INDIAN CINEMA 1896 JULY 7 - 1911
Cinema was shown for the first time in India by the Lumiere brothers on July 17, 1896 at the Watson Hotel in Mumbai. This was just six months after their first show ...
July 7 1896 – Indian Cinema Is Born
On July 7th 1896, the Lumiere Brothers showcased six films at the Watson Hotel in Mumbai (then Bombay) and this marked the birth of Indian cinema as we know it today.
The Lumiere brothers were French Cinematographers who arrived in India after having proved their cinematic excellence in Paris. The screening of the films took place on July 7th 1896 at the Watson Hotel in Mumbai and the ticket was priced at Re.1. The Times of India referred to this event as the “miracle of the century”. The show received an overwhelming response and motion pictures were soon introduced to India, in Kolkata (Calcutta) and Chennai (Madras).
The six films screened that day were Entry of Cinematographe, The Sea Bath, Arrival of a Train, A Demolition, Ladies and Soldiers on Wheels and Leaving the Factory. The second film screening by the Lumiere Brothers took place on July 14th at a new venue, the Novelty Theatre, Bombay and twenty four films were screened that day, including A Stormy Sea and The Thames at Waterloo Bridge. Alternating between these two venues, the shows culminated on August 15th 1896.
Much before the introduction of film (silent or talkies) three elements were vital in Indian culture natya (drama) nritya (pantomime) and nrrita (pure dance). These three aspects were eventually passed on to Indian cinema. Bollywood films today epitomize Indian culture by their extravagant song and dance sequences and flamboyant costumes and Bollywood has contributed immensely to Indian music by composing some of the most melodious tunes in Indian music history.
.
After the film screening in Mumbai by the Lumiere brothers, films became a sensation in India and the following year a Professor Stevenson staged a show at Calcutta’s (now Kolkata) Star Theatre. Using Stevenson’s camera, Hiralal Sen, an Indian photographer, made a motion picture of scenes from that show, namely The Flowers of Persia (1898). The first film ever to be shot by an Indian was called the The Wrestlers made in 1899 by H.S Bhatavdekar depicting a wrestling match in Mumbai’s Hanging Gradens. This was also India’s first documentary film. The first film released in India was Sree Pundalik a silent Marathi film by Dadasaheb Torne on May 18th 1912..
India’s first full length film was made by Dadasahed Phalke (also known as the father of Indian cinema), India’s earliest film maker who blended together elements from Sanskrit epics to make his first film Raja Harishchandra in 1913, which was a silent film in Marathi. The roles of females were played by men and this film remains a landmark moment in the history of Indian cinema. Raja Harishchandra was a great commercial success and was an inspiration for further such films.
India’s very first talkie (that is the first talking film) was Alam Ara made by Ardeshir Irani which was released on March 14th 1931. The first two south Indian films to have a theatrical release were Prahalada (Telegu) and Kalidas (Tamil) and were released on October 31st 1931. The first Bengali talkie to be released was Jumai Shasthi. Talkies soon became very popular in India and actors in these films were much in demand and made a decent amount of money by acting.
.
With the development of sound technology, the 1930s saw the use of music in Indian films and Indra Sabha and Devi Deviyani were one of the first song and dance films in India. Indian commercial cinema (also known as masala films), which were a heady cocktail of dance, music, drama, comedy and romance came up after the Second World War. During the 1940s, south Indian films too had gained immense prominence in Indian cinema.The Partition of India in 1947 also greatly affected Indian cinema and many films were made on this historic event for many years to come. The Golden Age of Indian cinema came following the independence of India in 1947 which saw the rise of a new genre of Indian cinema called parallel cinema, which was predominantly led by Bengali cinema. A few examples of films from this era were Nagarik by Ritwik Ghatak (1952) and Do Biga Zameen by Bimal Roy (1953). By the mid 1950s, Satyajit Ray had made his entry into Indian Cinema and made Pather Panchali in 1955 which was the first part of his famous Apu trilogy.
.
Commercial cinema too was mushrooming and some of the most popular commercial film in the 1950s and '60s were Awaara (1951), Shree 420 (1955) Pyaasa (1957), Mother India (1957) Kaagaz Ke Phool (1959) and Mughal-e-Azam (1960). Commercial cinema continued to grow in the 1980s and 1990s and is today flourishing as one of the most popular and loved genres in Indian cinema today. Like in the past, Indian films still continue winning prominent awards at home and abroad.The credit of establishment of cinema in India goes to the Lumiere Brothers, who ignited the spark of making motion pictures in various Indian filmmakers.
