு பாதிக்கப்பட்டவராக நடித்தார், இது அதன் ஒலிப்பதிவைக் காட்டிலும் அதன் கதைக்களத்தில் கவனம் செலுத்திய சிலரில் ஒன்றாகும். இத்திரைப்படம் அமானின் இரண்டாவது சிறந்த நடிகைக்கான பிலிம்பேர் விருதுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டது.[43] 1981 ஆம் ஆண்டில், அமன் நான்கு படங்களில் தோன்றினார் - அவர் முதலில் பேராசிரியர் பியாரேலால் படத்தில் சோனியாவாகவும், தர்மேந்திராவின் கதாநாயகியாகவும், கட்டிலோன் கே காடில் படத்தில் ஜமீலாவாகவும் நடித்தார், மேலும் க்ரோதி படத்தில் நீராவாகவும் நடித்தார். அமன் பின்னர் அமிதாப் பச்சனுடன் லாவாரிஸ் படத்தில் நடித்தார்.[17] 1982 ஆம் ஆண்டில், அமன் குற்றம் திரைப்படமான அஷாந்தியில் நடித்தார். 1983 ஆம் ஆண்டில், அவர் மகான் திரைப்படத்தில் ரீட்டாவாக நடித்தார், இது முதன்முதலில் மூன்று வேடங்களில் நடித்தது. திரைப்படம் சராசரிக்கும் மேலான வசூலை ஈட்டியது.[45] அதே ஆண்டில், அவர் புகார் திரைப்படத்தில் ஜூலியாக நடித்தார், இது பாக்ஸ் ஆபிஸில் சராசரி நடிப்பைப் பெற்றது.[45] 2000 ஆம் ஆண்டு தழுவல் உட்பட பல்வேறு பொழுதுபோக்குகளில் இந்தத் திரைப்படம் ரீமேக் செய்யப்பட்டது, இது பாக்ஸ் ஆபிஸில் சராசரியாகச் செயல்பட்டது.[46] மேலும் 1983 இல், அவர் ஹம் சே ஹை ஜமானா திரைப்படத்தில் நிஷா தாக்கூராக நடித்தார். 1984 ஆம் ஆண்டில், அவர் ஜாகிர் படத்தில் தர்மேந்திரா, மிதுன் சக்ரவர்த்தி மற்றும் பிரான் ஆகியோருடன் முக்கிய கதாநாயகி சிமாவாக நடித்தார். 1985 முதல் 1989 வரை, மசார் கானுடனான தனது திருமணத்தில் அதிக கவனம் செலுத்துவதற்காக படங்களில் குறைவாகவே தோன்றினார்; இந்த காலகட்டத்தில் அவரது படங்கள் விமர்சன ரீதியாகவும் நிதி ரீதியாகவும் தோல்வியடைந்தன. அவர் நீதிமன்ற அறை நாடகமான கவாஹி திரைப்படத்தில் நடித்தார்,[47] இது திரைப்படத் துறையில் இருந்து தற்காலிக ஓய்வு பெறுவதற்கு முன் அவரது கடைசி திரைப்பட பாத்திரமாக இருந்தது. 2000கள்[தொகு] 10 வருடங்கள் தொழில்துறையில் செயல்படாமல் இருந்த பிறகு, போபால் எக்ஸ்பிரஸ் (1999) திரைப்படத்தில் அமன் கேமியோ ரோலில் தோன்றினார். இருப்பினும், 2003 ஆம் ஆண்டு பூம் திரைப்படத்தில் ஆலிஸாக தோன்றிய வரை அவர் வேறொரு படத்தில் தோன்றவில்லை. இந்த திரைப்படம் பாக்ஸ் ஆபிஸில் மிகவும் குறைவான செயல்திறன் கொண்டதாக மாறியது,[48] தயாரிப்பாளர் ஆயிஷா ஷெராஃப் உட்பட படத்தின் குழுவினருக்கு நிதி சிக்கல்களை உருவாக்கியது.[49] 2004 ஆம் ஆண்டில், மும்பையில் உள்ள செயின்ட் ஆண்ட்ரூ ஆடிட்டோரியத்தில் அரங்கேற்றப்பட்ட தி கிராஜுவேட் நாடகத்தில் திருமதி ராபின்சனாக அவர் தோன்றினார். கரண் ஜோஹர் தொகுத்து வழங்கிய காஃபி வித் கரண் என்ற பேச்சு நிகழ்ச்சியில் நடிகை ஹேமா மாலினியுடன் அவர் தோன்றினார்.