செல்லுலாய்ட் பெண்கள் -என்.சி. வசந்த கோகிலம் DIED 1951 NOVEMBER 7
எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமியைப் போன்றே எண்ணிக்கையில் மிகக் குறைந்த திரைப்படங்களில்மட்டுமே நடித்தவர். பின்னர் முழு நேரமும் இசையைத் தன் துணையாக வரித்துக் கொண்டவர்என்.சி. வசந்த கோகிலம். 1940 - 50 காலகட்டத்தில் உச்சம் தொட்ட குரலுக்குச் சொந்தக்காரர்.
சாஸ்திரீய இசையில் இவரது 78 ரெக்கார்டுகள் வெளிவந்துள்ளன. எவ்வளவுதான் திறமைகள் குவிந்திருந்தபோதும் குன்றின் மேலிட்ட விளக்கு போல ஒளிர வேண்டுமானால் அதற்கு ஓரளவுக்கு வசதி - வாய்ப்புகளும் வேண்டியே இருக்கிறது.
கலைத்துறையே ஆனாலும் அதில் திறமையுள்ளவர்கள் மட்டுமே மிளிர முடியுமானாலும் அதிலும் பேதங்கள் இருக்கத்தானே செய்கின்றன. அதோடு அற்பாயுளில் ஒரு கலைஞர் மறைந்து விடும்போது வரலாறு அக் கலைஞரை எளிதாக மறந்தும் போய் விடுகிறது. அல்லது எப்போதோ ஒருமுறை நினைவுக்குக் கொண்டு வருகிறது.
எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமியை ‘எம்.எஸ். அம்மா’ என்று கொண்டாடுகிற அளவுக்கு என்.சி.வசந்த கோகிலத்தின் இனிய குரல் வளமும் பாடல்களும் ஏன் கொண்டாடப்படுவதில்லை? மிகக் குறுகிய காலமே பாடித் திரிந்து மறைந்து போன அந்த வசந்தத்தின் குயில் குறித்து இன்றைய தலைமுறைக்கு எந்த அளவுக்குத் தெரியும் என்பதும் பெரும் கேள்விக்குறிதான்.
எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமியையும் மிஞ்சிய குரலினிமை ‘பெண் குரல்கள் வாய்ப்பாட்டுக்கு ஏற்றவை அல்ல, காம்பீர்யம் மிக்க ஆண் குரல்களே பாடுவதற்கு ஏற்றவை’ என்பது எங்கள் தோழமைத் தந்தையும் மூத்த பத்திரிகையாளருமான சின்னக் குத்தூசி அவர்களின் தீர்மானகரமான கருத்து. அபூர்வமான, அதே நேரம் அபாரமான இசை ரசிகர் அவர்.
வீணை, வயலின், புல்லாங்குழல் போன்ற இசைக்கருவிகள் வாசிப்பதுதான் பெண்களுக்கு மிகப் பொருத்தம் என்பார் அவர். அந்தக் கருத்தில் எப்போதும் பிடிவாதமாகவும் இருப்பார். ராகங்கள் பற்றி இழை இழையாகப் பிரித்து விமர்சிப்பவர். எழுத்துப் பணி, நண்பர்கள் வருகை குறைந்திருக்கும் ஓய்வு நேரங்களில் பெரும்பாலும் இசையில் ஆழ்ந்து திளைப்பதும் சில நேரங்களில் பாடுவதும் அவரது பெரு விருப்பங்கள். இசை குறித்துப் பேசும்தோறும் தன்னை மறந்து அதில் லயித்து விடுபவர்.
அவரைச் சந்திக்கச் செல்லும் ஒவ்வொரு முறையும் இசை குறித்தும் இசைக் கலைஞர்கள் பற்றியும் நீண்ட நேரம் உரையாடுவோம். அற்புதமான பல இசைக்கலைஞர்களின் அதி அற்புதமான பாடல்கள் குறித்துப் பேசுவார். அவர் சொல்வதில் சில விஷயங்களில் எனக்கு மாற்றுக் கருத்து இருந்தபோதும் அவருடன் விவாதிக்க மாட்டேன். ஆனால், பெண் குரல்கள் பாடுவதற்கு ஏற்றவை அல்ல என்று அவர் தீவிரமாகப் பேசியபோது இந்த ‘விவாதிக்கா விரதம்’ ஒரு நாள் உடைந்து நொறுங்கித் தூள் தூளாகிப் போனது.
நான் அதற்கு மாறாகப் பல பெண் குரல்கள் பற்றியும் அவர்களின் பிரபலமான பாடல்களையும் குறிப்பிட்டு விவாதிப்பேன். குறிப்பாக எம்.எல்.வசந்தகுமாரி மற்றும் எம்.எஸ். சுப்புலட்சுமி பற்றி சிலாகித்துப் பேசுவேன். அத்தகைய நாட்களில் ஒருநாள் தன் பிடிவாதத்திலிருந்து கொஞ்சம் இறங்கி வந்தார். “எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமியின் இசை மிகச் சிறப்பானதுதான். அதில் சந்தேகமில்லை. அவரது ‘காற்றினிலே வரும் கீதம்’ பாடல் இன்னைக்கும் நிக்குது. நாளைக்கும் நிக்கும். இசை இருக்கும் வரை நிக்கும். ஆனால், எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமியை விட மேலான, இனிமையான குரல் வளம் வசந்த கோகிலத்துக்கு உண்டு. அந்தம்மாஉடைய இசையும் பாடலும் அதை விடச் சிறப்பானது’ என்றார்.
அன்றைய உரையாடல் முழுவதும் வசந்த கோகிலம் மற்றும் அவருடைய பாடல்கள் குறித்ததாக இருந்தது. அவரின் ‘அந்த நாள் இனி வருமோ, சொல்லடி அம்பலப் பசுங்கிளியே’ என்ற பாடல் எவ்வளவு இனிமை வாய்ந்தது என்பதையும், சுத்தானந்த பாரதியாரின் அப்பாடல் இசைத்தட்டு அக்காலத்தில் எந்த அளவுக்குப் பிரபலமாக இருந்தது என்பது பற்றியும் நெக்குருகிப் பேசியதுடன், அப்பாடலின் சில வரிகளைப் பாடியும் காண்பித்தார்.
