S.M.SRIRAMULU NAIDU ,PRODUCER , DIRECTOR BIOGRAPHY

 

S.M.SRIRAMULU NAIDU ,PRODUCER ,

DIRECTOR BIOGRAPHY

Plea For ‘S M Sriramulu Naidu Award’ To Keep His Memory Alive

Not many are aware of the fact that Manchester of the South was a hotspot for film making between 1935 and 1972. Thanks to multi-talented S M Sriramulu Naidu, known as Movie Moghul of South India to establish three studios during the golden days of cinema.

Years have rolled on, but the memories still linger in the minds of Kovaiites mostly oldtimers about films made in the city. Here octogenarian Dr.S.Srihari, the first neurologist from Coimbatore and son of S M Sriramulu Naidu recalls the heydeys of film making in Coimbatore.

Interestingly, Dr.S.M.Sriramulu Naidu was a talented person who showed his prowess in different vocations of making bakery items, work on furniture, make movies among other things. He believed that every asset had to be revenue yielding. In fact he put up a commercial building long ago in order to ensure a steady income. It may be noted that grandfather of Dr.Srihari was Munuswamy Naidu and he had amassed a lot of resources which included a number of houses.

The grand movie director and producer had been the energy behind Central Studios, Pakshiraja Studios and Chamundeshwari Studios (Bengaluru). Dr.Srihari shared a number of old facts, incidents concerned with his father, the studios and movie making. He recalled the halcyon days. “Our studio, Pakshiraja was located in Puliyakulam. We had 30 rooms (furnished fully) with attached toilets in the premises. A hair cutting saloon, beauty parlour and  a canteen functioned within. The beauty parlour would have a good stock of make up items always. A number of people from Puliyakulam were employed by us. We had carpenters, masons etc., who were part of the team. The movie shoots would be during the day time and used to go on until 7 PM. My father would see the rushes and take part in editing everyday. He used to advise the cameraman, correct the dialogues, work on the songs and music with the concerned people all the time. Father was always in touch with hundreds of people connected with the movie industry. He used to file all the communications efficiently. The studio had its own recording facility and laboratory in the same compound. The nights were kept free for the entire team. One schedule would be about 20 days and my father was very punctual about time. He had worked on six languages and it was a rarity. Father would not spare any efforts to get the best out of the artists or other technicians. Father was also good administrator and he was a stickler for hygiene. We had many cars and log books were maintained for each car. Those were fabulous times.”

Dr. S.Srihari remembers being picked up by B.Rangaswamy Naidu  (BR) of Rajalakshmi Mills in his horse drawn vehicle during the weekends. It was when he used to spend time at the residence of BR and have a good time during his days as a young kid. The movie ‘Malai Kallan’ was made in six languages and the Hindi version ‘Azad’ had cost Rs.500000. Dilip Kumar, Meenakumari and others had stayed in Pakshiraja Studios for the shoot. The food was provided by the studio and it was made as per the choice of the artists The Tamil and Telugu versions had been shot simultaneously. M.G.Ramachandran, N.T.Rama Rao and Bhanumathi had done the movie together. The actress Bhanumathi had been a successful artist by then. “MGR was paid Rs.20000 (if I remember) and Bhanumathi was given Rs.25000 ! The dialogue writer was M.Karunanidhi and he was paid Rs.10000, and it was a princely sum those days. The total cost of the Tamil version was just a little over Rs.250000. The other language versions were a little lesser. However the movie was a big hit and grossed a big sum. It was an extremely profitable venture and the movie catapulted MGR to Super Stardom in one stroke. All the stars stayed in the studio. MGR used to love ‘karuvattu kuzhambhu’ and it was brought by Sundaravel of RHR (Royal Hindu Restaurant). The star used to like the cooking of Chinnathayammal the wife of the hotel founder Guruswamy Nadar. All the stars used to travel by car those days for they could avoid the crowds at the railway platforms while also travelling in their own pace, “shared the good doctor.

The movie ‘Sivakavi’ starring M.K.Thyagaraja Bhagavathar (MKT) was done in 1943 and a part of the movie had been shot at the Madurai Meenakshi Amman Temple Theppakulam. The team had stayed at the Udupi Lodge and women had thronged the railway stations enroute in order to get a glance of MKT and if possible get a feel of the handsome man through a handshake. MKT had been blessed with a golden complexion, fabulous voice and a nice personality. The entire movie ‘Aryamala’ had been produced for Rs.80000. Movie artists who played the leading role had been paid Rs.5000 and the song writers used to get Rs.1000. These were huge sums then.

Dr.S.Srihari shared some more snippets about the movie shoots and the artists, “MGR used to get his make up done well. He protected his image. Sivaji Ganesan was more reserved and would attend to his work in a prompt manner. The poori and masal from C.S Hotel used to be a favourite with both of them. Of course, food was also got from Ranjitha Vilas or Bombay Anand Bhavan. Both MGR and Sivaji used to give a lot of respect to my father. Those days, the director was the king and he was like an emperor. MGR was a kind hearted person. He was humble to the core and would never show off. Many people benefitted because of his helpful nature. No wonder people prayed for his health when he fell ill during the year 1984. A number of people with a political background used to visit the studio and meet MGR. He concentrated a lot on the development of the DMK those days. MGR was like a magnet in the party and public meetings. The great C.N.Annadurai used to address the gathering in the presence of MGR on a number of occasions.”