[50] அமன் பின்னர் மக்ஷம் (2005), ஜானா... லெட்ஸ் ஃபால் இன் லவ் (2006) ஆகிய படங்களில் ராஜுவின் அம்மாவாகவும், 2012 இல் வெளியான சௌராஹேனிலும் நடித்தார், ஆனால் முதலில் படமாக்கப்பட்டு 2007 இல் நிறுத்தப்பட்டது.[51] 2008 ஆம் ஆண்டில், அக்லி அவுர் பக்லி என்ற திரைப்படத்தில் அமன் விருந்தினராக நடித்தார். அடுத்த ஆண்டில், அவர் கீதா இன் பாரடைஸ் (2009) திரைப்படத்தில் நடித்தார். 2008 ஆம் ஆண்டில், ஜீ சினி விருது விழாவின் போது, அமன் இந்தி சினிமாவுக்கு அவர் ஆற்றிய பங்களிப்பை அங்கீகரிப்பதற்காக வாழ்நாள் சாதனையாளர் விருதைப் பெற்றார். இலங்கையின் கொழும்பில் நடைபெற்ற IIFA விருதுகள் 2010 இல் "இந்திய சினிமாவிற்கு சிறந்த பங்களிப்பு" என்ற விருதையும் அவர் பெற்றா 2010கள்[தொகு] 2012 இல் அமன் 2010 ஆம் ஆண்டில், டன்னோ ஒய்... நா ஜானே கியோன் படத்தில் அமன் ரெபேக்காவாக நடித்தார். இந்தத் திரைப்படம் முதலில் நாடு முழுவதும் உள்ள திரைப்பட விழாக்களில் ஒளிபரப்பப்பட்டது, மேலும் ஒரு பெரிய அளவிலான சர்ச்சையை ஏற்படுத்தியது, அதன் ஓரினச்சேர்க்கைக்கான ஒரே மாதிரியான கருத்துக்களுக்காக விமர்சகர்களால் தடை செய்யப்பட்டது.[52] இருப்பினும், திரைப்படம் திரைப்பட விழாக்கள் மூலம் வெற்றியைப் பெற்றது மற்றும் பின்னர் வரையறுக்கப்பட்ட திரையரங்குகளில் வெளியிடப்பட்டது.[53] படத்தில், அமன் ஆப் ஜெய்சா கோய் மற்றும் சுரா லியா ஹை தும்னே ஜோ பாடல்களை பாடினார்.[54] இது பின்னர் 2014 இல் வெளியான Dunno Y2... Life Is a Moment என்ற தொடர்ச்சியை உருவாக்கியது, இதில் அமன் நடித்திருந்தார். 2012 இல், Strings of Passion திரைப்படத்தில் அமன் ரோமாவாக நடித்தார். அமன் தில் தோ தீவானா ஹை (2016) மற்றும் சல்லு கி ஷாதி (2017) ஆகிய படங்களில் நடித்தார். சல்லு கி ஷாதி நடிகர் சல்மான் கானுக்கு அஞ்சலி செலுத்தும் வகையில் உருவாக்கப்பட்டது.[55] 2017 ஆம் ஆண்டில், அமன் லவ் லைஃப் & ஸ்க்ரூ அப்ஸ் என்ற குறுகிய கால வலைத் தொடரில் நடித்தார், அதில் அவர் ஜோனாவின் முக்கிய பாத்திரத்தில் நடித்தார், கடுமையான காதல் வாழ்க்கை மற்றும் தனிப்பட்ட பிரச்சனைகளைக் கொண்ட ஒரு ஸ்பின்ஸ்டர், அவர் அடிக்கடி இளையவர்களுடன் கலந்துகொள்கிறார்.[56] இந்த நிகழ்ச்சி போலந்தில் நடந்த திரைப்பட விழா உட்பட சர்வதேச திரைப்பட விழாக்களில் இடம்பெற்றது, அங்கு ஒரு விழாவில் காண்பிக்கப்படும் முதல் இந்திய வலைத் தொடர் இதுவாகும்.[57] இந்தத் தொடர் பொதுவாக கலவையான விமர்சனங்களைப் பெற்றாலும்,[56] அமானின் நடிப்பு விமர்சகர்களால் பாராட்டப்பட்டது.