.து
Watson's Hotel (actually Watson's Esplanade Hotel), now known as the Esplanade Mansion, located in the Kala Ghoda area of Mumbai (Bombay), is India's oldest surviving cast iron building.[1] It is probably the oldest surviving multi-level fully cast-iron framed building in the world, being three years earlier than the Menier Chocolate Factory in Noisiel, France, which are both amongst the few ever built. Named after its original owner, John Watson, the cast and wrought iron structure of the building was prefabricated in England, and it was constructed between 1867–69.
The hotel was leased on 26 August 1867 for the terms of 999 years at yearly rent of Rupees 92 and 12 annas to Abdul Haq. It was closed in the 1960s and was later subdivided and partitioned into smaller cubicles that were let out on rent as homes and offices. Neglect of the building has resulted in decay and, despite its listing as a Grade II–A heritage structure, the building is now in a dilapidated state. A documentary film about the building was made in 2019 called The Watson's Hotel.
John Hudson Watson was born in 1818 in Castle Carrock, England to a farming family, but moved to London in the 1840s and established a drapery business. Arriving with his brother and two sons in Bombay in 1853, they developed a successful drapery business.[3] Buying plots 11 & 12 at the first auction of newly created Esplanade sites in August 1864, his original plan for the building was to use it as additional office and showroom for his thriving business nearby, but by late 1865 the plans had evolved into a luxury hotel, and he started to begin to ship prefabricated cast iron components from England as early as October 1865.[3] According to the text on a painting commissioned by Watson's son in c1901 that now hangs at the Watson Institute in Castle Carrock, all elements including the cast iron, brick, stone and tiles, were imported.[4] The hotel was built between 1867 and 1869, but interior work meant it did not finally open until 4th February 1871
Also On This day:
1763 - Britishers declare Mir Jafar as Nawab of Bengal.
1799 - Ranjit Singh captures Lahore in Punjab from Sikh rulers.
1943 - Rasbehari Bose hands over the command of 'Azad Hind Fauz' to Netaji Subhashchandra Bose at Singapore.
1946 - Gandhiji addresses the A.I.C.C. meeting at Bombay; Congress accepts the Cabinet Mission plan of May 16.
1948 - The first public corporation, the Damodar Valley Corporation, is established.
.ஜூலை 7, 1896 அன்று மும்பையில் உள்ள வாட்சன் ஹோட்டலில் லுமியர் சகோதரர்களால் இந்தியாவில் முதல் முறையாக சினிமா காட்டப்பட்டது. இது அவர்களின் முதல் நிகழ்ச்சிக்கு ஆறு மாதங்களுக்குப் பிறகு ...
ஜூலை 7 1896 - இந்திய சினிமா பிறந்தது
ஜூலை 7, 1896 இல், லுமியர் பிரதர்ஸ் மும்பையில் உள்ள வாட்சன் ஹோட்டலில் (அப்போது பம்பாய்) ஆறு படங்களை காட்சிப்படுத்தினார், இது இன்று நாம் அறிந்தபடி இந்திய சினிமாவின் பிறப்பைக் குறித்தது.
லூமியர் சகோதரர்கள் பாரிஸில் தங்கள் சினிமா சிறப்பை நிரூபித்த பின்னர் இந்தியா வந்த பிரெஞ்சு ஒளிப்பதிவாளர்கள். படங்களின் திரையிடல் ஜூலை 7, 1896 அன்று மும்பையில் உள்ள வாட்சன் ஹோட்டலில் நடந்தது, டிக்கெட்டின் விலை ரூ .1. டைம்ஸ் ஆப் இந்தியா இந்த நிகழ்வை "நூற்றாண்டின் அதிசயம்" என்று குறிப்பிட்டது. இந்த நிகழ்ச்சிக்கு பெரும் வரவேற்பு கிடைத்தது, மேலும் கொல்கத்தா (கல்கத்தா) மற்றும் சென்னை (மெட்ராஸ்) ஆகிய நாடுகளில் மோஷன் பிக்சர்ஸ் விரைவில் இந்தியாவுக்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.