Sivaji Ganesan had done a couple of movies with S.M.Sriramulu Naidu – Maragatham (1959) and Kalyaniyin Kanavan (1962). Srihari remembers the making of Maragatham, “It was holiday time for me and I went with the team to Valparai. The ropeway shot was done there. Cochin harbor was another location for the movie. We stayed at the Bolgatty Palace for my father had hired it fully for the movie. More than 30 of us stayed at the palace for a week. Both MGR and Sivaji used to address my father as ‘Naidu Sir’ while M.Karunanidhi (MK) used to address him as ‘Naina’. MGR was very particular to develop his image on screen while also making sure that his movie roles were attractive, imaginative and successful at the box office. Good messages and morals were important for him. MK was a great speaker and was a really talented person. My father used to meet up with MK as Chief Minister along with V.M.Kailasa Gounder between the years 1970 and 1975. They used to relax themselves by playing cards. The call used to come by 4 PM and everyone used to assemble at the place belonging to V.M.Kailasa Gounder. I also remember visiting Ramavaram Gardens (the residence of MGR) along with my father. He received us well. Sivaji Ganesan liked his friends and good food. His friends V.A.Muthumanickkam and Dentist Dr. K.Veluswamy used to visit him often and spend time with him. Non vegetarian biriyani was made for Sivaji Ganesan and he used to feel really entertained in the company of his friends.”

Dr.S.Srihari talked about the song ‘Ethanai Kaalam thaan Yemaattruvaar indha naattilae’ which was rendered by M.Karunanidhi in Malai Kallan. The movie had grossed Rs.9000000 (ninety lakhs) those days and this was the revenue for the Tamil version alone. The returns had been fabulous and M.G.Ramachandran became the Super Star of his times.

S.M.Sriramulu Naidu used to get up from his sleep and note down his ideas promptly even if it was in the middle of the night. The Movie Moghul of South India had friends from all quarters of the society. Perhaps an award on innovation and creativity could be created in his name and conferred to talented Coimbatoreans on an annual basis. The ‘S.M.Sriramulu Naidu  Citation’ for ‘Creativity and Innovation’ will be most welcome in Coimbatore.

—Rajesh Govindarajulu

1935 மற்றும் 1972 க்கு இடையில் மான்செஸ்டர் ஆஃப் தி சவுத் திரைப்படத் தயாரிப்பிற்கான ஒரு இடமாக இருந்தது என்பது பலருக்குத் தெரியாது. சினிமாவின் பொன்னான நாட்களில் மூன்று ஸ்டுடியோக்களை நிறுவிய தென்னிந்தியாவின் மூவி மொகுல் என்று அழைக்கப்படும் பல திறமையான எஸ் எம் ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவுக்கு நன்றி.

வருடங்கள் உருண்டுவிட்டன, ஆனால் நகரத்தில் தயாரிக்கப்பட்ட திரைப்படங்களைப் பற்றி கோவையர்களின் மனதில் நினைவுகள் இன்னும் பழையவை. கோயம்புத்தூரில் இருந்து முதல் நரம்பியல் நிபுணரும், எஸ்.எம். ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவின் மகனுமான ஆக்டோஜெனேரியன் டாக்டர் எஸ்.ஸ்ரீஹாரி, கோயம்புத்தூரில் திரைப்படத் தயாரிப்பின் சிறப்பை நினைவு கூர்ந்தார்.

சுவாரஸ்யமாக, டாக்டர்.எஸ்.எம்.ஸ்ரீராமுலு நாயுடு ஒரு திறமையான மனிதர், அவர் பேக்கரி பொருட்களை தயாரித்தல், தளவாடங்கள்  வேலை செய்தல், மற்றவற்றுடன் திரைப்படங்களை உருவாக்குதல் போன்ற பல்வேறு தொழில்களில் தனது திறமையைக் காட்டினார். ஒவ்வொரு சொத்தும் வருவாய் ஈட்டக்கூடியதாக இருக்க வேண்டும் என்று அவர் நம்பினார். உண்மையில் அவர் ஒரு நிலையான வருமானத்தை உறுதி செய்வதற்காக நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு ஒரு வணிக கட்டிடத்தை அமைத்தார். டாக்டர் ஸ்ரீஹரியின் தாத்தா முனுசாமி நாயுடு என்பதும், அவர் ஏராளமான வீடுகளை உள்ளடக்கிய ஏராளமான வளங்களை குவித்துள்ளார் என்பதையும் கவனத்தில் கொள்ளலாம்.

சென்ட்ரல் ஸ்டுடியோஸ், பக்ஷிராஜா ஸ்டுடியோஸ் மற்றும் சாமுண்டேஸ்வரி ஸ்டுடியோஸ் (பெங்களூரு) ஆகியவற்றின் பின்னணியில் பெரும் திரைப்பட இயக்குனரும் தயாரிப்பாளரும் இருந்தனர். டாக்டர் ஸ்ரீஹரி பல பழைய உண்மைகள், தனது தந்தையுடன் தொடர்புடைய சம்பவங்கள், ஸ்டுடியோக்கள் மற்றும் திரைப்படத் தயாரிப்பைப் பகிர்ந்து கொண்டார். 

அவர் பிஸியான நாட்களை நினைவு கூர்ந்தார். “எங்கள் ஸ்டுடியோ, பக்ஷிராஜா புலியாகுளத்தில் இருந்தது. வளாகத்தில் இணைக்கப்பட்ட கழிப்பறைகளுடன் எங்களுக்கு 30 அறைகள் (முழுமையாக வழங்கப்பட்டுள்ளன) இருந்தன. ஒரு முடி வெட்டும் சலூன், பியூட்டி பார்லர் மற்றும் ஒரு கேண்டீன் ஆகியவை உள்ளே செயல்பட்டன. பியூட்டி பார்லரில் எப்போதும் மேக்கப் பொருட்களின் நல்ல பங்கு இருக்கும். புலியகுளத்தைச் சேர்ந்த ஏராளமானோர் எங்களால் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்டனர். எங்களிடம் தச்சர்கள், மேசன்கள் போன்றவர்கள் இருந்தனர், அவர்கள் அணியின் ஒரு பகுதியாக இருந்தனர். 