‘அப்படியானால் பெண்கள் பாடுவதற்கும் தகுதியானவர்கள் என்பதை ஒப்புக் கொள்றீங்கதானே சார்’ என்று அதையே நான் துருப்புச் சீட்டாகப் பயன்படுத்தியதும், சிரித்தவாறே பெருந்தன்மையுடன் ஏற்றுக்கொண்டார். அவருடைய பரிந்துரையின் பேரில் அதன் பின் என்.சி. வசந்த கோகிலத்தின் பாடல்களைத் தேடித் தேடிக் கேட்டபொழுதுதான் அவருடைய குரலின் இனிமையையும் அபாரமான இசை ஞானத்தையும் குறைவற உணர முடிந்தது. எம் எஸ்.சுப்புலட்சுமி, என்.சி. வசந்தகோகிலம் இருவரில் யார் பாடுகிறார்கள் என்பதில் எளிய ரசிகர்களுக்கு அந்தக் காலத்தில் குழப்பம் இருந்ததும் மறுக்க முடியாத உண்மை. இருவரது பாடல்களையும் ஆழ்ந்து கேட்பவர்களால் மட்டுமே இதனை நன்கு உணர முடியும்; அவ்விருவர் குரல்களின் வேறுபாடும் புரியும். அந்த வகையில் வசந்த கோகிலத்தின் இனிய குரலை எனக்கு அறிமுகப்படுத்தியவர் அய்யா சின்னக் குத்தூசி அவர்கள்தான்.
ஒருங்கிணையாத அபார இசை ஞானமும் நடிப்பும் பாடத் தெரிந்தால் மட்டுமே நடிப்பதற்கு வாய்ப்பு என்றிருந்த காலத்தில் அபாரமான இசை
ஞானம் கொண்ட பலரும் திரைத்துறைக்குள் நுழைந்தாலும், நடிப்பிலும், இசையிலும் அனைவராலும் ஒருசேர ஜொலிக்க முடியவில்லை என்பதையும் திரை வரலாறு நன்கு வெளிச்சமிட்டுக் காட்டியிருக்கிறது.
அழகும் நடிப்பும் கூட அப்போது இரண்டாம் பட்சம்தான். ‘சகுந்தலை’, ‘உதயணன் வாசவதத்தா’ போன்ற படங்களில் ஜி.என்.பாலசுப்பிரமணியம் அருமையாகப் பாடியிருந்தாலும் நடிப்பு அவரை விட்டு சற்று விலகியே நின்றது. ஹொன்னப்ப பாகவதர், டி.ஆர்.ராஜகுமாரி நடித்த ‘சதி சுகன்யா’ படம் இப்போதும் தொலைக்காட்சிகளில் திரையிடப்படுகிறது.
ஹொன்னப்ப பாகவதரின் பாடலை ரசித்துக் கேட்கும் அளவு நடிப்பை ரசிக்க முடியவில்லை. மிக செயற்கையான நடிப்பையே பலரிடமும் காண முடிந்தது. எம்.எம்.தண்டபாணி தேசிகர், எம்.கே. தியாகராஜ பாகவதர், பி.யு.சின்னப்பா, கே.ஆர்.ராமசாமி இவர்களில் கடைசி மூவர் மட்டுமே உச்சம் தொட்டவர்கள். மற்றொரு வெற்றியாளர் டி.ஆர்.மகாலிங்கம்.
பாகவதர் சிறை சென்றபோதும், அவருடைய மறைவுக்குப் பின்னரும் அவர் இல்லாத வெற்றிடத்தை நிறைவு செய்த பெருமைக்குச் சொந்தக்காரர். பெண்களில் எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமி, என்.சி.வசந்த கோகிலம், எம்.எல்.வசந்த குமாரி, பி.ஏ. பெரிய நாயகி இவர்கள் அனைவருமே நடிப்பதற்காக வந்தவர்கள்தான் என்றாலும், ஒரு கட்டத்தில் நடிப்பைக் கைவிட்டு இசைத்துறையில் மட்டும் முழுமையாகக் கவனம் குவித்து தமிழ் செவ்வியல் இசையில் தவிர்க்க முடியாத ஆளுமைகளாகக் காலம் கடந்தும் நிலைத்து நின்றவர்கள்.
பாடி நடித்துக் கொண்டிருந்த வேறு சில நடிகைகளும் கூட நடிப்பை மட்டுமே முதன்மைத் தொழிலாக ஏற்று, இரவல் குரலைப் பெற்றுப் பாடுபவர்களாக மாறினார்கள். இந்த வரிசையில் விதிவிலக்காக கே.பி.சுந்தராம்பாள், பி.பானுமதி மற்றும் எஸ்.வரலட்சுமி மூவரும் இறுதி வரையிலும் தங்கள் சொந்தக் குரலில் பாடியும் நடித்தும் வந்தவர்கள். இவர்கள் மூவருமே வித்தியாசமான குரலுக்குச் சொந்தக்காரர்களும் கூட.
கேரளத்திலிருந்து செந்தமிழ் நாட்டுக்குப் பிரவேசம் வசந்த கோகிலம் 1919ல் கேரளத்தின் இரிஞ்ஞாலகுடாவில் பிறந்தவர். ஆனால் வளர்ந்ததெல்லாம் நாகப்பட்டினத்தில். அப்பா சந்திரசேகர அய்யர் ஒரு இசைக்கலைஞர். இவரது கடைக்குட்டி மகளான காமாட்சி, ஆம் !
அதுதான் வசந்த கோகிலத்தின் இயற்பெயர். திருவாரூர் வடம்போக்கித் தெருவில் 15 வயது வரை வாசம், அங்கு ஹரிகதை சொல்வதில் வல்லவரான ஜாலர் கோபாலய்யரிடம் சிறு வயதிலேயே சேர்ந்து முறைப்படி வாய்ப்பாட்டு பயின்றார்.
இயல்பிலேயே இசை ஞானமும் இனிமையான குரலும் வாய்க்கப் பெற்றிருந்ததால் வெகு விரைவில் சங்கீதம் அவர் குரலுக்குக் கட்டுப்பட்டது.