அன்று திரையிடப்பட்ட ஆறு படங்கள் என்ட்ரி ஆஃப் சினிமாடோகிராஃப், தி சீ பாத், ஒரு ரயிலின் வருகை, ஒரு இடிப்பு, பெண்கள் மற்றும் சிப்பாய்கள் சக்கரங்கள் மற்றும் தொழிற்சாலையை விட்டு வெளியேறுதல். லுமியர் பிரதர்ஸ் இரண்டாவது திரைப்படத் திரையிடல் ஜூலை 14 ஆம் தேதி ஒரு புதிய இடத்தில் நடந்தது, நாவல்டி தியேட்டர், பம்பாய் மற்றும் இருபத்தி நான்கு படங்களும் அன்றைய தினம் திரையிடப்பட்டன, இதில் எ ஸ்ட்ராமி சீ மற்றும் தி தேம்ஸ் அட் வாட்டர்லூ பிரிட்ஜ். இந்த இரண்டு இடங்களுக்கிடையில் மாற்றாக, நிகழ்ச்சிகள் ஆகஸ்ட் 15, 1896 இல் முடிவடைந்தன.
திரைப்படத்தை அறிமுகப்படுத்துவதற்கு முன்பே (அமைதியான அல்லது டாக்கீஸ்) இந்திய கலாச்சாரத்தில் நாட்யா (நாடகம்) நிருத்யா (பாண்டோமைம்) மற்றும் நிருதா (தூய நடனம்) ஆகிய மூன்று கூறுகள் மிக முக்கியமானவை. இந்த மூன்று அம்சங்களும் இறுதியில் இந்திய சினிமாவுக்கு அனுப்பப்பட்டன. பாலிவுட் திரைப்படங்கள் இன்று இந்திய கலாச்சாரத்தை அவற்றின் ஆடம்பரமான பாடல் மற்றும் நடன காட்சிகள் மற்றும் சுறுசுறுப்பான ஆடைகளால் எடுத்துக்காட்டுகின்றன, மேலும் பாலிவுட் இந்திய இசை வரலாற்றில் மிக மெல்லிசை தாளங்களை இயற்றுவதன் மூலம் இந்திய இசைக்கு மகத்தான பங்களிப்பை வழங்கியுள்ளது.
லுமியர் சகோதரர்களால் மும்பையில் திரைப்படத் திரையிடலுக்குப் பிறகு, திரைப்படங்கள் இந்தியாவில் ஒரு பரபரப்பை ஏற்படுத்தின, அடுத்த ஆண்டு பேராசிரியர் ஸ்டீவன்சன் கல்கத்தாவின் (இப்போது கொல்கத்தா) ஸ்டார் தியேட்டரில் ஒரு நிகழ்ச்சியை நடத்தினார். ஸ்டீவன்சனின் கேமராவைப் பயன்படுத்தி, இந்திய புகைப்படக் கலைஞரான ஹிரலால் சென், அந்த நிகழ்ச்சியின் காட்சிகளின் இயக்கப் படத்தை உருவாக்கினார், அதாவது தி ஃப்ளவர்ஸ் ஆஃப் பெர்சியா (1898). ஒரு இந்தியரால் படமாக்கப்பட்ட முதல் படம் தி மல்யுத்த வீரர்கள் என்று 1899 ஆம் ஆண்டில் எச்.எஸ். இது இந்தியாவின் முதல் ஆவணப்படமாகும். இந்தியாவில் வெளியான முதல் படம் ஸ்ரீ புண்டலிக், மே 18, 1912 இல் தாதாசாகேப் டோர்ன் எழுதிய அமைதியான மராத்தி படம்.
இந்தியாவின் முதல் முழு நீளத் திரைப்படம் இந்திய சினிமாவின் தந்தை என்றும் அழைக்கப்படும் தாதாசாஹெட் பால்கே என்பவரால் தயாரிக்கப்பட்டது, சமஸ்கிருத காவியங்களின் கூறுகளை ஒன்றிணைத்து 1913 ஆம் ஆண்டில் தனது முதல் படமான ராஜா ஹரிச்சந்திராவை உருவாக்கினார், இது மராத்தியில் அமைதியான படம். பெண்களின் பாத்திரங்கள் ஆண்களால் நடித்தன, இந்த படம் இந்திய சினிமா வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய தருணமாக உள்ளது. ராஜா ஹரிச்சந்திரா ஒரு சிறந்த வணிக வெற்றியைப் பெற்றது, மேலும் இதுபோன்ற படங்களுக்கு உத்வேகம் அளித்தது.