திரைப்பட படப்பிடிப்புகள் பகல் நேரத்தில் இருக்கும், மேலும் இரவு 7 மணி வரை இருக்கும். என் தந்தை RUSH பார்த்து தினமும் எடிட்டிங் செய்வார். அவர் கேமராமேனுக்கு அறிவுரை கூறுவது, உரையாடல்களைத் திருத்துவது, பாடல்கள் மற்றும் இசையை சம்பந்தப்பட்டவர்களுடன் எப்போதும் வேலை செய்வது. திரைப்படத் துறையுடன் இணைந்த நூற்றுக்கணக்கான மக்களுடன் தந்தை எப்போதும் தொடர்பில் இருந்தார். அவர் அனைத்து தகவல்தொடர்புகளையும் திறமையாக தாக்கல் செய்தார். அதே கலவையில் ஸ்டுடியோவுக்கு அதன் சொந்த பதிவு வசதி மற்றும் ஆய்வகம் இருந்தது. முழு அணிக்கும் இரவுகள் இலவசமாக வைக்கப்பட்டன. ஒரு அட்டவணை சுமார் 20 நாட்கள் இருக்கும், என் தந்தை நேரத்தைப் பற்றி மிகவும் சரியான நேரத்தில் இருந்தார். அவர் ஆறு மொழிகளில் பணிபுரிந்தார், அது ஒரு அபூர்வமாகும். கலைஞர்களிடமிருந்தோ அல்லது பிற தொழில்நுட்ப வல்லுநர்களிடமிருந்தோ சிறந்ததைப் பெறுவதற்கான எந்தவொரு முயற்சியையும் தந்தை விட்டுவிட மாட்டார். தந்தையும் நல்ல நிர்வாகியாக இருந்தார், அவர் சுகாதாரத்திற்காக ஒரு ஸ்டிக்கர். எங்களிடம் பல கார்கள் இருந்தன, ஒவ்வொரு காருக்கும் பதிவு புத்தகங்கள் பராமரிக்கப்பட்டன. அவை அற்புதமான காலங்கள். ”

ராஜலட்சுமி மில்ஸைச் சேர்ந்த பி.ரங்கசாமி நாயுடு (பி.ஆர்) தனது குதிரை வண்டியில் வார இறுதிகளில் அழைத்துச் செல்லப்பட்டதை டாக்டர் எஸ்.ஸ்ரீஹரி நினைவு கூர்ந்தார். அவர் பி.ஆரின் இல்லத்தில் நேரத்தை செலவழித்து, ஒரு இளம் குழந்தையாக இருந்த நாட்களில் ஒரு நல்ல நேரத்தை செலவழித்தபோதுதான். ‘மலைக்கள்ளன் ’ திரைப்படம் ஆறு மொழிகளில் தயாரிக்கப்பட்டது, இந்தி பதிப்பு ‘ஆசாத்’ ரூ .500000 செலவாகும். திலீப் குமார், மீனகுமாரி மற்றும் பலர் படப்பிடிப்புக்காக பக்ஷிராஜா ஸ்டுடியோவில் தங்கியிருந்தனர். உணவு ஸ்டுடியோவால் வழங்கப்பட்டது மற்றும் கலைஞர்களின் விருப்பப்படி இது தயாரிக்கப்பட்டது

 தமிழ் மற்றும் தெலுங்கு பதிப்புகள் ஒரே நேரத்தில் படமாக்கப்பட்டன. எம்.ஜி.ராமச்சந்திரன், என்.டி.ராமராவ், பானுமதி  ஆகியோர் இணைந்து படம் செய்திருந்தனர். நடிகை பானுமதி அப்போது ஒரு வெற்றிகரமான கலைஞராக இருந்தார். “எம்.ஜி.ஆருக்கு ரூ .20000 (எனக்கு நினைவிருந்தால்) மற்றும் பானுமதிக்கு ரூ .25000 வழங்கப்பட்டது! உரையாடல் எழுத்தாளர் எம்.கருணாநிதி மற்றும் அவருக்கு ரூ .10000 வழங்கப்பட்டது, அது அந்த நாட்களில் ஒரு சுதேச தொகை. தமிழ் பதிப்பின் மொத்த செலவு ரூ .250000 க்கு மேல் இருந்தது. மற்ற மொழி பதிப்புகள் கொஞ்சம் குறைவாக இருந்தன. இருப்பினும் இந்த படம் ஒரு பெரிய வெற்றியைப் பெற்றது மற்றும் ஒரு பெரிய தொகையை வசூலித்தது. இது மிகவும் இலாபகரமான முயற்சியாகும், மேலும் இந்த திரைப்படம் எம்.ஜி.ஆரை சூப்பர் ஸ்டார்டமுக்கு ஒரே ஸ்ட்ரோக்கில் தூண்டியது. நட்சத்திரங்கள் அனைத்தும் ஸ்டுடியோவில் தங்கின.

 எம்.ஜி.ஆர் ‘கருவாட்டு குஜம்பு’ ஐ நேசித்தார், அதை ஆர்.எச்.ஆரின் (ராயல் இந்து உணவகம்) சுந்தரவேல் கொண்டு வந்தார். ஹோட்டல் நிறுவனர் குருசாமி நாடரின் மனைவி சின்னாதையம்மல் சமைப்பதை இந்த நட்சத்திரம் விரும்பியது. அந்த நாட்களில் அனைத்து நட்சத்திரங்களும் காரில் பயணம் செய்ததால், (ரயில்வே பிளாட்பாரங்களில் கூட்டத்தைத் தவிர்ப்பதற்காக) , “நல்ல மருத்துவரைப் பகிர்ந்து கொண்டார்.