வசந்த கோகிலம் என்பதே இசைத் திறமையால் அவருக்கு வந்து சேர்ந்த பெயர்தான்! குயிலை ஒத்த இனிமையான குரல் வளம் பெற்றிருந்ததால் வைக்கப்பட்ட பெயர் அது. இறுதிவரை அப்பெயரே அவருக்கு நிலைத்தது. நாகப்பட்டினம் சந்திரசேகரய்யர் வசந்த கோகிலம்
என்பதே தலைப்பெழுத்தானது.
சென்னைப் பட்டணம் அளித்த ராஜபாட்டை
இசைத்துறையில் வெற்றி பெற விரும்புவோருக்கு அக்காலத்தில் சென்னை வாய்ப்புகளை வழங்கும் மேடையாக இருந்தது. சந்திர சேகரய்யரும் தனது மகளை அழைத்துக்கொண்டு 1936 ல் சென்னையை நோக்கிப் பயணமானார். வசந்த கோகிலம் சென்னையில் இசைப்பயிற்சிகள் மேற்கொண்டதுடன் கச்சேரிகளும் செய்தார். அவரது குரலினிமை தேனாகப் பரவி இசை ரசிகர்களை ஈர்த்தது. 1938ல் சென்னை மியூசிக் அகாடமியில் மைசூர் மகாராஜா தலைமையில் நடைபெற்ற இசைவிழாவில், ஓர் இசைப்போட்டி நடத்தப்பட்டது.
அதில் கலந்துகொண்டு பாடியவர்களில் முதல் பரிசு வசந்த கோகிலத்துக்கே கிடைத்தது. இனிமையான அந்தக் குரலுக்கு அகாடமியே செவி சாய்த்தது என்றும் சொல்லலாம். H.M.V. ரெக்கார்ட் நிறுவனம் இவர் பாடல்களைத் தனிப் பாடல்களாகப் பதிவு செய்து, அந்த இசைத்தட்டுகள் அமோகமாக விற்பனை ஆயின. ஆரம்பமே அவருக்கு ராஜபாட்டையாக அமைந்தது.
அந்நாட்களில் மிகப் பிரபலமான இசைக் கலைஞர்களைத் தங்கள் இல்லத் திருமணக் கச்சேரிகளில் பாட வைப்பது ஒரு சமூக அந்தஸ்து மிக்க செயலாகப் பார்க்கப்பட்டது. அப்படித்தான் 1939ல் திருமலைராயன் பட்டினம் கனகசபை முதலியார் என்ற பெரும் செல்வந்தர் வீட்டுத் திருமணத்தில் கச்சேரி செய்யும் வாய்ப்பு கோகிலத்தைத் தேடி வந்தது. இக் கச்சேரியைக் கேட்டவர்கள் மூலம் சினிமாவில் பாடி நடிக்கும் வாய்ப்பும் கிடைத்தது. இந்த 18 வயது இசைக்குயில் அடுத்தடுத்த உயரங்களை நோக்கிப் பறந்து சென்றது.
திரையுலகு அளித்த கௌரவம்
1940ல் டிரினிடி தியேட்டர்ஸ் நிறுவனத்தார் ‘சந்திரகுப்த சாணக்யா’ என்ற படத்தைத் தயாரித்தனர். அப்படத்தில் மலையரசன் மகள் சாயாவாக, சந்திரகுப்தன் மேல் காதல் கொள்ளும் பெண்ணாக வசந்த கோகிலம் நடித்தார். ‘சதி லீலாவதி’ படத்தின் இயக்குநர் எல்லீஸ் ஆர்.டங்கனிடம் உதவி இயக்குநராகப் பணியாற்றிய இளம் வழக்கறிஞர் சி.கே.சச்சி என்ற சதாசிவம் இப்படத்தின் இயக்குநர். படம் ஓடியதோ இல்லையோ கோகிலத்தின் பாடல்கள் ரசிகர்களைச் சுண்டி இழுத்தன. இவரது குரலினிமையே அடுத்தடுத்து இவருக்குப் பல படங்களில் நடிப்பதற்கான வாய்ப்பையும் அளித்தது.
1942ல் மீண்டும் சி.கே.சச்சியின் இயக்கத்தில் ‘கங்காவதார்’ என்றொரு படம், கங்கை வேடம் வசந்த கோகிலத்துக்கு. இந்தப் படமும் வெற்றியை எட்டியது. இயக்குநர் சச்சி என்ற சதாசிவமும் வசந்த கோகிலமும் இணைந்து வாழ்ந்ததாகவும் சில பழைய பத்திரிகைகள் தகவல்களைச் சொல்கின்றன. ஆனால், இவர்களின் இந்த வாழ்க்கை நீடித்து நிலைக்காமல் போனது கோகிலத்தின் அதிர்ஷ்டமா துரதிருஷ்டமா எனத் தெரியவில்லை.
எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமியின் வாழ்க்கையில் அவர் கணவர் சதாசிவம் அவரது உயர்வுக்கும் முன்னேற்றத்துக்கும் பின்னணியாக இருந்ததைப் போல, வசந்த கோகிலத்தின் வாழ்க்கையில் சச்சி என்ற சதாசிவம் ஒரு ஏணியாக மாறாமல் போனது வசந்த கோகிலத்துக்குப் பெரும் பின்னடைவே.
ஹரிதாஸின் பத்தினியும் நாரதர் வேடங்களும்
1944ல் வெளிவந்து மூன்று தீபாவளிகளைக் கண்ட ‘ஹரிதாஸ்’ படத்தில் பாகவதரின் மனைவி பாத்திரம் கோகிலத்துக்கு. இதில் நடித்த அனைவருக்குமே இது ஒரு பிளாக் பஸ்டர் படம் என்பதில் யாருக்கும் எந்தச் சந்தேகமுமில்லை. பாகவதரின் குரலுக்கு இணையாக வசந்த கோகிலம் பாடிய ‘கதிரவன் உதயம் கண்டே’, ’எனது மனம் துள்ளி விளையாடுதே’, ‘எனது உயிர் நாதன்’, ‘கண்ணா வா’ என நான்கு பாடல்கள் உண்டு.