[57] ஜூன் 2019 இல், அமன் பானிபட் திரைப்படத்தின் நடிகர்களுடன் சேர்ந்தார்,[58][59][60] அங்கு அவர் சகினா பேகத்தின் சிறிய பாத்திரத்தில் நடித்தார், அந்த கதாபாத்திரத்தை இயக்குனர் அசுதோஷ் கோவாரிகர் விவரித்தார் "அவரது ஹோஷியர்கஞ்ச் மாகாணத்தை வழிநடத்தும் ஒரு கொடூரமான பாத்திரம். "[59] இது டிசம்பர் 2019 இல் திரையரங்குகளில் வெளியிடப்பட்டது, பாக்ஸ் ஆபிஸ் தோல்வியாக வெளிப்பட்டது.[61][62][63] செப்டம்பர் 2019 இல் ஈஸ்டர்ன் ஐக்கு அளித்த ஒரு நேர்காணலில், அமன் தற்போது திரைப்படத் துறையில் தனது செயல்பாடுகளைப் பற்றி விவாதித்தார், "என் வயதிற்கு ஏற்ற பெரிய பாத்திரங்கள் எதுவும் இல்லை. ஹிந்தி சினிமாவில் அவர்கள் மிகக் குறைவு, அதனால் தான், ஆனால் ஒரு சிறந்த பாத்திரம் வந்தால் நான் இல்லை என்று கூறமாட்டேன்."[35] 2020கள்[தொகு] பிப்ரவரி 2020 இல், கஸ்தூரிபா காந்தியின் நாடகத்தில் அமன் மீண்டும் திரையரங்கில் நடிக்கிறார் என்று அறிவிக்கப்பட்டது.[64] ஜனவரி 2021 இல், அவர் வரவிருக்கும் கொலை-மர்மத் திரைப்படமான Margaon: The Closed File இல் நடிப்பார் என்று அறிவிக்கப்பட்டது, 1980 களுக்குப் பிறகு அவரது முதல் முன்னணி பாத்திரம்.[சான்று தேவை] அகதா கிறிஸ்டிக்கு அஞ்சலி செலுத்தும் படத்தில், அமன் "சுதந்திரமான பெண், தாய் மற்றும் தொழில்முனைவோர்" என்ற ஆங்கிலோ இந்திய குடும்பத்தின் தலைவரை சித்தரிக்கவும். தனிப்பட்ட வாழ்க்கை[தொகு] 1978 இல், அமன் நடிகர் சஞ்சய் கானை மணந்தார், அது 1979 இல் ரத்து செய்யப்பட்டது. பின்னர் அமன் நடிகர் மசார் கானை 1985 முதல் 1998 இல் அவர் இறக்கும் வரை மணந்தார். மசார் கானுடன் அவருக்கு இரண்டு குழந்தைகள் இருந்தன, மேலும் அவருக்கு திருமணமாகி மொத்தம் 13 ஆண்டுகள் ஆகின்றன. அமானுக்கு மசார் கானுடன் இரண்டு மகன்கள் உள்ளனர்; திரைப்பட இயக்குனர் அஸான் கான்,[66] இவர் கொள்ளையடிக்கப்பட்ட பேங்க்ஸ்டர் திரைப்படத்தை இயக்கியவர்,[66] மற்றும் இசையமைப்பாளர் ஜஹான் கான்.[67] 2000 ஆம் ஆண்டு வெளியான கேங் படத்திலும் அவர் சிறப்பு தோற்றத்தில் நடித்துள்ளார். 1998 இல் மசார் இறந்ததிலிருந்து அவர் தனது மகன்களுடன் வசிக்கிறார்.[68] மஜாருடனான தனது திருமணத்தில், அமன் மகிழ்ச்சியடையவில்லை என்று கூறினார்.