எம்.கே. தியாகராஜா பகவதர் (எம்.கே.டி) நடித்த ‘சிவகவி’ திரைப்படம் 1943 ஆம் ஆண்டில் எடுக்கப்பட்டது , படத்தின் ஒரு பகுதி மதுரை மீனாட்சி அம்மன் கோயில் தெப்பக்குளத்தில் படமாக்கப்பட்டது. இந்த அணி உடுப்பி லாட்ஜில் தங்கியிருந்தது, பெண்கள் எம்.கே.டி.யின் பார்வையைப் பெறுவதற்காகவும், முடிந்தால் ஹேண்ட்ஷேக் மூலம் அழகான மனிதனின் உணர்வைப் பெறுவதற்காகவும் ரயில் நிலையங்களுக்குச் சென்றிருந்தனர். எம்.கே.டி ஒரு தங்க நிறம், அற்புதமான குரல் மற்றும் ஒரு நல்ல ஆளுமை ஆகியவற்றால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டார். ‘ஆர்யமாலா’ திரைப்படம் முழுவதும் ரூ .80000 க்கு தயாரிக்கப்பட்டது. முன்னணி கதாபாத்திரத்தில் நடித்த திரைப்பட கலைஞர்களுக்கு ரூ .5000 மற்றும் பாடல் எழுத்தாளர்களுக்கு ரூ .1000 வழங்கப்பட்டது. இவை அப்போது பெரும் தொகையாக இருந்தன.

டாக்டர் எஸ்.ஸ்ரீஹரி திரைப்பட படப்பிடிப்புகள் மற்றும் கலைஞர்களைப் பற்றி மேலும் சில துணுக்குகளைப் பகிர்ந்து கொண்டார், “எம்.ஜி.ஆர் தனது அலங்காரம் சிறப்பாகச் செய்யப் பழகினார். அவர் தனது உருவத்தை பாதுகாத்தார். சிவாஜி கணேசன் RESERVED பெற்றவர், உடனடியாக அவரது பணியில் கலந்துகொள்வார். சி.எஸ் ஹோட்டலில் இருந்து பூரி மற்றும் மசால் அவர்கள் இருவருக்கும் பிடித்ததாக இருந்தது. நிச்சயமாக, ரஞ்சிதா விலாஸ் அல்லது பம்பாய் ஆனந்த் பவன் ஆகியோரிடமிருந்தும் உணவு கிடைத்தது. எம்.ஜி.ஆர் மற்றும் சிவாஜி இருவரும் என் தந்தைக்கு மிகுந்த மரியாதை கொடுத்தார்கள். அந்த நாட்களில், இயக்குனர் ராஜாவாக இருந்தார், அவர் ஒரு பேரரசரைப் போல இருந்தார். எம்.ஜி.ஆர் ஒரு கனிவான மனிதர். அவர் முக்கியமாக தாழ்மையானவர், ஒருபோதும் காட்ட மாட்டார். அவரது பயனுள்ள தன்மை காரணமாக பலர் பயனடைந்தனர். 1984 ஆம் ஆண்டில் அவர் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தபோது அவரது உடல்நிலைக்காக மக்கள் பிரார்த்தனை செய்ததில் ஆச்சரியமில்லை. அரசியல் பின்னணி கொண்ட பலர் ஸ்டுடியோவுக்குச் சென்று எம்.ஜி.ஆரைச் சந்திக்கப் பழகினர். அந்த நாட்களில் திமுகவின் வளர்ச்சியில் அவர் அதிக கவனம் செலுத்தினார். எம்.ஜி.ஆர் கட்சி மற்றும் பொதுக் கூட்டங்களில் ஒரு காந்தம் போல இருந்தது. பெரிய சி.என்.ANNADURAI எம்.ஜி.ஆர் முன்னிலையில் பல சந்தர்ப்பங்களில் உரையாற்றினார். ”