ஆனால், பாகவதரின் பாடல்கள் பட்டிதொட்டி எங்கும் பிரபலமடைந்ததைப் போல இவை அதிகம் அறியப்படவில்லை. இப்போதும் அந்தப் படத்தைப் பார்க்கும்போது அவரது குரலினிமை சொக்க வைக்கிறது. பாடல் மட்டுமல்லாமல் துடுக்குத்தனமாகப் பேசுவது, தாசி ரம்பா (டி.ஆர்.ராஜகுமாரி) வுக்கும் அவரது குழுவினருக்கும் பிரம்படி கொடுத்து வெளுப்பது என இவர் நடிப்பிலும் குறையேதும் வைக்கவில்லை.
1946ல் ‘குண்டலகேசி’ மற்றும் ‘வால்மீகி’
அதன் தொடர்ச்சியாக வசந்த கோகிலம் கிருஷ்ண விஜயம், வால்மீகி இரு படங்களிலும் நாரதர் வேடம் ஏற்று நடித்தார். இயக்கம் சுந்தர்லால் நட்கர்னி. பாடல்கள் அனைத்தும் பாபநாசம் சிவன் எழுதியவை. ’இசைச்சித்தர்’ சிதம்பரம் ஜெயராமன் இசையமைக்க பாடல் களுக்காகவே இப்படம் பல வாரங்கள் ஓடியிருக்கிறது. அதில், கோகிலம் பாடிய ‘கருணாநிதி மாதவா’ என்றொரு பாடல் இலங்கை ஒலிபரப்புக் கூட்டுத் தாபனத்தின் தயவால் வானொலியில் அடிக்கடி ஒலிபரப்பப்பட்ட ஒரு பாடல்.
ஆரம்பத்திலேயே நின்று போன ஆண்டாள்
வசந்த கோகிலத்தின் இசைத்திறனுக்காகவே ஏ.வி.மெய்யப்பச் செட்டியாரின் கூட்டு நிறுவனமான ‘பிரகதி ஸ்டுடியோ’ ‘ஆண்டாள்’ என்ற படத்தை ஏராளமான பாடல்களுடன் தயாரிக்க முடிவு செய்து, அதன் ஆரம்பக் கட்ட வேலைகளும் முழு மூச்சாய்த் தொடங்கப்பட்டன. ‘ஹிந்து’ ஆங்கில நாளேட்டில் கலரில் விளம்பரம் செய்து பிரமாதப்படுத்தினார்கள். இந்த விளம்பரம் பற்றியே அப்போது பல பத்திரிகைகளும் செய்திகளை வெளியிட்டன.
ஆனால், துரதிருஷ்டவசமாக பிரகதி ஸ்டுடியோ பங்குதாரர்கள் பிரிய நேர்ந்ததில் இந்தப் படத் தயாரிப்புப் பணி பாதியிலேயே நிறுத்தப்பட்டு, மந்தைவெளிப்பாக்கத்தில் இருந்த பிரகதி ஸ்டுடியோவும் விற்கப்பட்டது. அதன் பின்னர் வடபழனியில் தோல் பதனிடும் தொழிற்சாலை நடத்தி வந்த இஸ்லாமியர் ஒருவரிடமிருந்து இடம் வாங்கி ஸ்டுடியோ ஆரம்பித்து நடத்தும் வேலைகளில் செட்டியார் மும்முரமாய் இறங்கியதால் இப்
படம் கைவிடப்பட்டது. திட்டமிட்டபடி ‘ஆண்டாள்’ படம் தயாரிக்கப்பட்டு வெளி வந்திருந்தால், குறைந்தபட்சம் 15 அல்லது 16 பாடல்களுடன் வசந்த கோகிலம் புகழின் உச்சிக்கே போயிருப்பார். ஆனால், காலமும் நேரமும் அவருக்கு ஒத்துழைக்கவில்லை, உறுதுணையாகவும் இல்லை.
சந்திரகுப்த சாணக்யா, வேணு கானம், கங்காவதார், ஹரிதாஸ், குண்டலகேசி, வால்மீகி, கிருஷ்ண விஜயம் என 7 படங்களில் மட்டுமே என்.சி.வசந்த கோகிலம் நடித்துள்ளார். 1940ல் தொடங்கிய திரைப் பயணம் 1950ல் முடிவுக்கு வந்தது.
முழு நேர இசைக்கலைஞராக மட்டுமே சொந்த வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட துன்பம், தோல்வியால் மேற்கொண்டு திரையுலக வாழ்வைத் தொடர விரும்பாத கோகிலம், தன் திறமைகள் அனைத்தையும் கர்நாடக இசையிலேயே செலுத்த ஆரம்பித்தார். கச்சேரிகள், இசைத்தட்டுகள் என
அத்துறையில் பிஸியானார்.
1945ல் கும்பகோணத்தில் நடைபெற்ற கலை முன்னேற்ற மாநாட்டில் கலந்து கொண்டு பாடியவருக்கு ‘மதுரகீத வாணி’ என்ற பட்டம் வழங்கப்பட்டது. வழங்கியவர் இசைமேதை டைகர் வரதாச்சாரியார். சென்னை தமிழிசைச் சங்கம், நெல்லை சங்கீத சபா என்று தொடர்ச்சியாகக் கச்சேரிகள். 1942லிருந்து தன் இறுதிக் காலமான 1951 வரை ஒவ்வோராண்டும் தவறாமல் திருவையாறு தியாகராஜ ஆராதனை விழாக்களிலும் பங்கேற்றுப் பாடி வந்திருக்கிறார்.
‘ஏன் பள்ளி கொண்டீரய்யா?’, ‘நீ தய ராதா’, ‘குயிலோசை கேட்குதம்மா’, ‘அருள் புரிவாய்’, ‘நித்திரையில் வந்து நெஞ்சில் இடம் கொண்ட உத்தமன் யாரோடி தோழி’, போன்ற பாடல்களை இனிமை கொஞ்சும் இளமை மாறாத அவரின் குரலில் இப்போது கேட்டாலும் மனம் மயங்குகிறது. யுடியூப் என்னும் அமுதசுரபி இந்தப் புதையல்களை எல்லாம் வாரி வழங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.