இந்தியாவின் முதல் டாக்கி (இது முதல் பேசும் படம்) ஆர்தேஷீர் இரானி தயாரித்த ஆலம் அரா ஆகும், இது மார்ச் 14, 1931 அன்று வெளியிடப்பட்டது. நாடக வெளியீட்டைக் கொண்ட முதல் இரண்டு தென்னிந்திய படங்கள் பிரஹலதா (தெலுங்கு) மற்றும் காளிதாஸ் (தமிழ்) மற்றும் அவை அக்டோபர் 31, 1931 அன்று வெளியிடப்பட்டது. வெளியிடப்பட்ட முதல் பெங்காலி டாக்கி ஜுமாய் சாஸ்தி. டாக்கீஸ் விரைவில் இந்தியாவில் மிகவும் பிரபலமடைந்தது, இந்த படங்களில் நடிகர்களுக்கு அதிக தேவை இருந்தது மற்றும் நடிப்பதன் மூலம் ஒரு நல்ல தொகையை சம்பாதித்தது.
ஒலி தொழில்நுட்பத்தின் வளர்ச்சியுடன், 1930 களில் இந்தியப் படங்களில் இசையைப் பயன்படுத்துவதைக் கண்டது, இந்திரசபா மற்றும் தேவி தேவியானி ஆகியோர் இந்தியாவின் முதல் பாடல் மற்றும் நடனப் படங்களில் ஒன்றாகும். நடனம், இசை, நாடகம், நகைச்சுவை மற்றும் காதல் ஆகியவற்றின் தலைசிறந்த காக்டெய்லாக இருந்த இந்திய வணிக சினிமா (மசாலா படங்கள் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு வந்தது. 1940 களில், தென்னிந்திய படங்களும் இந்திய சினிமாவில் பெரும் முக்கியத்துவத்தைப் பெற்றன.
1947 இல் இந்தியப் பிரிவினை இந்திய சினிமாவையும் பெரிதும் பாதித்தது, மேலும் பல ஆண்டுகளாக இந்த வரலாற்று நிகழ்வில் பல படங்கள் தயாரிக்கப்பட்டன. இந்திய சினிமாவின் பொற்காலம் 1947 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்ததைத் தொடர்ந்து வந்தது, இது இணையான சினிமா என்று அழைக்கப்படும் இந்திய சினிமாவின் புதிய வகையின் எழுச்சியைக் கண்டது, இது முக்கியமாக பெங்காலி சினிமாவால் வழிநடத்தப்பட்டது. இந்த சகாப்தத்தின் படங்களுக்கு சில எடுத்துக்காட்டுகள் ரித்விக் கட்டக் (1952) நாகரிக் மற்றும் பிமல் ராய் (1953) எழுதிய டோ பிகா ஜமீன். 1950 களின் நடுப்பகுதியில், சத்யஜித் ரே இந்திய சினிமாவில் நுழைந்தார் மற்றும் 1955 ஆம் ஆண்டில் பாதர் பஞ்சாலியை உருவாக்கினார், இது அவரது புகழ்பெற்ற அப்பு முத்தொகுப்பின் முதல் பகுதியாகும்.
வணிக சினிமாவும் காளான் மற்றும் 1950 கள் மற்றும் 60 களில் மிகவும் பிரபலமான வணிகத் திரைப்படங்கள் அவாரா (1951), ஸ்ரீ 420 (1955) பியாசா (1957), அன்னை இந்தியா (1957) காகாஸ் கே பூல் (1959) மற்றும் முகலாய- இ-அசாம் (1960). 1980 களில் மற்றும் 1990 களில் வணிக சினிமா தொடர்ந்து வளர்ந்து வந்தது, இன்று இந்திய சினிமாவில் மிகவும் பிரபலமான மற்றும் விரும்பப்படும் வகைகளில் ஒன்றாக வளர்ந்து வருகிறது. கடந்த காலங்களைப் போலவே, இந்தியப் படங்களும் உள்நாட்டிலும் வெளிநாட்டிலும் முக்கிய விருதுகளை வென்று வருகின்றன.
இந்தியாவில் சினிமாவை நிறுவிய பெருமை பல்வேறு இந்திய திரைப்பட தயாரிப்பாளர்களில் மோஷன் பிக்சர்களை உருவாக்கும் தீப்பொறியைப் பற்றவைத்த லுமியர் பிரதர்ஸ் என்பவருக்குச் செல்கிற
No comments:
Post a Comment