சிவாஜி கணேசன் எஸ்.எம்.ஸ்ரீராமுலு நாயுடு - மரகதம் (1959) மற்றும் கல்யாணின் கனவன் (1962) ஆகியோருடன் ஓரிரு திரைப்படங்களைச் செய்திருந்தார். ஸ்ரீஹரி மரகதத்தை உருவாக்கியதை நினைவு கூர்ந்தார், “இது எனக்கு விடுமுறை நேரம், நான் அணியுடன் VALPARAIசென்றேன். ரோப்வே ஷாட் அங்கு செய்யப்பட்டது. படத்திற்கான மற்றொரு இடம் கொச்சின் துறைமுகம். என் தந்தை அதை திரைப்படத்திற்காக முழுமையாக வாடகைக்கு எடுத்திருந்ததால் நாங்கள் போல்கட்டி அரண்மனையில் தங்கினோம். எங்களில் 30 க்கும் மேற்பட்டவர்கள் அரண்மனையில் ஒரு வாரம் தங்கியிருந்தோம். எம்.ஜி.ஆர் மற்றும் சிவாஜி இருவரும் என் தந்தையை ‘நாயுடு சார்’ என்று உரையாற்றினர், எம்.கருணாநிதி (எம்.கே) அவரை ‘நைனா’ என்று உரையாற்றினார். எம்.ஜி.ஆர் தனது படத்தை திரையில் வளர்ப்பதில் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தவர், அதே நேரத்தில் அவரது திரைப்பட பாத்திரங்கள் கவர்ச்சிகரமானவை, கற்பனையானவை மற்றும் பாக்ஸ் ஆபிஸில் வெற்றிகரமாக இருந்தன என்பதை உறுதிசெய்தது. நல்ல செய்திகளும் ஒழுக்கங்களும் அவருக்கு முக்கியமானவை. எம்.கே ஒரு சிறந்த பேச்சாளர் மற்றும் மிகவும் திறமையான நபர். என் தந்தை 1970 மற்றும் 1975 ஆண்டுகளுக்கு இடையில் வி.எம்.கைலசா கவுண்டருடன் எம்.கே.வை முதலமைச்சராக சந்தித்தார். அவர்கள் அட்டைகளை விளையாடுவதன் மூலம் தங்களை நிதானப்படுத்திக் கொண்டனர். மாலை 4 மணியளவில் அழைப்பு வந்தது, எல்லோரும் வி.எம்.கைலசா கவுண்டருக்கு சொந்தமான இடத்தில் கூடியிருந்தனர். என் தந்தையுடன் ராமாவரம் கார்டன் (எம்.ஜி.ஆரின் குடியிருப்பு) சென்றதும் எனக்கு நினைவிருக்கிறது. அவர் எங்களை நன்றாகப் பெற்றார். சிவாஜி கணேசன் தனது நண்பர்களையும் நல்ல உணவையும் விரும்பினார். அவரது நண்பர்கள் வி.ஏ.MUTHUMANICKAM மற்றும் பல் மருத்துவர் டாக்டர் கே.வேலுசாமி ஆகியோர் அடிக்கடி அவரைச் சந்தித்து அவருடன் நேரத்தை செலவிடுவார்கள். சிவாஜி கணேசனுக்காக அசைவ பிரியாணி தயாரிக்கப்பட்டது, மேலும் அவர் தனது நண்பர்களின் நிறுவனத்தில் மிகவும் மகிழ்வித்தார். ”

மலைக்கள்ளனில்  எம்.கருணாநிதி வழங்கிய ‘எதனை காலம் தான் ஏமாற்றுவார்  இந்த நாட்டிலே’ பாடலைப் பற்றி டாக்டர் எஸ்.ஸ்ரீஹரி பேசினார். இந்த திரைப்படம் அந்த நாட்களில் ரூ .9000000 (தொண்ணூறு லட்சம்) வசூலித்தது, இது தமிழ் பதிப்பிற்கு மட்டும் வருவாய். வருமானம் அற்புதமானது மற்றும் எம்.ஜி.ராமச்சந்திரன் அவரது காலத்தின் சூப்பர் ஸ்டார் ஆனார்.

எஸ்.எம்.ஸ்ரீராமுலு நாயுடு தூக்கத்திலிருந்து எழுந்து நள்ளிரவில் இருந்தாலும் அவரது யோசனைகளை உடனடியாகக் குறிப்பிடுவார். தென்னிந்தியாவின் மூகுல் திரைப்படத்திற்கு சமூகத்தின் அனைத்து பகுதிகளிலிருந்தும் நண்பர்கள் இருந்தனர். புதுமை மற்றும் படைப்பாற்றல் குறித்த ஒரு விருது அவரது பெயரில் உருவாக்கப்பட்டு திறமையான கோயம்புத்தோரியர்களுக்கு ஆண்டு அடிப்படையில் வழங்கப்படலாம். ‘படைப்பாற்றல் மற்றும் புதுமை’ படத்திற்கான ‘எஸ்.எம்.ஸ்ரீராமுலு நாயுடு மேற்கோள்’ கோவையில் மிகவும் வரவேற்கப்படும்.

Aj ராஜேஷ் கோவிந்தராஜுலு

வருடங்கள் உருண்டுவிட்டன, ஆனால் நகரத்தில் தயாரிக்கப்பட்ட திரைப்படங்களைப் பற்றி கோவையர்களின் மனதில் நினைவுகள் இன்னும் பழையவை. கோயம்புத்தூரில் இருந்து முதல் நரம்பியல் நிபுணரும், எஸ்.எம். ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவின் மகனுமான ஆக்டோஜெனேரியன் டாக்டர் எஸ்.ஸ்ரீஹாரி, கோயம்புத்தூரில் திரைப்படத் தயாரிப்பின் சிறப்பை நினைவு கூர்ந்தார்.

சுவாரஸ்யமாக, டாக்டர்.எஸ்.எம்.ஸ்ரீராமுலு நாயுடு ஒரு திறமையான மனிதர், அவர் பேக்கரி பொருட்களை தயாரித்தல், தளபாடங்கள் வேலை செய்தல், மற்றவற்றுடன் திரைப்படங்களை உருவாக்குதல் போன்ற பல்வேறு தொழில்களில் தனது திறமையைக் காட்டினார். ஒவ்வொரு சொத்தும் வருவாய் ஈட்டக்கூடியதாக இருக்க வேண்டும் என்று அவர் நம்பினார். உண்மையில் அவர் ஒரு நிலையான வருமானத்தை உறுதி செய்வதற்காக நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு ஒரு வணிக கட்டிடத்தை அமைத்தார். டாக்டர் ஸ்ரீஹரியின் தாத்தா முனுசாமி நாயுடு என்பதும், அவர் ஏராளமான வீடுகளை உள்ளடக்கிய ஏராளமான வளங்களை குவித்துள்ளார் என்பதையும் கவனத்தில் கொள்ளலாம்.