சவுந்தரராஜனுக்கு ஒரு மரியாதை. அவருடைய குரல் இனிமையையும் பாட்டையும் கேட்டு ஒரு மயக்கம், ஆச்சரியம். இவர் பாடும் படத்தில் நாமும் பாடப்போகிறோம் என்ற பிரமிப்பு.
வசந்தகோகிலத்திற்கு ஏறக்குறைய எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமியைப் போன்ற சாரீரம். மேல் ஸ்தாயிக்கு ராக்கெட்டு போல் சென்று மேல் ‘கா’விலோ அல்லது ‘மா’விலோ அவர் கார்வை கொடுத்து நிற்கும்போது சவந்தரராஜனுக்கு மெய்சிலிர்க்கும். குயிலைப் போன்ற இனிமையும், ஓடும் நதியைப் போன்ற வேகமும், உணர்ச்சிப்பெருக்கும் வசந்தகோகிலத்தின் பாட்டில் பொங்கி வரும்.
‘கிருஷ்ண விஜய’த்தில் ‘பொறுமைக் கடலாகிய பூமாதேவி’ என்று தொடங்கும் பாடலை எழுதி, பல வசீகரமான ராகங்களில் அமைத்தார் பாபநாசம் சிவன். அதற்குத் தகுந்த பின்னணி இசையை எஸ்.எம். சுப்பையா நாயுடு தயார் செய்தார். பாடலை பாபநாசம் சிவனிடம் கற்று ஒத்திகை பார்த்தார் வசந்தகோகிலம். அவர் பாடிய போது ஒலிப்பதிவாளர் கோவிந்தசாமிக்கு சந்தோஷம் தாங்கவில்லை...வசந்தகோகி லத்தின் நாதம், மின்னல் வெள்ளம் போல் காற்றில் வந்து பிலிமில் பதிவானபோது பாதரசத்தைக் கையில் அள்ளுவதுபோல் இருந்தது அவருக்கு. கண்ணன் பிறப்புக்கு இட்டுச் செல்லும் சம்பவங்களை நல்ல பாரம்பரியமான இசையில் உன்னதமான குரலில் பதிவு செய்துவிட்ட திருப்தி நட்கர்னியின் முகத்தில் தெரிந்தது.
கண்ணன் பிறந்தவுடன், சிறையிலே யே நாரதர் ஒரு துதி பாடுவதாகக் காட்சி அமைத்திருந்தார்
நட்கர்னி.
‘கருணாநிதே மாதவா, ஜெய கல்யாண குண மாதவா ...’ என்று நாமாவளியாகப் பாடலை
எழுதினார் பாபநாசம் சிவன். ஏ.எஸ்.ஏ. சாமியின் இயக்கத்தில் உருவாகி வந்த ஜூபிடரின் ‘விஜயகுமாரி’யின் இசையமைப்பில் பணியாற்றி வந்தமுதல் வாய்ப்பு கிடைக்க டி.எம்.எஸ்., பட்டபாடு!
ராயல் டாக்கீஸ் பங்களாவில் தங்கி திரைப்பட வாய்ப்புகளை டி.எம்.சவுந்தரராஜன் எதிர்பார்த்திருந்த போது, ராயல் டாக்கீஸின் ஒரு ஆஸ்தான இயக்குநராக இருந்தவர் திரு. சுந்தர்ராவ் நட்கர்னி.
நட்கர்னியை அணுகினால் தனக்குப் பாடும் வாய்ப்பு கிடைக்கும் என்று சவுந்தரராஜனுக்கு உள்ளூற ஒரு பொறி தட்டியது. சென்டிரல் ஸ்டூடியோவிற்குச் சென்று அவருக்கு ‘வணக்கம்’ சொல்வதையே ஒரு வேலையாகக் கொண்டிருந்தார்.
மவுனப்படக் காலத்திலேயே திரை உலகில் நுழைந்த மைசூர்காரரான நட்கர்னி, தியாகராஜ பாகவதரும் டி.ஆர்.ராஜகுமாரியும் நடித்த ‘ஹரிதாஸ்’ திரைப்படத்தின் மூலம் வெற்றியின் சிகரத்தை அடைந்திருந்தார்.
கோவை சென்டிரல் ஸ்டூடியோவில், ராயல் டாக்கீஸுக்காக ‘சுதர்சன்’, ஜூபிடர் பிலிம்ஸ் சார்பில் ‘வால்மீகி’, ‘கிருஷ்ண விஜயம்’ போன்ற படங்களை அவர் இயக்கிக்கொண்டிருந்தார்.
சென்டிரல் ஸ்டூடியோ வளாகத்திலேயே நட்கர்னிக்கு வீடு அளிக்கப்பட்டிருந்தது. வீட்டில் நட்கர்னியின் மனைவியும் அவருடைய இளம் பிள்ளை மோகனும் இருந்தார்கள்.
மோகன் தத்தித் தத்தி தமிழ் பேசுவதைக் கேட்க ஆனந்தமாக இருந்தது சவுந்தரராஜனுக்கு. நட்கர்னி படப்பிடிப்பில் மூழ்கியிருப்பார். வீட்டில் மோகனுக்குப் பல கதைகளை சவுந்தரராஜன் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார். சத்தியவான் சாவித்திரி கதையும்,
பல்வேறு தவறுகளுக்கு எமன் கொடுக்கும் தண்டனைகளையும் சவுந்தரராஜன் விஸ்தாரமாகச் சொல்ல, கண்கொட்டாமல் கேட்டுக்கொண்டிருப்பான் மோகன்.
சில நாட்கள் இட்லி, தோசைக்கு மோகனின் அம்மா மாவரைக்கும் போது, ‘அண்ணி! நீங்க வேற வேலை பாருங்க...நான் அரைச்சுத் தர்றேன்’ என்று சவுந்தரராஜன் கோதாவில் இறங்குவது உண்டு.
‘‘பூப்போல மாவு அரைச்சிருக்கியே,’’ என்று பாராட்டுவார் நட்கர்னியின் மனைவி.