[69] அவர் 1999 இல் மசார் கானுடனான தனது திருமணம் குறித்து, ரெண்டெஸ்வஸ் வித் சிமி கரேவால் நிகழ்ச்சியில் கூறினார்:[70] நான் தனி மனிதனாகவோ அல்லது கலைஞனாகவோ வளர வேண்டும் என்று மஜார் விரும்பவில்லை. அவர் எப்போதும் நான் குழந்தைகளுடன் இருக்க வேண்டும் மற்றும் வீட்டில் இருக்க வேண்டும் என்று விரும்பினார். திருமணமான முதல் வருடத்திலேயே, நான் ஒரு பெரிய தவறை செய்துவிட்டேன் என்பதை உணர்ந்தேன், ஆனால் நான் அதை வாழ முடிவு செய்தேன். இன்னும் 12 வருடங்கள் செயல்பட முயற்சித்தேன். சுரங்கப்பாதையின் முடிவில் எனக்கு வெளிச்சம் இல்லை. அந்த 12 வருடங்களில் ஒரு கணம் கூட மகிழ்ச்சியோ மகிழ்ச்சியோ இல்லை. ஆனாலும் அதைச் செயல்படுத்த முயற்சித்தேன். 1980 ஆம் ஆண்டில், நடிகர் சஞ்சய் கான் அவரை அடித்த சம்பவத்தில் அமான் துஷ்பிரயோகத்திற்கு ஆளானார்;[71] அப்துல்லா படத்தின் பிரத்தியேகங்களைப் பற்றி விவாதிக்குமாறு கானிடமிருந்து அவருக்கு தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது. அவர் கூட்டத்திற்காக அவர் தங்கியிருந்த ஹோட்டலில் அவரைச் சந்தித்தார், அங்கு அவர் அவளை கடுமையாக அடித்தார், இதன் விளைவாக சம்பவத்திற்குப் பிறகு பல காயங்கள் ஏற்பட்டன.[72] இதை அவரது மனைவி நேரில் பார்த்தார், அவர் தொடர்ந்து அமானை அடிப்பதற்காக அவரை உற்சாகப்படுத்தினார்.[72] இந்த சம்பவம் அமானுக்கு ஒரு சோம்பேறித்தனமான கண்களை ஏற்படுத்தியது, மேலும் அது நடக்கவே நடக்கவில்லை என்று அவர் பின்னர் கூறினார்.[73] பிப்ரவரி 2018 இல், சர்ஃபராஸ் என்று அழைக்கப்படும் தொழிலதிபர் அமன் கன்னாவுக்கு எதிராக அமன் கற்பழிப்பு வழக்கைப் பதிவு செய்தார்.[74] அமானைப் பின்தொடர்ந்து, துன்புறுத்துதல் மற்றும் கொள்ளையடித்தல், அத்துடன் அமானை பலமுறை கற்பழித்ததாகக் கூறப்பட்ட பிறகு, கன்னா மீது குற்றச்சாட்டுகள் சுமத்தப்பட்டன, அதில் அவர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.[75] விவரிக்கப்பட்ட சம்பவங்கள் 2011 மற்றும் 2016 க்கு இடையில் நடந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.[74][74]
Zeenat Khan (born 19 November 1951), better known as Zeenat Aman, is an Indian actress and model. She first received recognition for her modelling work, and at the age of 19, went on to participate in beauty pageants, winning both the Femina Miss India pageant and the Miss Asia Pacific International pageant in 1970. She began acting in 1970, and her early works included the films The Evil Within (1970) and Hulchul (1971). Aman's breakthrough came with the film Hare Rama Hare Krishna (1971), for which she won the Filmfare Best Supporting Actress Award and the BFJA Award for Best Actress. She next starred in the film Yaadon Ki Baaraat (1973), for which she received further recognition.