சென்ட்ரல் ஸ்டுடியோஸ், பக்ஷிராஜா ஸ்டுடியோஸ் மற்றும் சாமுண்டேஸ்வரி ஸ்டுடியோஸ் (பெங்களூரு) ஆகியவற்றின் பின்னணியில் பெரும் திரைப்பட இயக்குனரும் தயாரிப்பாளரும் இருந்தனர். டாக்டர் ஸ்ரீஹரி பல பழைய உண்மைகள், தனது தந்தையுடன் தொடர்புடைய சம்பவங்கள், ஸ்டுடியோக்கள் மற்றும் திரைப்படத் தயாரிப்பைப் பகிர்ந்து கொண்டார். அவர் ஹால்சியான் நாட்களை நினைவு கூர்ந்தார். “எங்கள் வீரியமான

"பக்ஷிராஜா" நிறுவன அதிபரும் தயாரிப்பாளரும் இயக்குனருமான ஸ்ரீராமுலு நாயுடு அவர்களைப் பற்றி இன்றைய தலைமுறையினர் கட்டாயம் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும்.

வெற்றியின் சிகரத்தில் ஏறத் துடிப்பவர்களுக்கு அவரது வாழ்க்கை ஒரு அற்புதமான பாடம்.

"இந்தியத் திரை உலகச் சரித்திரத்திலேயே - ஏன் உலகத் திரைப்பட வரலாற்றிலேயே மூன்று படப்பிடிப்பு நிறுவனங்களை வளர்த்த, ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட மொழிகளில் படங்களைத் தயாரித்து இயக்கிய பெருமைக்குரியவர் ஸ்ரீராமுலு நாயுடு ஒருவர்தான்" - என்கிறார் பிரபல திரைப்பட ஆய்வாளரும், எழுத்தாளருமான திரு. ராண்டார் கை அவர்கள்.   அது மட்டும் அல்ல. ஒரே படத்தை தமிழ், தெலுங்கு, கன்னடம், மலையாளம், ஹிந்தி, சிங்களம் ஆகிய மொழிகளில் தயாரித்து இயக்கி அனைத்தையும் மாபெரும் வெற்றி பெறச் செய்தவர் என்ற பெருமைக்கும் அவர் ஒருவரே சொந்தக்காரர்.

1910ஆம் வருடம் சுப்பராயுலு முனுசாமி நாயுடு என்பவருக்கு மகனாக திருச்சியில் பிறந்தார் ஸ்ரீராமுலு நாயுடு. அவரது தந்தை திருச்சியில் அப்போது "சவுத் இந்தியன் ரயில்வே லிமிடெட்" என்ற ரயில்வே நிறுவனத்தில் ஸ்டேஷன் மாஸ்டராக பணிபுரிந்து வந்தார். (பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்தின் கீழ் இருந்த இந்தியாவில் ரயில்வேத் துறை அப்போது இங்கிலாந்தை தலைமை அகமாகக் கொண்டு இயங்கி வந்த தனியார் நிறுவனத்தின் ஆளுகையின்கீழ் இயங்கி வந்தது. ரயில்வேயின் பெரும்பாலான பங்குகளை வாங்கி விற்பனை செய்வது லண்டன் ஸ்டாக் எக்ஸ்சேன்ஜ் வசமாகவே இருந்து வந்தது.

சுதந்திரம் அடைந்த பிறகு தான் ரயில்வேத்துறை தேசியமயமாக்கப் பட்டு அரசின் வசம்

வந்தது.)

பணியில் இருந்து ஓய்வு பெற்ற பிறகு கோயம்புத்தூருக்கு வந்த முனுசாமி நாயுடு அங்கே புகழ் பெற்ற "தவே அண்ட் கம்பெனி"நிறுவனத்தின் பெயரில் பேக்கரி ஒன்றைத்

தொடங்கினார். அப்போது இண்டர்மீடியட் முடித்திருந்த ஸ்ரீராமுலு நாயுடு தந்தையின்

பேக்கரியில் சேர்ந்து உழைக்கத் தொடங்கினார்.

தொழிலில் நுழைந்த நாள் முதல் கடுமையாக உழைக்க ஆரம்பித்தார் ஸ்ரீராமுலு நாயுடு. அது எந்த வேலையாக இருந்தாலும் சரி - கேக்குகள் தயாரிப்பு முதல் ஏற்றுமதிக்காக பெட்டி அடிப்பது வரை - எந்த வேலையாக இருந்தாலும் சரி தானே இறங்கி உழைக்க அவர் தவறவில்லை. ஒழுங்கு முறையிலும் நேரம் தவறாமையிலும் கடமையான நம்பிக்கை வைத்திருந்தார் அவர். கடிகாரத்தை பார்த்துக்கொண்டே வேலை செய்பவர்களைக் கண்டால் அவருக்கு அறவே பிடிக்காது.

அது மட்டும் அல்ல. தவறு செய்பவர்கள் யாராக இருந்தாலும் - அவரைப் பொறுத்தவரை "தவறென்றால் அது தவறுதான். சரி என்றால் அது சரிதான்" - இப்படி வெட்டு ஒன்று துண்டு இரண்டு என்கிற மனோபாவம் கொண்டவர்.

அதே சமயம் பலதரப் பட்டவர்களுடன் கலந்து சகஜமாக பழகும் சுபாவமும் அவருக்கு கைவந்தது. தனது இருபதாவது வயதிலேயே "COIMBATORE COSMOPOLITAN CLUB" பில் அங்கத்தினராக சேர்ந்தார் ஸ்ரீராமுலு நாயுடு. ஒரு பேக்கரி நிறுவனராக தன்னை அறிமுகம் செய்து கொண்ட ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவுக்கு திரைப்படத்துறையில் நுழையவேண்டும் என்றோ, ஒரு படத் தயாரிப்பு நிறுவனத்தை உருவாக்கவேண்டும் என்றோ, படங்களைத் தயாரித்து இயக்கவேண்டும் என்ற எண்ணமோ சுத்தமாக கிடையாது - கோவை

சாமிக்கண்ணு வின்சென்ட் அவர்கள் பெற்ற வெற்றியைக் காணும்வரை.