‘‘அம்மா... நான் வறுமையில் வளர்ந்தவன். எங்கம்மாவிற்கு இப்படி எத்தனையோ உதவிகள் பண்ணியிருக்கேன். அந்தப் பழக்கத்திலே என்னால செய்ய முடியுது,’’ என்று டி.எம்.சவுந்தரராஜன் பதில் சொல்வார்.
வெறும் பாராட்டோடு விடமாட்டார் நட்கர்னியின் மனைவி. அடுத்த நாள் அவர்கள் வீட்டுக்கு டி.எம்.சவுந்தரராஜன் போகும் போது இட்லி, தோசை என்று சூடான பலகாரம் கிடைக்கும்.
இட்லியை கிள்ளி சட்னியில் தொட்டு வாயில் இடுவதற்கு முன் சவுந்தரராஜன் தனது உள்ளக்கருத்தை வெளியிடுவார். ‘‘நான் நல்லா பாடுவேன். ஐயா ‘கிருஷ்ண விஜயம்’னு ஒரு படம் எடுத்துக்கிட்டிருக்காரு. அவர்தான் டைரக்ட் பண்றாரு. அதிேல பாடறதுக்கு மியூசிக் டைரக்டர் சுப்பையா அண்ணன்கிட்ட சொன்னாருன்னா எனக்கு ஒரு சான்ஸ் கிடைக்கும். நீங்கதான் ஐயாகிட்ட சொல்லணும்மா’’.
இதைத் தொடர்ந்து, நட்கர்னியின் மனைவி
டி.எம்.சவுந்தரராஜனுக்கு சிபாரிசு செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டார்.
இதற்குள், டி.எம்.சவுந்தரராஜன் சொன்ன புராணக் கதைகளை மோகன் தனது மழலை மொழியில் நட்கர்னிக்கே சொல்லத் தொடங்கிவிட்டான்!
ஹொன்னப்பா பாகவதர் ‘வால்மீகி’ படத்திற்காகப் பாடிய பாடல்களை ஒரு நாள் கம்பெனி வீட்டில் போட்டுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
‘ஸ்ரீவைகுண்டபதே’ என்று தொடங்கி, ஒன்பது ராகங்களில் ராமாயணக் கதை முழங்கிக்கொண்டி ருந்தது. பின்னர், ‘பகவான் அவதரிப்பார்’ என்று ஹொன்னப்பாவின் குரல் கரஹரப்பிரியா ராகத்தைக் கணீரென்று இழைத்துக் கொண்டிருந்தது.
அப்போது நட்கர்னி சுப்பையா நாயுடுவிடம் சொன்னார், ‘‘டி.எம். சவுந்தரராஜன் நல்லா பாடுறாரு. அவருக்கு ரெண்டு பாட்டுக் கொடுங்க’’.
‘‘நீங்க சொன்னா கொடுத்திடலாம்,’’ என்று
சுப்பையாவும் சொல்லிவிட்டார்.
சுப்பையாவிடம் அப்போது துருதுரு என்றொரு உதவியாளர் இருந்தார். அவர் ஆர்மோனியம் வாசிப்பவர். பாட்டை சுப்பையா நாயுடு சொல்லிக்கொடுத்துவிட்டுப் போய்விடுவார். பாடகர்களுக்கு அந்த உதவியாளர் ஆர்மோனியத்தில் பாடலை வாசித்துக் காண்பிப்பார். இந்த வேலை முடிந்தவுடன் உடனே தன் சொந்த வேலைக்குத் திரும்பிவிடுவார். இது இவருடைய சுபாவமோ என்று நினைப்பார் டி.எம்.சவுந்தரராஜன்!
ரிக்கார்டிங் ஹாலுக்கு ஒரு பக்கத்தில் திரை போட்டிருப்பார்கள். அதுதான் ஒத்திகை செய்கிற இடம். சில நேரங்களில் அங்கு சென்று பார்த்தால் அந்த இளைஞர் ஆர்மோனியத்தில் இந்திப் பாடல்களை வாசித்தபடி பாடிக் கொண்டிருப்பார்! எப்படியாவது வெற்றி அடையவேண்டும் என்ற தாகத்துடன், தன் லட்சியத்திலும் பயிற்சியிலும் குறியாக இருந்த அந்த இளைஞரின் பெயர் எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் என்றார்கள்.
ஜூபிடர் பிக்சர்ஸார் எடுத்துக்கொண்டிருந்த படங்களில் ‘கிருஷ்ண விஜயம்’ மிகவேகமாக வளர்ந்தது. தந்திரக் காட்சிகளும், விதவிதமான பாடல்களும் நடனங்களும் நிறைந்த பதினைந்தரை ரீல் படம் அது. குழந்தைக் கண்ணனின் கதையையும், பின்னர் நிகழ்ந்த ராதையுடனான காதல் லீலைகளையும் அதைத் தொடர்ந்த கம்ஸ சாணூர அரக்கர்களின் சம்ஹாரத்தையும் படமாக்கி வந்தார்கள். திரைக்கதை, படத்தொகுப்பு, இயக்கம் ஆகியவை எல்லாம் நட்கர்னியின் பொறுப்பிலிருந்தன.
மூன்று நீண்ட ராகமாலிகைகள் உட்பட, படத்தில் 15 பாடல்கள் இடம்பெறவிருந்தன. பாலகிருஷ்ணனாக ஏ.எல்.ராகவன் மற்றும் மூன்று ‘மாஸ்டர்’ நடிகர்கள் நடித்தார்கள். கிருஷ்ணனாக நரசிம்ம பாரதி, நாரதராக, கர்நாடக சங்கீத மேதை டைகர் வரதாச்சாரியா
ரிடம் மதுரகீதவாணி பட்டம் வாங்கிய என்.சி. வசந்தகோகிலம், பாடல்களுக்குப் பாபநாசம் சிவன், சுந்தர வாத்தியார், காமாட்சிசுந்தரம், பூமிபாலக தாஸ், இசைக்கு எஸ்.எம்.