Aman established herself as a leading actress in the seventies with starring roles in Roti Kapada Aur Makaan (1974), Ajanabee (1974), Warrant (1975), Chori Mera Kaam (1975), Dharam Veer (1977), Chhailla Babu (1977), Hum Kisise Kum Naheen (1977), and The Great Gambler (1979). For her role in the 1978 film Satyam Shivam Sundaram, she was nominated for the Filmfare Award for Best Actress. She also starred in Don (1978), a film which spawned the Don franchise. In the early 1980s, she had leading roles in Abdullah (1980), Alibaba Aur 40 Chor (1980), Qurbani (1980), Dostana (1980), and Insaf Ka Tarazu (1980), the latter of which Aman received another nomination for the Filmfare Award for Best Actress. She continued starring in films throughout the 1980s, having roles in the films Laawaris (1981), Mahaan (1983), Pukar (1983), Jagir (1984), and also had roles in the films Teesri Aankh (1982), Hum Se Hai Zamana (1983).
Following her marriage to actor Mazhar Khan in 1985, Aman began appearing less frequently in films and took a hiatus in 1989, her last film for that period being Gawaahi (1989). In 1999, Aman made a comeback to acting, appearing in the film Bhopal Express; she did not continue acting until 2003, appearing in the film Boom, and has since had roles in various independent films, including Ugly Aur Pagli (2008), Dunno Y... Na Jaane Kyon (2010), Chaurahen (2012), Strings of Passion (2014), Dunno Y2... Life Is a Moment (2015), Dil Toh Deewana Hai (2016), and Sallu Ki Shaadi (2017). She also made a cameo in Panipat (2019), and will next appear in a starring role in the upcoming film Margaon: The Closed File (TBA), her first leading role since the 1980s.
Aside from acting, Aman made her theatre debut in 2004, appearing in the play The Graduate in Mumbai, and in 2020 it was announced she will appear in a play based on Kasturba Gandhi. She also led the 2017 web series Love Life & Screw Ups, for which she was praised. Her personal life and experiences with abuse have received extensive media coverage.
Early life[edit]
Zeenat Aman was born as Zeenat Khan in Bombay on 19 November 1951.[1][2] Born to a Muslim father and a Marathi speaking Hindu mother, Aman is the cousin of actor Raza Murad and niece of actor Murad. Her father, Amanullah Khan,[1][3] was a script writer for movies such as Mughal-e-Azam and Pakeezah, and often wrote under the nom de plume "Aman", which she later adopted as her screen name.
Aman's parents got divorced when she was young.[4] At the age of 13, her father passed away.[citation needed] She did her schooling in Panchgani and went to University of Southern California in Los Angeles for further studies on student aid, but she could not complete her graduation.
Career[edit]
1970s[edit]
In 1970, she participated in the Femina Miss India pageant where she came in second place, and was titled the 'First Princess'.[5] Following this, she competed in the Miss Asia Pacific International pageant, which she won, becoming the first Femina Miss India titleholder to win the pageant.[6] After winning her pageants, Aman had begun acting, appearing first in the film The Evil Within alongside Dev Anand, which was commercially unsuccessful.[7]
In 1971, Aman appeared in a minor role in O. P. Ralhan’s Hulchul, and in the same year appeared in Ralhan's other film Hungama, which starred Vinod Khanna, Kishore Kumar, Mehmood and Helen; both films were flops at the box-office.[8][9][verification needed] Actor and director Dev Anand soon approached Aman to star as Jasbir/Janice in his movie Hare Rama Hare Krishna (1971), an offer given to her after actress Zaheeda denied the role.[10] The film was a critical success, which helped her achieve her breakthrough.[11][12] Her performance and acting in the film was praised, and she won a Filmfare Best Supporting Actress Award[13] and BFJA Award for Best Actress.[14]