சாமிக்கண்ணு வின்சென்ட் –

இவர் தான் திரை உலக வரைபடத்தில் கோவையை இடம் பெறச் செய்த சரித்திரத்தை

உருவாக்கியவர்.

பேசும் சினிமா வரத்தொடங்கிய காலகட்டத்தில் கொல்கத்தாவில் 1933 -ஆம் ஆண்டு இவர்

தயாரித்த "வள்ளி திருமணம்" ஒரு மிகப் பெரிய பாக்ஸ் ஆபீஸ் ஹிட் படமாக ஆனது. அந்த வெற்றி பலரை - குறிப்பாக சாதிக்கத் துடித்துக்கொண்டிருந்த இளைஞரான ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவை " நாமும் சினிமா எடுத்தால் என்ன?" என்று நினைக்க வைத்தது.

உடனடியாக அவர் "எடுத்தேன் கவிழ்த்தேன்" என்று படத்தயாரிப்பில் இறங்கி விடவில்லை. அப்போது கோவையில் இருந்த பிரீமியர் சினிடோன் ஸ்டூடியோவில் சேர்ந்து தயாரிப்பு நுணுக்கங்களைக் கற்றுக்கொள்ளத் தொடங்கினார். அவருக்கு அங்கு பல பிரபலங்களின் நட்பு கிடைத்தது. அவற்றுள் சில அவருக்கு வாழ்நாள் முழுவதும் கைகொடுத்தன.

அவர்களுள் குறிப்பிடத்தகுந்தவர் ஆர்.கே. ராமகிருஷ்ணன் செட்டியார். இவரது சகோதரர் தான் பின்னாளில் சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் நிதி அமைச்சராக பண்டிட் ஜவஹர்லால் நேருவின் மந்திரி சபையில் அங்கம் வகித்த ஆர்.கே. சண்முகம் செட்டியார்.

இன்னொரு நண்பரான கே.எஸ். நாராயண அய்யங்கார் பின்னாளில் நாராயணன் அண்ட் கம்பெனி என்ற படத் தயாரிப்பு நிறுவனத்தை துவங்கி "கணவனே கண்கண்ட தெய்வம்" போன்ற வெற்றிப் படங்களைக் கொடுத்தவர்.

ஆரம்பத்தில் இந்த நாராயண அய்யங்கார் அவர்களுடைய ஏஜண்டாக கோயம்பத்தூர் நிர்வாகத்தை கவனித்துக் கொண்டிருந்த ஸ்ரீராமுலு நாயுடு அவருடன் பாகஸ்தராக இணைந்து "பக்ஷிராஜா பிலிம்ஸ்" என்ற படத் தயாரிப்பு நிறுவனத்தைத் தொடங்கினார்.

சில காலங்களுக்குப் பிறகு நண்பர்கள் இருவரும் தனித்தனியே செயல்பட விரும்பி நாராயண அய்யங்கார் விலகியதும் "பக்ஷிராஜா ஸ்டூடியோஸ்" என்ற புதிய பெயரில் தயாரிப்பு நிறுவனத்தை நடத்தத் தொடங்கினார் ஸ்ரீராமுலு நாயுடு.

இந்த பக்ஷிராஜா ஸ்டுடியோஸ் பானரில் வெளிவந்த முதல் படம் பி.யு. சின்னப்பா நடித்த "ஆர்யமாலா". தொடர்ந்து சின்னப்பாவின் நடிப்பில் "ஜகதலப்ரதாபன்",

எம். கே. தியாகராஜ பாகவதரின் நடிப்பில் "சிவகவி" என்று வரிசையாக வெற்றிப்படங்களைக்

கொடுத்த ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவுக்கு - ஒரு திடீர் சரிவு லக்ஷ்மிகாந்தன் கொலையின்

காரணமாக ஏற்பட்டது.

அந்தக் கொலைவழக்கில் எம்.கே. தியாகராஜ பாகவதர், என்.எஸ். கிருஷ்ணன் ஆகியோருடன் சேர்ந்து ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவும் கைதுசெய்யப்பட்டார்.

ஆனால் அந்தச் சரிவும் தற்காலிகம்தான். கொலைக்காக சதித்திட்டம் தீட்டியதில் ஸ்ரீராமுலு நாயுவுவும் பங்கு கொண்டதற்கு முகாந்திரம் எதுவும் இல்லை என்று தீர்மானித்து அவரை சென்னை உயர்நீதிமன்றம் விடுதலை செய்தது.  கே.எம்.முன்ஷி வாத‌த் திறமை ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவைக் காப்பாற்றிய‌து. ஆம், கொலைத் திட்ட‌ம் தீட்டிய‌தாக‌ சொல்ல‌ப்ப‌ட்ட‌ ந‌வ‌ம்ப‌ர் 7, 1944 அன்று, ப‌ம்பாய் தாஜ் ம‌கால் ஹோட்ட‌லில் ச‌ர் ஆர்.கே.ச‌ண்முக‌ம் செட்டியாருட‌ன், ஸ்ரீராமுலு நாயுடு த‌ங்கி இருந்த‌தாக‌ நிரூபிக்க‌ப்ப‌ட்ட‌து. இந்த‌ நிரூப‌ண‌ம் ஏற்றுக்கொள்ளப்ப‌ட்டு ஏப்ர‌ல் 20, 1945 அன்று ஸ்ரீராமுலு நாயுடு விடுத‌லை செய்ய‌ப்ப‌ட்டார்

சிறையில் இருந்து விடுதலையான பிறகு அவர் தான் ஏற்கெனவே பங்குதாரராக இருந்த கோவை சென்ட்ரல் ஸ்டூடியோவில் இருந்து விலகி கோவையில் ஏற்கனவே இருந்துவந்த கந்தன் ஸ்டூடியோவை வாங்கி "பக்ஷிராஜா ஸ்டூடியோஸ்" என்ற புதிய படப்பிடிப்புத்

தளத்தையே உருவாக்கினார். பக்ஷிராஜா தயாரிப்பு நிறுவனப் படங்கள் எல்லாம் அந்த ஸ்டூடியோவிலேயே தயாரிக்கப் பட்டன.