சுப்பையா நாயுடு, சி.எஸ்.ஜெயராமன், நடனத்திற்கு லலிதா, பத்மினி என்று பல பிரபலக் கலைஞர்களின் கூட்டுறவால் பல ஜனரஞ்சக அம்சங்கள் நிறைந்த படமாக ‘கிருஷ்ண விஜயம்’ உருவாகி வந்தது.
நாரதர் வேடத்தை வசந்தகோகிலம் ஏற்றிருந்தார். சுந்தர்ராவ் நட்கர்னியின் இயக்கத்தில் அமோக வெற்றியடைந்த ‘ஹரிதா’ஸில் பாகவதரின் ஜோடியாக நடித்தவர் ஆயிற்றே அவர்! பாகவதருடன் நடித்த வசந்தகோகிலத்தைப் பார்க்கும் போது சிதம்பரம் ஜெயராமன், இந்தப் பாடலுக்கு அமீர் கல்யாணி என்ற அழகான ராகத்தில் மெட்டமைத்தார். மெட்டை மிகச் சுலபமாகப் புரிந்துகொண்டாலும் நன்றாக பயிற்சி செய்தபின் பதிவு செய்தார் வசந்தகோகிலம்.
வசந்தகோகிலத்தின் குரலைப் பயன்படுத்தி கண்ணன் கதையுடன் தொடர்புடைய மூன்று பாடல்களை வாங்கிவிட்ட நட்கர்னி...மிக அழகான இன்னொரு பாடல் கட்டத்தை திரைக்கதையில் கற்பனை செய்தார். கண்ணனின் விஷம ங்கள் தாளமுடியாமல் கோபியர்கள் யசோதையிடம் வந்து முறையிடும் காட்சி அது.‘என்னடி அநியாயம் இது? ஏனென்று கேட்பதில்லையா?’ என்று ஒவ்வொரு கோபிகையாக வந்து முறையிடும் பாடல் கனகச்சிதமாக அமைந்துவிட்டது.
இந்தப் பாடலில் முக்கிய கோபிகைகளாக நடிக்கப்போகும் லலிதா, பத்மினியிடமிருந்து நல்ல அபிநயங்களை வாங்கி விடவேண்டும்... நடன அமைப்பாளர்களான குமாரிடமும், தங்கராஜிடமும் இந்தப் பாடலைக் குறித்து விவாதிக்க வேண்டும் என்று மனதில் குறித்துக் கொண்டிருந்தார் நட்கர்னி.
வளர்ந்த கிருஷ்ணனாக, அதாவது ராதாகிருஷ்ணனாக நரசிம்ம பாரதி நடிக்கவிருந்தார். நரசிம்மபாரதி பாடுவதாக அமைந்த பாடல்களை சவுந்தரராஜனுக்குத் தரலாம் என்று நட்கர்னியும் எஸ்.எஸ்.சுப்பையாயும் முடிவு செய்திருந்தார்கள். மகாபெரிய இசைவாணர்களுடன் தயாரிப்பில் ஈடுபட்டிருக்கும் நட்கர்னிக்கு நமக்குக் கொடுத்த வாக்கு நினைவில் இருக்குமா? எதிர்பார்ப்புகளுக்கு இடையே சவுந்தரராஜனுக்கு பயமும் இருந்தது. வசந்தகோகிலம் போன்ற உன்னதமான பாடகிகள் பங்குபெறும் படத்தில் நமக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்து நாம் பரிமளிக்கவும் வேண்டுமே என்ற அச்சமும் இதில் கலந்திருந்தது.
சவுந்தரராஜனின் குரலும் பாணியும் தியாகராஜ பாகவதரை ஒத்திருந்ததால், பாகவதர் பாடலொன்றின் மெட்டிலேயே, பழைய பாடலின் வரிகளின் சாயலிலேயே பாடல் அமைந்தால் நன்றாக இருககும் என்பது நட்கர்னியின் எண்ணம். அந்தப் பாடலில் பல தந்திரக்காட்சிகள் அமைத்து அசத்தவேண்டும் என்று நட்கர்னி முடிவுசெய்திருந்தார்.
பிறகு, ‘ராதே உனக்குக் கோபம் ஆகாதடி’ என்று தியாகராஜ பாகவதர் பாடி ஹிட்டான ‘சிந்தாமணி’ப் படப்பாடலை, ‘ ராதே நீ என்னைவிட்டு ஓடாதேடி’ என்று சற்று மாற்றி எழுதி, சவுந்தரராஜன் குரலில் பதிவு செய்தார்கள்.
ஆனால் பாகவதர் பாடியதற்கும் டி.எம்.எஸ். பாடியதற்கும் ஒரு வித்தியாசம் இருந்தது. பாகவதர் தன்னுடைய குரலின் வாகிற்கு ஏற்ப நாலு கட்டை சுருதியில் பாடியிருந்தார். அவரைவிட பேஸ் குரல் கொண்ட சவுந்தரராஜன் இரண்டரை கட்டையில் பாடினார். பாடலை கேட்டவர்கள் பாகவதரைக் காணோமே என்றார்கள். படப்பிடிப்பும் முடிந்து விட்டது. என்ன செய்வது? படத்தைப் போட்டுப் பார்த்து, இரண்டரைக் கட்டைக்கு மத்தியம சுருதியான ஐந்தரைக் கட்டையில் பாடலை சவுந்தரராஜன் பாட, மீண்டும் பதிவு செய்தார்கள். ‘‘இப்போது பாகதவர் வந்துவிட்டார்,’’ என்றார்கள் எல்லோரும்!
இந்த வகையில் தன்னுடைய முன்னோடிப் பாடகரான பாகவதரை நினைவுபடுத்தியபடி
சவுந்தரராஜன் சினிமா விற்குள் நுழைந்தார். ஒரு கண்ணன்
பாடுவதாகவும், நான்கு வேறு கண்ணன்கள் வெவ்வேறு வாத்தியங்கள் வாசிப்பதாகவும் தந்திரக்காட்சி முறையில் டி.எம்.எஸ். பாடிய முதல் பாடல் வெளி வந்தது. வரப்போகும் டி.எம்.எஸ்.யுகத்திற்கு இந்தப் பாடல் ஒரு கட்டியமாக அமைந்தது.