In the 1970s, Cine Blitz magazine was launched, with the first issue having with Aman on its cover.[15] In 1973, she starred in Heera Panna yet again appearing alongside Anand, and starred in the action film Yaadon Ki Baaraat as Sunita, the heroine to Vijay Arora. The latter film was described by film scholar Kaushik Baumik as "the first quintessential Bollywood film".[16] Aman's performance in the song "Churaliya hai tumne jo dil ko" garnered attention, where she then became known at the time as the "girl in white carrying a guitar".[17] She also starred in Dhund alongside Sanjay Khan and Danny Denzongpa; its plot was inspired by the Agatha Christie novel The Unexpected Guest.[citation needed] The cast's performance was praised,[citation needed] however the film was declared an average-grosser.[18]
In 1974, Aman began the year starring in Manoj Kumar's film Roti Kapda Aur Makaan, where she portrayed Sheetal, an opportunist who deserts her jobless lover for a millionaire.[19] Aman had continued to star alongside Dev Anand throughout the year, appearing together in Prem Shastra and Ishq Ishq Ishq. She had a role as Nisha, a recovering prostitute in the Shammi Kapoor directed film Manoranjan, and starred in Ajanabee as Rashmi, an ambitious girl who considers having an abortion in order to pursue a career, starring alongside Rajesh Khanna. The latter film had an average performance at the box office.[20]
In 1975, Aman appeared in two films: she starred in the films Warrant as an assassin, and Chori Mera Kaam as Sharmali, both of which were successful.[21][22] In the year following, she appeared in Deewaangee alongside Shashi Kapoor, and had an uncredited voice role in Balika Badhu.
In 1977, starred in the movie Dharam Veer alongside Dharmendra, Jeetendra, and Neetu Singh as a princess. The film was the second highest-grossing Hindi film of that year.[23] She had roles in the films Darling Darling, which was again portrayed alongside Dev Anand, and in the film Chhailla Babu which was a commercial success.[24] Aman next starred in the film Hum Kisise Kum Naheen as Sunita, the lover of Rishi Kapoor, which was the third highest-grossing Hindi film of the year.[25][26]
In 1978, Aman attempted to make an entry into Hollywood, which backfired when Krishna Shah's film Shalimar proved unsuccessful in both the United States and in India.[17] She next starred in Heeralaal Pannalal as well as starring in Chor Ke Ghar Chor, again starring in the latter film with Ashok Kumar.[27] Aman then appeared in Raj Kapoor's film Satyam Shivam Sundaram (1978). The film was a box-office success,[28] however initially drew controversy from critics, with many describing the plot as counter-intuitive;[29] the subject dealt with the notion of the soul being more attractive than the body, however Kapoor showcased Aman's sex-appeal.[30] Despite the controversial nature of the film at the time, Aman's performance was praised, and earned her a Filmfare nomination for Best Actress.[17]
Aman starred as Roma in the film Don.[31] The producer of the film, Nariman Irani, had been losing money at the time, which led Aman to take the role, refusing payment for her work; Irani died midway through filming,[32] however the film was a commercial success,[33] and served as the basis of the Don franchise.[34] In 1979, Aman starred as Shabnam in The Great Gambler. She described her work experience on the film as one of her favorites, particularly when they filmed in Italy.[35] When released, it became a sleeper hit.[36] Her last role that year was a guest appearance in the film Gol Maal.