தனக்கேற்பட்ட சரிவில் இருந்து மீண்ட பிறகு அவர் தயாரித்த "கன்னிகா". படம் வெளியாகி

பலத்த அடி வாங்கியது. ஆனால் அதற்காக மனம் தளரவில்லை ஸ்ரீராமுலு நாயுடு. அடுத்து ஏற்கெனவே பாகவதர் நடித்து பெருவெற்றி பெற்ற "பவளக்கொடி" படத்தை மறுபதிப்பு செய்தார்.

நாடக மேடையில் பிரபலமான "அல்லி-அர்ஜுனன்" கதைதான் இது. அல்லி ராணியாக

டி.ஆர். ராஜகுமாரியை ஒப்பந்தம் செய்தவர்அர்ஜுனனாக நடிக்க டி.ஆர். மகாலிங்கத்தை

அணுகினார். ஆனால் டி.ஆர். மகாலிங்கமோ தனக்கு கிருஷ்ணன் வேடத்தில் நடிக்கவே விருப்பம் என்றதால் டி.ஈ. . வரதன் என்ற புதுமுகம் அர்ஜுனன் வேடமேற்றார். (இவரது மகன்தான் பின்னாளில் இந்திய அணியில் புகழ் பெற்ற கிரிக்கெட் வீரரான டி.ஈ. ஸ்ரீனிவாசன்).

படத்தில் சி. ஆர். சுப்பராமன் இசை அமைத்த சில பாடல்கள் பிரபலம் அடைந்தன. எதிர்பார்த்த வெற்றியைப் படம் பெறாவிட்டாலும் ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவுக்கு அவரது பெயரை நிலை நிறுத்திக்கொள்ள படம் உதவியது.

பக்ஷிராஜா பட நிறுவனம் மீண்டும் கிளர்ந்தெழுந்தாலும் அடுத்து வரும் படம் அனைத்து அம்சங்களிலும் சிறப்பானதாக இருக்கவேண்டும் என்று தீர்மானித்தார் ஸ்ரீராமுலு நாயுடு.

இசை அமைப்பில் மெல்ல மெல்ல மாறுதல்கள் உருவாகிக்கொண்டிருந்த நேரம். ஏற்கெனவே தனது தயாரிப்புகளில் வெளிவந்த ஆர்யமாலா, ஜகதலப்ரதாபன் போன்ற படங்களில் ஹார்மொநியக் கலைஞராகப் பணியாற்றிய எஸ்.எம். சுப்பையா நாயுடுவுடன் ஏற்பட்டிருந்த நட்பானது வேர்விட்டு வளரத் தொடங்கி இருந்தது.

ராஜகுமாரி, அபிமன்யு, மோகினி, கன்னியின் காதலி என்று வரிசையாக சுப்பையா நாயுடுவின் இசை அமைப்பில் வெளிவந்த படங்கள் பிரபலமடைந்ததால் ஸ்ரீராமுலு நாயுடுவின் கவனத்தை கவர்ந்தார் அவர்.

சென்ட்ரல் ஸ்டூடியோ நிறுவனம் கோவையில் மூடப்பட்டதும், "பக்ஷிராஜா" நிறுவனத்தில் சேர்ந்து படங்களுக்கு இசை அமைக்க - அதுவும் தனியாகவே இசை அமைக்க - எஸ்.எம். சுப்பையா நாயுடுவுக்கு அழைப்பு வந்தது.

கரும்பு தின்னக் கசக்குமா என்ன? பக்ஷிராஜா நிறுவனத்தில் ஆஸ்தான இசை

அமைப்பாளரானார் எஸ்.எம். சுப்பையா நாயுடு.

வருடம் 1950 - தீபாவளி தினத்தன்று வெளியான பக்ஷிராஜா ஸ்டூடியோஸ் தயாரித்த அந்தப் படம் மகத்தான வெற்றி பெற்று எஸ்.எம். சுப்பையா நாயுடுவுக்கு ஒரு நட்சத்திர அந்தஸ்தை ஏற்படுத்திக் கொடுத்து அவரை முன்னணி இசை அமைப்பாளர்கள் வரிசையில் சேர்த்தது.

அந்தப் படம்தான் "ஏழை படும் பாடு". அதன் பின்பு பக்ஷிராஜாவின் காஞ்சனா, பொன்னி மலைக்கள்ளன்  மரகதம் ,கல்யாணியின் கணவன்  படங்களுக்கும் இசை அமைத்தார் . தற்போது பட்சிராஜா ஸ்டுடியோவானது விக்னேஷுமஹால் எனும் திருமண மண்டபமாகவும்பிற பகுதிகள் மருத்துவ ஆய்வு கூடம் மற்றும் தொழில் சாலைகளாகவும் மாறிவிட்டன.  நன்றி பி. ஜி. எஸ். மணியன் அவர்களுக்கு