என். சி. வசந்தகோகிலம் என அழைக்கப்படும் நாகப்பட்டினம் சந்திரசேகரன் வசந்தகோகிலம் (1919 - 7 நவம்பர் 1951) கருநாடக இசைக் கலைஞரும், பாடகியும், நடிகையும் ஆவார். இந்திய விடுதலைக்குப் பின்னர் கவியோகி சுத்தானந்த பாரதியாரின் பாடல்களைப் பிரபலமாக்கியவர். இவர் 1951 இல் காச நோய் வாய்ப்பட்டு இறந்தார்.[1]
ஆரம்ப வாழ்க்கை[தொகு]
வசந்தகோகிலம் கொச்சியில் இரிஞ்ஞாலகுடா (இன்றைய கேரளாவில்) சந்திரசேகர ஐயர் என்பவருக்குப் பிறந்தார். இவரது இயற்பெயர் காமாட்சி ஆகும். இவரது குடும்பம் நாகப்பட்டினத்திற்குக் குடிபெயர்ந்தது. நாகப்பட்டினம் 'ஜால்ரா' கோபால ஐயர் என்பவரிடம் இசைப் பயிற்சி பெற்றார். 1936 இல் இவரது குடும்பம் சென்னைக்கு இடம் பெயர்ந்தது. சென்னையில் கச்சேரிகளில் பாடத் தொடங்கினார். சென்னை இசைக் கல்லூரியில் 1938 இல் அரியக்குடி இராமானுஜ ஐயங்கார் தலைமையில் நடந்த ஆண்டு விழாவில் பாடி முதல் பரிசைப் பெற்றார்.[1]
இசையுலகில்[தொகு]
வசந்தகோகிலம் பல தமிழ்ப் பாடல்களைப் பாடிப் புகழ் பெற்றார். சென்னையில் தமிழ் இசைச் சங்கம், நெல்லை சங்கீத சபை ஆகியவற்றில் தொடர்ச்சியாகப் பாடி வந்தார். இவரது கருநாடக, மெல்லிசைப் பாடல்கள் பல இசைத்தட்டுகளாக வெளிவந்துள்ளன.
பிரபல பாடகர் டைகர் வரதாச்சாரியார் இவருக்கு "மதுரகீத வாணி" என்ற பட்டம் சூட்டினார்.
திரைப்படங்களில்[தொகு]
வசந்தகோகிலம் தமிழ்த் திரைப்படங்களில் பாடியும், நடித்தும் உள்ளார். 1940 இல் சி. கே. சக்தியில் இயக்கத்தில் வெளிவந்த சந்திரகுப்த சாணக்யா படத்தில் சாயா இளவரசியாக நடித்தார். தொடர்ந்து வேணுகானம் (1941), கங்காவதார் (1942), ஹரிதாஸ் (1944), வால்மீகி (1946), குண்டலகேசி (1946), கிருஷ்ண விஜயம் (1950) ஆகிய திரைப்படங்களில் நடித்தார்.
- ஏன் பள்ளி கொண்டீர் ஐயா
- தந்தை தாய் இருந்தால் உமக்கிந்த
- நித்திரையில் வந்து நெஞ்சில் இடம்
- ஆனந்த நடனம் ஆடினாள்
- ஆசை கொண்டேன் வண்டே
- அந்த நாள் இனி வருமோ
- பொழுது புலர்ந்தது யாம் செய்த தவத்தால்
குடும்பம்[தொகு]
இவரது தனிப்பட்ட வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியாக இருக்கவில்லை. இவரது இசை வாழ்க்கையை விரும்பாத கணவர் இவரை விட்டுப் பிரிந்து விட்டார்.[1] கடைசிக் காலத்தில் இவர் வழக்கறிஞரும், திரைப்படத் தயாரிப்பாளருமான சி. கே. சதாசிவன் (சி. கே. சச்சி) என்பவருடன் குடும்பம் நடத்தினார். காச நோயால் பாதிக்கப்பட்டு சென்னை கோபாலபுரத்தில் இருந்த அவரது வீட்டில் 1951 நவம்பர் 7 மாலை தனது 32வது அகவையில் காலமானார்.[1]
| ஆண்டு | திரைப்படம் | பாடல் | இசையமைப்பு |
|---|---|---|---|
| 1940 | வேணுகானம் | 1. புண்ணிய தினமின்றே சிறீ கண்ணன் பிறந்த புண்ணிய தினம் 2. எப்போ வருவானோ எந்தன் கலி தீர 3. இன்பம் இன்பம் ஜகமெங்கும் | ஜி. கோவிந்தராஜுலு நாயுடு |
| 1942 | கங்காவதார் | 1. பாங்கான சோலை அலங்காரம் 2. கலைவாணி அருள் புரிவாய் 3. ஆனந்த அள்வில்லா மிக ஆனந்தம் 4. இதுவென்ன வேதனை 5. ஆனந்த மாயா வானுலகிதே 6. காவின் மனோகரா காட்சியின் மாண்பே[2] | |
| 1944 | அரிதாஸ் | 1. கதிரவன் உதயம் கண்டு கமலங்கள் முகம் மலரும் 2. கண்ணா வா மணி வண்ணா வா 3. எனது மனம் துள்ளி விளையாடுதே 4. எனது உயிர் நாதன் 5. தொட்டதற்கெல்லாம் தப்பெடுத்தால் (பாகவதருடன்) | ஜி. ராமநாதன் |
| 1946 | வால்மீகி | 1. சுந்தரானந்த வைகுண்ட ஹரே முகுந்தா 2. புவி மீது தவ ஞானியே 3. ஜெய ஜெய புவனபதே 4. பொய்தவழும் மாயப்புவி | பாபநாசம் சிவன் |
| 1947 | குண்டலகேசி | எஸ். எம். சுப்பையா நாயுடு, ஜி. ராமநாதன் | |
| 1950 | கிருஷ்ண விஜயம் | 1. நவநீத கண்ணனே 2. கருணாநிதே மாதவா 3. பொறுமைக் கடலாகிய பூமாதேவி | எஸ். எம். சுப்பையா நாயுடு, சி. எஸ். ஜெயராமன் |
No comments:
Post a Comment