1980s[edit]
In 1980, Aman first had roles in the films Takkar as Sapna, and Ram Balram as Madhu. She also starred as Radha alongside Vinod Khanna in Bombay 405 Miles. Aman next starred as Zainab in the Sanjay Khan directed film Abdullah, starring alongside Raj Kapoor, Danny Denzongpa and Khan himself. The film had one of the highest budgets spent on any film at the time, which was a risk taken by Khan for its success.[37] Despite underperforming in India,[38] the film achieved success in the Soviet Union.[39]
Aman next starred as Fatima in the Indian-Soviet produced film Adventures of Ali-Baba and the Forty Thieves, better known as Alibaba Aur 40 Chor, which is one of three film adaptations of the original folk tale, the other two being a 1954 film and a 1966 film, and was also noted for being one of the first movies to cast actors of other nationalities. It was a moderate success,[40] and was one of the more successful Indian-Soviet co-productions.[41]
Aman next starred in the Feroz Khan directed film Qurbani, in which she starred with Khan and Vinod Khanna; she was cast as Sheela, a singer and dancer. The film was a major success at the box-office,[38] and the soundtrack received particular praise.[42][43] The song Aap Jaisa Koi, which had been sung by Nazia Hassan and picturised on Aman, won a Filmfare Award.[44] Aman also starred as Sheetal in the film Dostana alongside Amitabh Bachchan. She was next cast as a rape victim seeking justice in B. R. Chopra’s Insaaf Ka Tarazu, which was one of few to focus on its storyline rather than its soundtrack. The film earned Aman her second nomination for the Filmfare Best Actress Award.[43]
In 1981, Aman appeared in four films - she first starred as Sonia in Professor Pyarelal, as the heroine to Dharmendra, starred in the film Katilon Ke Kaatil as Jamila, and also appeared in the film Krodhi as Neera. Aman then starred in the film Laawaris alongside Amitabh Bachchan.[17]
In 1982, Aman starred in the crime film Ashanti. In 1983, she starred in the film Mahaan as Rita, which was the first to feature a triple-role character. The film turned to be an above-average grosser.[45] In the same year, she starred in the film Pukar as Julie, which had an average performance at the box office.[45] The film has been remade in various recreations, including the 2000 adaptation, which also performed average the box-office.[46] Also in 1983, she starred as Nisha Thakur in the film Hum Se Hai Zamana. In 1984, she starred in Jagir as the main heroine Sima, along Dharmendra, Mithun Chakraborty and Pran.
From 1985 to 1989, she appeared less frequently in films to focus more on her marriage with Mazhar Khan; her films in this period were critically and financially unsuccessful. She starred in the film Gawahi, a courtroom drama,[47] which would be her last film role before making a temporary retirement from the film industry.
2000s[edit]
After 10 years of being inactive in the industry, Aman appeared in a cameo role in the film Bhopal Express (1999). However, she didn't appear in another film until 2003, when she appeared as Alice in the film Boom. The film turned to drastically under-perform at the box-office,[48] creating a set of financial problems for the film's crew, including the producer Ayesha Shroff.[49]
In 2004, she appeared as Mrs. Robinson in the play The Graduate staged at St Andrew's auditorium in Mumbai. She had also made an appearance along with actress Hema Malini in the talk show Koffee with Karan, hosted by Karan Johar.[50] Aman then had roles in the films Maksham (2005), Jaana... Let's Fall in Love (2006) as Raju's mother, and in Chaurahen which was released in 2012, but had originally been filmed and shelved in 2007.[51] In 2008, Aman guest starred in the feature film Ugly Aur Pagli. In the year following, she starred in the film Geeta in Paradise (2009).
In 2008, Aman received a Lifetime Achievement Award during the Zee Cine Awards function in 2008 as a recognition of her contribution to Hindi Cinema. She also received an "Outstanding Contribution to Indian Cinema" award at the IIFA awards 2010 held at Colombo, Sri Lanka.
2010s[edit]
In 2010, Aman starred as Rebecca in the film Dunno Y... Na Jaane Kyon. The film was originally aired at film festivals nationwide, and drew an immense amount of controversy, being panned by critics for its gay stereotypes.[52] However, the film achieved success through film festivals and later achieved a limited theatrical release.[53] In the film, Aman performed the songs Aap Jaisa Koi and Chura Liya Hai Tumne Jo.[54] It later spawned the sequel Dunno Y2... Life Is a Moment, released in 2014, which Aman had also starred in. In 2012, Aman was cast as Roma in the film Strings of Passion.
Aman had roles in the films Dil Toh Deewana Hai (2016) and Sallu Ki Shaadi (2017). Sallu Ki Shaadi was made as a tribute to actor Salman Khan.[55] In 2017, Aman was cast in the short-lived web series Love Life & Screw Ups, in which she played the main role of Joanna, a spinster with a drastic love life and personal problems, who frequently mingles with younger people.[56] The show was featured in international film festivals, including a film festival in Poland, being the first Indian web series to be shown at a festival there.[57] While the series received generally mixed reviews,[56] Aman's performance was praised by critics.[57]
In June 2019, Aman joined the cast of the film Panipat,[58][59][60] where she portrayed the minor role of Sakina Begum, a character whom director Ashutosh Gowariker described as "a feisty character leading her province of Hoshiyarganj."[59] It was released theatrically in December 2019, emerging as a box-office failure.[61][62][63]
In an interview in September 2019 with Eastern Eye, Aman discussed her activity currently in the film industry, saying that "There are no great age appropriate roles for ladies my age. They are very few and far between in Hindi cinema, so that’s it, but I wouldn’t say no if a really great role came along."[35]
2020s[edit]
In February 2020, it was announced that Aman is staging a comeback in theatre, appearing in a play on Kasturba Gandhi.[64] In January 2021, it was announced that she would star in the upcoming murder-mystery film Margaon: The Closed File, her first leading role since the 1980s.[citation needed] In the film, which is a tribute to Agatha Christie, Aman will portray the "head of an Anglo Indian family who is an independent woman, a mother as well as an entrepreneur."[65]
Personal life[edit]
In 1978, Aman married actor Sanjay Khan, which was annulled in 1979. Aman then married actor Mazhar Khan from 1985 to his death in 1998. She had two children with Mazhar Khan, and was married for a total of 13 years. Aman has two sons with Mazhar Khan; film director Azaan Khan,[66] who directed the heist film Bankster,[66] and composer Zahaan Khan.[67] He has also made a cameo appearance in the 2000 film Gang. She lives with her sons, since Mazhar's death in 1998.[68] In her marriage with Mazhar, Aman stated she was unhappy.[69] She commented on her marriage with Mazhar Khan in 1999, on the show Rendezvous with Simi Garewal:[70]
In 1980, Aman was the victim of abuse in an incident where actor Sanjay Khan beat her;[71] she had received a phone call from Khan asking to discuss specifics for the film Abdullah. She met with him at the hotel he'd been staying at for the meeting, where he beat her severely, resulting in many injuries after the incident.[72] This had been witnessed by his wife, who had allegedly cheered him on to keep beating Aman.[72] The incident caused a lazy eye to Aman, and she later stated that she pretends it never happened.[73]
In February 2018, Aman filed a rape case against businessman Aman Khanna, better known as Sarfaraz.[74] After stalking, harassing, and robbing Aman, as well as allegedly raping Aman various times, charges were pressed against Khanna in which he was then incarcerated.[75] The incidents described were said to have taken place between 2011 and 2016.[74][75]
Impact and accomplishments[edit]
Aman was initially met controversy with in her acting career for her often sexualization in a number of films, to which some critics and fans believed overshadowed her performances. Commenting on this, she told Hindustan Times: "I don't regret or feel bad about anything that happened or may not have happened. If I lost something, I gained something more. The fact that I can look back at my career with so much pride and happiness means I have had a good run without any complaints."[76]
In March 2016, an exhibition created by artist Mina Siddique was launched in Dubai, which featured various works and arts in dedication to Aman, which was titled as Zeenat Aman, with the tagline "Redefining Beauty".[77][78] The event was attended by Aman herself, as well as members from various countries, including UAE and Pakistan.[79]
In April 2019, Bollywood Hungama listed Aman as one of the "10 Hottest Bollywood Actresses Of All Time".[80] She has frequently been cited as the original sex symbol of Bollywood, and is notorious for her figure and looks.[81] However, Aman has stated that she does not take the term seriously,[82] and rather felt restricted by it.[83]
Aman commented on dealing with the media exposure in 2019, saying that "...I haven’t got used to it and feel very blessed. Like I said to you, it is only now I have realised how blessed I am. I see people watching my films and songs as a blessing. There is a wonderful feeling of nostalgia when they see my films and songs. Whenever I am in their city, they reach out to me with that love and I feel very blessed and grateful for the same."[35]
No comments:
Post a Comment